ناگفته نماند که این واگذاری در حالی صورت گرفته که پالایشگاه نفت کرمانشاه در همان سال ۱۳۹۵، به مبلغ ۲۸۰ میلیارد تومان از پتروشیمی بیستون طلبکار بوده و در روند واگذاری این شرکت، سازمان خصوصی سازی روی موضوع زیاندهی آن تاکیدات فراوانی داشته؛ این در حالی است که اگر طلب این مجموعه از پتروشیمی بیستون وصول میشد، بیش از مبلغی که این مجموعه به بخش خصوصی واگذار شده، نصیب پالایشگاه نفت کرمانشاه میشد و شاید همین موضوع سبب میشد امروز شاهد افت تولید و زیاندهی شدید این مجموعه نباشیم.
بیشتر بخوانید:
قبل از اینکه پالایشگاه کرمانشاه به بخش خصوصی واگذار شود، ۵۵ درصد از سهام این مجموعه بابت تسویه بدهیهای دولت و در قالب رد دیون با مصوبه هیئت وزیران به بانکهای سپه، توسعه صادرات، رفاه کارگران، ملی ایران، ملت، تجارت، مسکن، صادرات ایران و پست بانک واگذار شد و با اینکه این بانکها هیچ اعتراضی به این مسئله نداشتند، اما در سال ۱۳۹۳ به بهانههای واهی، بانکها خلع ید شدند و این مجموعه در لیست شرکتهایی قرار گرفت که باید به بخش خصوصی واگذار میشدند و اکنون شاهدیم که این خصوصی سازی اشتباه چه بر سر میزان تولید و عرضه پالایشگاه نفت کرمانشاه آورده است.
طبق گفتههای رئیسی، در موضوع واگذاریها باید دو نکته مورد توجه قرار گیرد؛ یک جنبه تخلف افرادی است که این واحدها را مورد تملک قرار داده اند و دیگری بررسی نحوه واگذاری این واحدها است؛ که آیا شرایط مندرج در قانون برای واگذاری و صلاحیت افراد مورد توجه سازمان خصوصی سازی قرار گرفته یا نه؟ در واقع تمام قضیه فقط برخورد با مدیران متخلف نیست و باید نحوه واگذاریها نیز مورد بررسی قرار گیرد.
بیشتر بخوانید:
این صحبتهای رئیس دستگاه قضا، باعث شد نور امیدی برای بررسی مجدد پرونده واگذاری پالایشگاه نفت کرمانشاه و حتی خلع ید کارفرمای آن، در دل دغدغهمندانی که سالها برای لغو واگذاری این مجموعه استراتژیک تلاش کردند، روشن شود و حالا تمام چشمها به قوه قضائیه و تصمیماتی که در این خصوص اتخاذ میشود، خیره شده است.