عمادی: استعفای دیاب شکست حزب‌الله نیست / هدف قدرت‌های خارجی؛ نابسامانی سیاسی در لبنان

سید رضی عمادی کارشناس مسائل منطقه در گفتگو با خبرنگارسیاسی خبرگزاری دانشجو درباره استعفای نخست وزیر لبنان، گفت: حسان دیاب، نخست وزیر لبنان روز گذشته (۱۰ اوت ۲۰۲۰) از سمت خود استعفا داد و با پذیرش این استعفا از سوی میشل عون، رئیس جمهوری، مقرر شد دیاب به عنوان نخست وزیر پیشبرد امور تا زمان معرفی نخست وزیر جدید به فعالیت خود ادامه دهد.

وی افزود: "حسان دیاب" پنجاه و چهارمین نخست وزیر لبنان از سال ۱۹۴۳ که این کشور به استقلال رسید تاکنون به حساب می رود. از سال ۱۹۹۲ تا کنون ۵ نخست وزیر از سمت خود استعفا دادند. «عمر کرامی» در سال ۱۹۹۲ از نخست وزیری لبنان استعفا داد و رفیق حریری جایگزین وی شد. عمر کرامی برای دومین بار در سال ۲۰۰۵ از نخست وزیری استعفا داد. «نجیب میقاتی» در سال ۲۰۱۳ و سعد الحریری نیز در سال ۲۰۱۹ از سمت نخست وزیری لبنان استعفا داد و حسان دیاب نیز پنجمین نخست وزیر مستعفی لبنان در ۲۸ سال اخیر بود؛ بنابراین کنار رفتن دولت‌ها با استعفا در لبنان موضوع جدیدی نیست.

این کارشناس مسائل غرب آسیا ادامه داد: نکته دیگر این است که حسان دیاب پس از کمتر از ۷ ماه از سمت نخست وزیری لبنان استعفا داد، اما کمترین مدت نخست وزیری به دیاب اختصاص ندارد. نجیب میقاتی در سال ۲۰۰۵ تنها ۳ ماه نخست وزیری را بر عهده داشت. عمر کرامی نیز در سال ۲۰۰۵ تنها ۴ ماه در پست نخست وزیری حضور داشت.

 

استعفای دیاب شکست حزب الله نیست / او تنها با مساعدت مقاومت تشکیل کابینه داد
عمادی با تاکید براینکه استعفای دیاب به هیچ وجه به معنی شکست حزب الله نیست، گفت:مخالفان مقاومت در داخل و خارج از لبنان تلاش می‌کنند از طریق رسانه‌های سنتی و نوین، از یک سو استعفا دولت دیاب را شکست حزب الله عنوان کنند و از سوی دیگر حزب الله را عامل نابسامانی‌های اقتصادی و سیاسی در لبنان معرفی کنند. واقعیت این است که استعفای دیاب شکست حزب الله محسوب نمی‌شود، زیرا دیاب نخست وزیر مقاومت نبود بلکه صرفاً با مساعدت ائتلاف مقاومت موفق به تشکیل کابینه شد. همانگونه که حزب الله در فرآیند تشکیل دولت‌های نجیب میقاتی در سال ۲۰۱۱، تمام سلام در ۲۰۱۴ و سعد الحریری در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۹ نیز همکاری کرد.

معرفی حزب الله به عنوان عامل نابه سامانی در لبنان اقدامی در چارچوب جنگ علیه مقاومت است
وی معرفی حزب الله به عنوان عامل نابسامانی‌های کنونی لبنان نیز "وارونه سازی واقعیت" و "تصویرسازی نادرست" در قالب جنگ شناختی علیه حزب الله دانست و خاطرنشان کرد: در ۲۸ سال اخیر حدود ۱۵ سال قدرت در اختیار رفیق الحریری (۱۰ سال) و سعد الحریری (۵ سال) بود. ۵۲ ماه قدرت در اختیار فواد سنیوره بود که مخالف جدی حزب الله محسوب می‌شد. نجیب میقاتی و تمام سلام نیز جمعاً ۷۰ ماه قدرت را در اختیار داشتند که هر دو از جریان ۱۴ مارس بودند.

 

عمادی افزود: در دولت‌های "سلیم الحص" (۱۹۹۸ تا ۲۰۰۰) و عمر کرامی (۲۱ اکتبر ۲۰۰۴ تا ۲۸ فوریه ۲۰۰۵) نیز اساساً حزب الله لبنان نقشی در قدرت نداشته و هیچ مشارکتی نیز در شکل گیری دولت نداشته است. بنابراین، معرفی حزب الله به عنوان عامل نابسامانی‌های کنونی و اهانت برخی معترضان به سید حسن نصرالله، دبیرکل حزب الله لبنان، اقدام هدفمند و طراحی شده در چارچوب جنگ شناختی علیه مقاومت لبنان است.

بی ثباتی و نابسامانی سیاسی در لبنان یکی از اولویت‌ها و اهداف اصلی قدرت‌های خارجی است
این کارشناس مسائل غرب آسیا در خاطرنشان کرد: تحولات معاصر لبنان از سال ۱۹۴۳ تا کنون نشان می‌دهد عمر دولت‌ها در این کشور کوچک، کوتاه است. به طور میانگین در ۷۸ سال اخیر ۵۴ نخست وزیر با میانگین عمر یک سال و چهار ماه در لبنان روی کار آمده اند. از زمان روی کار آمدن رفیق حریری در سال ۱۹۹۲ تا کنون یعنی در ۲۸ سال لبنان شاهد ۱۲ دولت بود که میانگین عمر این دولت‌ها دو سال و سه ماه بود.