گزارش |
آخرین وضعیت روستای باستانی «تُل گِسر» / بازار وعده همچنان داغ و مردم، چشم انتظار!
اداره میراث فرهنگی خوزستان برای تعیین محدوده‌های باستانی روستای «تُل گِسر» اقدامی انجام نداده و همین موضوع مشکلاتی جدی برای ساکنان به‌وجود آورده است.
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، هانا چراغی؛ * «تُل گِسر» نام روستایی با قدمت بیش از ۱۰۰ سال است که در فاصله حدودا ۲۵ کیلومتری شهر رامهرمز قرار دارد.
بیش از ۲۵۰ نفر در این روستا ساکن هستند، اما از حداقل امکانات اولیه معیشتی برخوردارند، علت آن هم به کم‌کاری‌های اداره میراث فرهنگی خوزستان بر می‌گردد چرا که بدون تعیین حدود، این منطقه را جزو میراث فرهنگی محسوب کرده و این در حالی است که ساکنان تُل گِسر دارای اسناد ثبتی زمین‌های روستا هستند.
اگر اداره میراث فرهنگی این حدود را تعیین می‌کرد، این روستا به منطقه گردشگری تبدیل می‌شد و اکنون ساکنان آن وضعیت اقتصادی مطلوب تری داشتند، اما شاهدیم که باستانی بودن این منطقه در حال حاضر به عامل عقب ماندگی تُل گِسر تبدیل شده است.
ناگفته نماند تُل گِسر به دلیل اینکه به عنوان منطقه باستانی تعریف شده، در طرح هادی روستا‌های بنیاد مسکن محسوب نشده و در نتیجه از رشد و توسعه نسبت به مناطق روستایی اطراف خود هم، عقب مانده است.
امکانات اولیه در این روستا به حدی پایین است که دبستان تُل گِسر ۶۰ سال پیش راه اندازی شده و اکنون وضعیت اسفناکی دارد؛ به حدی که قابلیت استفاده خود را به زودی از دست می‌دهد و باید کاملا تخریب شود.
بیشتر بخوانید:
- در منطقه «تُل گِسر» چه می‌گذرد؟ / تعلل میراث فرهنگی برای ثبت یک روستای ۱۰۰ ساله!
- آثار باستانی رامهرمز و رونق تولید
مسلما، در صورتی که اداره میراث فرهنگی این تعیین حدود را انجام دهد، آثار باستانی منطقه حفظ خواهند شد و بیشتر از این غارت نمی‌شوند و از سویی عقب ماندگی‌های تُل گِسر جبران می‌شود و اهالی این روستا به آرامش نسبی می‌رسند.
البته ساکنان منطقه تا بعد از انقلاب اطلاع نداشتند که این روستا جزو آثار باستانی است چرا که از سال ۱۹۴۷ تا زمان انقلاب، تحقیقات و اکتشافات بسیاری در این تپه‌ها صورت گرفت و هیچ اطلاع رسمی در مورد آثار تاریخی که از تُل گِسر خارج می‌شد، به گوش مردم نمی‌رسید.
بعد از انقلاب، باستان شناسان ایرانی بررسی و تحقیقات خود روی این تپه‌ها را آغاز و ادامه دادند و متوجه اهمیت این منطقه شدند و لقب هزاره چهارم خوزستان را به آن دادند.
اداره میراث فرهنگی خوزستان بعد از این اکتشافات، با صدور نامه‌ای خطاب به تمامی دستگاه‌های اجرایی استان ابلاغ کرد که هیچکس اجازه ساخت و ساز رفاهی، آموزشی، فرهنگی و... در این روستا را ندارند و این منطقه را به عنوان منطقه باستانی معرفی کرد و مدعی شد که به زودی این روستا به عنوان آثار باستانی به ثبت ملی می‌رسد.
حالا با اینکه سال‌ها از ابلاغ آن نامه و وعده اداره میراث فرهنگی گذشته، ثبت ملی تل گِسر همچنان صورت نگرفته و ساکنان این روستا هنوز هم در بلاتکلیفی به سر می‌برند.
البته برای رسیدگی به وضعیت این روستا و تعیین حدود باستانی تُل گِسر و فراهم آوری امکانات معیشتی و رفاهی در این منطقه، فعالان دانشجویی، اجتماعی، رسانه‌ای بار‌ها تلاش کردند و از مسئولان مربوط مطالبه گری کردند، اما هیچگاه پاسخ صریحی دریافت نکردند و در عمل نیز اقدامی برای تعیین تکلیف آن صورت نگرفت.
تا اینکه اخیرا با پیگیری‌های جنش دانشجویی، ابراهیم متینیان، نماینده شهرستان رامهرمز در مجلس شورای اسلامی در جلسه‌ای اعلام کرد: در مورد مشکلات منطقه تُل گِسر و محرومیت این منطقه پیگیر هستیم و به زودی شاهد انعکاس اخبار خوبی از این منطقه خواهیم بود.
حتی طی روز‌های گذشته، فعالان دانشجویی شهرستان رامهرمز به منظور تعیین تکلیف این مسئله، جلسه‌ای با قنبری، فرماندار رامهرمز برگزار کردند و در این جلسه، فرماندار اظهار کرد: با پیگیری‌هایی که برای تعیین حدود میراث باستانی تُل گِسر در حال انجام است، مشکلات مردم این روستا به زودی مرتقع می‌شود.
امیدواریم، وعده‌های نماینده مردم رامهرمز در مجلس شورای اسلامی و فرماندار این شهرستان برای حل مشکلات اهالی روستای تُل گِسر هر چه سریعتر محقق شوند ، چرا که اماکن تاریخی در شرایط تحریمی حال حاضر، باید با جذب گردشگر و سرمایه از سایر نقاط به کمک اقتصاد و معیشت و جهش تولید بیایند نه اینکه به خرابه‌هایی تبدیل شوند که نه تنها به تولید کمکی نمی‌کنند، بلکه روستایی‌ها را از داشتن امکانات رفاهی منع و امکان تولید را کاهش و حتی متوقف کردند.
خالی از لطف نیست که به این مسئله اشاره کنیم که تعلل اداره میراث فرهنگی در به ثبت رساندن روستای تُل گِسر باعث شده این روستا به جولانگاهی برای قاچاقچیان و حفاران غیرمجاز تبدیل شود. هر چند که تُل گِسر تنها روستای خوزستان نیست که به این سرنوشت دچار شده است.
به گفته اهالی تُل گِسر، بسیاری از حفاران این روستا بدون هیچ نوع ترسی در طول شبانه روز اقدام به شناسایی و اکتشاف آثار باستانی و تاریخی متعلق به تمدن‌های ایلامیان و پیش از تاریخ در این روستا می‌کنند و ریشه این مشکل، به عدم تعیین حدود باستانی این منطقه و نبود نیرو‌های حفاظتی برای حراست از آثار تاریخی تپه‌های این روستا بر می گردد.
روستاییان تُل گِسر بار‌ها تاکید کردند که خواسته آنان تامین امنیت اهالی روستا، برخورد با حفاران غیرمجاز و قاچاقچیان آثار باستانی، استخدام نیروی حفاظتی و حصار کشی اطراف تپه‌های روستا و برخورد قاطع با متخلفانی است که آثار تاریخی این منطقه را غارت می‌کنند.
در خصوص تامین امنیت این منطقه، علیرضا قاسمی‌نژاد، دادستان شهرستان رامهرمز مرداد ۱۳۹۸ ضمن تاکید بر اهمیت استقرار یگان حفاظت میراث فرهنگی در تپه‌های تُل گِسر، می‌گوید: این امر بر عهده یگان حفاظت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان خوزستان است و باید در این زمینه اقدام لازم صورت گیرد و اداره کل میراث فرهنگی استان باید برابر قوانین و مقررات هر گونه حفاری و تجاوز به محوطه باستانی را به اطلاع دادسرا برساند.
با این حال، هنوز نه امنیت این منطقه تامین شده و نه اداره میراث فرهنگی خوزستان اقدامی برای استقرار نیروی حفاظتی در تپه‌های تُل گِسر انجام داده است. تنها امید مردم این روستا اکنون به وعده‌های نماینده این شهرستان در مجلس و فرماندار رامهرمز است .
لازم به ذکر است که پیگیری‌های خبرگزاری دانشجو، پیرامون رسیدگی به مطالبات ساکنان روستای تُل گِسر و ثبت ملی شدن تپه‌های باستانی این منطقه همچنان ادامه دارد.
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
اخبار مرتبط
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.