محققان گزارش می‌دهند
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، آلودگی‌های پلاستیکی در خشکی، هوا و آب یک مشکل جهانی است. حتی وقتی کیسه‌های پلاستیکی یا بطری‌های آب تجزیه شده و قابل دیدن نیستند، می‌توانند محیط‌زیست را آلوده کنند. حیوانات و انسان‌ها ممکن است این ذرات را با عواقب سلامتی نامشخص مصرف کنند. اکنون دانشمندان اولین بررسی از وجود نانوپلاستیک و میکروپلاستیک‌ها در بافتها و اندام‌های انسان را گزارش کرده‌اند.
چارلز رولسکی ارائه دهنده این پروژه بیان کرد: «شما می‌توانید آلودگی‌های پلاستیکی را در هر نقطه از محیط زیست پیدا کنید. طی چند دهه کوتاه دیدیم که پلاستیک‌ها به جای منابع مفید به آلوده‌کننده‌های تهدیدآمیز تبدیل شدند. شواهد نشان می‌دهد که پلاستیک راه خود را به بدن انسان پیدا کرده، اما مطالعات کمی به این موضوع پرداخته‌اند. در این مرحله هنوز مشخص نیست که آیا پلاستیک‌ها تنها یک مزاحم‌اند یا خطری جدی برای سلامت انسان محسوب می‌شوند.»
دانشمندان قطعات پلاستیکی با قطر کمتر از ۵ میلی‌متر یا حدود ۰.۲ اینچ را در دسته میکروپلاستیک‌ها قرار می‌دهند. نانوپلاستیک‌ها از میکروپلاستیک‌ها کوچک‌تر بوده و قطری کمتر از ۰.۰۰۱ میلی‌متر دارند. تحقیقات در حوزه حیات‌وحش نشان می‌دهد که اگر حیوانات در معرض نانوپلاستیک‌ها یا میکروپلاستیک‌ها قرار بگیرند مشکلاتی از جمله ناباروری، التهاب و سرطان برای آن‌ها پیش می‌آید، اما مشکلات سلامتی در انسان‌ها هنوز ناشناخته است. مطالعات قبلی نشان می‌دهد که پلاستیک‌ها می‌توانند از دستگاه گوارش انسان عبور کنند؛ اکنون محققان بر احتمال تجمع این ذرات در اندام‌های انسانی تمرکز کرده‌اند.
برای فهمیدن این موضوع محققان نمونه‌هایی از بافت مغز و بدن که در بیماری‌های اعصاب مانند آلزایمر درگیر هستند، جمع‌آوری کردند. آن‌ها ۴۷ نمونه از ریه‌ها، کبد، طحال و کلیه‌ها را بررسی کردند. این چهار اندام احتمالا در تصفیه یا انباشتن نانوپلاستیک‌ها نقش دارند. این گروه روشی برای استخراج پلاستیک‌ها از نمونه‌ها و آنالیز آن‌ها با استفاده از طیف سنجی µ-رامان توسعه داده‌اند. آن‌ها یک برنامه کامپیوتری طراحی کرده‌اند که اطلاعات مربوط به شمارش ذرات پلاستیکی را به واحد‌های سطح و جرم تبدیل می‌کند. این گروه قصد دارد این ابزار را به صورت آنلاین به اشتراک بگذارد تا محققان دیگر بتوانند نتایج خود را به روشی استاندارد گزارش دهند. این منبع مشترک به ایجاد یک بانک اطلاعاتی کمک می‌کند تا بتوان میزان مواجهه اندام‌ها با پلاستیک در افراد مختلف را با گذشت زمان و فضای جغرافیایی مقایسه کرد.
این روش به محققان اجازه می‌دهد تا ده‌ها نوع ماده پلاستیکی موجود در بافت‌های انسانی از جمله پلی‌کربنات (PC)، پلی اتیلن ترفتالات (PET) و پلی اتیلن (PE) را کشف کنند. هنگامی‌که روش محققان با روش طیف‌سنجی جرمی ترکیب شد، آلودگی‌های پلاستیکی در نمونه‌ها قابل مشاهده بود. بیس فنول A (BPA)، که با وجود نگرانی‌های بهداشتی، هنوز هم در بسیاری از ظروف مواد غذایی مورد استفاده قرار می‌گیرد، در ۴۷ نمونه انسانی یافت شد.
این تحقیق اولین مطالعه برای بررسی میکرو و نانوپلاستیک در اندام‌های انسانی است. همچنین اهداکنندگان بافت اطلاعات دقیق در مورد شیوه زندگی، رژیم غذایی و موقعیت شغلی خود ارائه دادند و از این نظر تحقیق اطلاعات جدیدی در اختیار دیگر محققان قرار می‌دهد.
آیا مردم باید درباره وجود پلاستیک‌ها در بافتها انسانی نگران باشند؟ محققان بیان کردند که هدف آن‌ها ترساندن مردم نیست. متاسفانه این موضوع که مواد غیرتخریب‌پذیر موجود در محیط‌زیست می‌توانند وارد بافت‌های انسانی شده و انباشته شوند نگران کننده است، زیرا آثار احتمالی آن‌ها بر سلامت انسان مشخص نیست. هنگامی‌که درک درستی از آنچه در بافتها وجود دارد بدست آید، می-توان مطالعات اپیدمولوژیک را برای ارزیابی نتایج سلامت انسان انجام داد تا خطرات بالقوه سلامتی را درک کرد.
ارسال نظرات