یادداشت دانشجویى|
گروه دانشگاه خبرگزارى دانشجو-على آل خمیس؛ * رامهرمز شهر سلمان فارسی، شهری که قدمت آن به دوره ساسانیان برمی گردد و با داشتن آثار باستانی همچون (طاق نصرت، آرامگاه هرمز، جوبجی، تل گسر، قلعه دا و دختر و...) از مهمترین و بزرگ‌ترین دارندگان آثار باستانی در ایران و جهان است.
رامهرمز در سالیان دور به دلیل نبود امکانات، مردم آن اکثراً در مجاورت جلگه‌های حاصلخیز و رودخانه‌ها ساکن می‌شدند و بزرگان آن مناطق برای خود قصر‌هایی سنگی و خشتی می‌ساختند.
با گذر سال‌ها و ناپدید و مدفون شدن آثار باستانی بر اثر عوامل مختلف (جنگ، سیل، زلزله، رانش زمین و...) رفته رفته مردم بدلیل عواملی همچون نزاع‌های قومی قبیله ای، ییلاق و قشلاق یا دستوراتی که از طرف حکومت‌های وقت به آن‌ها داده می شد، محل زندگی خود را تغییر می‌دادند.
بعد از سر كار آمدن دولت ناصر الدین شاه و ورود کاوشگران باستان شناس اروپایی به کشور، اکثر اماکن تاریخی ایران حفاری شده و گنجینه‌های بسیاری خارج و به اروپا و آمریکا ارسال شد.
با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی و با تاسیس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در سال ۱۳۶۴ کار این نهاد مهم با جدیت برای حفظ آثار باستانی این مرز و بوم استارت خورد.
سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با پیگیری قانونی و دستور قضایی اقدام به ممانعت از هرگونه ساخت و ساز در حریم مناطق و اماکن باستانی كرد.
مردمی که در مناطق باستانی سکونت داشته و آن مناطق به شهر یا روستا تبدیل شده بودند، با توجه به قوانین سازمان میراث فرهنگی منوط به ممانعت از هرگونه ساخت و ساز در مناطق باستانی نه نای ماندن داشتند و نه پای رفتن! چرا كه سالیان زیادی در این مکان‌ها سکونت گزیده و صاحب املاک زیادی در آن مناطق بودند. اما به دلیل منع شدن از ساخت و ساز در آن مناطق، رفتن را بر ماندن ترجیح دادند.
با توجه به دستور مقام معظم رهبری مبنی بر مهاجرت معکوس از شهر‌ها به روستا‌ها و کمک به اقتصاد روستایی، در عمل این اتفاق به واقع نشد و مهاجرت مردم روستایی به شهر‌ها و ایجاد پدیده‌ی حاشیه نشینی و حلبی نشینی و. سبب وارد آمدن صدمات جبران ناپذیری به اقتصاد و فرهنگ منطقه شد.
اماکن تاریخی که در این شرایطِ تحریمی؛ می‌بایست با جذب گردشگر و سرمایه از سایر نقاط جهان به کمک اقتصاد و جهش تولید بیایند، خرابه مانده و نه تنها به تولید کمکی نمیکنند روستایی‌ها را نیز از داشتن امکانات رفاهی منع و امکان تولید را کاهش و بعضا متوقف کردند و به معضلی پایان ناپذیر در راه تولید بدل شده اند.
آثاری که از باستان مانده و اطراف خود را نیز خرابه نشین و محروم کرده آثاری که بجای محرومیت زدایی و زدودن فقر و بدبختی مهلکه‌ی ساکنین آن مناطق شده و هیچ راهی برای مستضعفان باقی نگذاشته است!
از مسئولان مربوطه خصوصا شورای تامین شهرستان رامهرمز خواستاریم با سازماندهی این اماکن تاریخی و باستانی و با ایجاد زیر ساخت‌های مناسب رفاهی و کمک به اشتغالزایی روستایی مناطق مورد اشاره، گام بلندی در راستای تحقق فرمایشات رهبر معظم انقلاب اسلامی در زمینه جهش تولید بردارند.
*على آل خمیس-جانشین بسیج دانشجویى دانشگاه آزاد رامهرمز
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات