آنهایی که در داخل سازمان هستند حروف اختصاری NSA را بهصورت Never Say Anything (هیچگاه چیزی نگو!) تفسیر میکنند. در نرمافزار وبگردی Google Chrome نیز در هنگام نصب یک شماره شناسایی (ID) تولید مینماید که تمام جستجوها به نام ID مذکور ثبت میشود.
گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو_امید فعال؛ جیمز بام فورد (James Bamford) نویسندهای که به مدت ۲۵ سال در مورد آژانس امنیت ملی تحقیق کرده میگوید: «در نظر آنهایی که از همهچیز مطلع هستند حروف اختصاری «NSA» به معنای No Such Agency (چنین سازمانی وجود ندارد!) است و آنهایی که در داخل سازمان هستند حروف اختصاری NSA را بهصورت Never Say Anything (هیچگاه چیزی نگو!) تفسیر میکنند.»
«NSA» نام آژانس امنیت ملی آمریکا (National Security Agency) است که اخیراً با اظهارنظر وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات بر سر زبانها افتاده است. آذری جهرمی در پاسخ به سؤال یکی از مخاطبان پیرامون آژانس امنیت ملی آمریکا میگوید: «NSA» بخشی از ارتش آمریکا نیست. پشت اینترنت هم نیست بلکه سازمان جمعآوری اطلاعات پنهان و آشکار است. اینکه استانداردهای ارتباطات اینترنت اولبار در وزارت دفاع آمریکا توسعه داده شد، به این معنا نیست که زیر نظر ارتش آمریکاست.
اما شواهد موجود نشان میدهد که «NSA» یک سازمان اطلاعاتی نظامی است و بودجه خود را از وزارت دفاع میگیرد. وبسایت رسمی «NSA» وظایف این آژانس را اینگونه تعریف کرده است: -گردآوری، پردازش، آنالیز و تولید اطلاعات امنیتی و ضد امنیتی از کشورهای خارجی برای مقاصد امنیت ملی -مدیریت ملی سیستم امنیت ملی آمریکا -تهیه استانداردهای امنیتی برای ارتباطات ملی
بر اساس اطلاعات منتشرشده در وبگاه آژانس امنیت ملی آمریکا، در دو دهه اخیر، تمام فرماندهان آژانس امنیت ملی در رده نظامی ژنرال در ارتش ایالاتمتحده قرار داشتند و دارند؛ «پاول میکی ناکاسونه» یک ژنرال چهار ستاره در ارتش ایالاتمتحده آمریکا است. وی هماکنون فرماندهی سایبری آمریکا را بر عهده دارد و بهطور همزمان مدیر آژانس امنیت ملی و رئیس سرویس امنیت مرکزی است. «راشل ولاسکو-لیند» معاون رئیس آژانس امنیت مرکزی و «اسکات اچ استالکر» مشاور ارشد آژانس امنیت ملی از جمله نظامیان بلندپایه این آژانس امنیتی هستند.
در سال ۲۰۱۳، ادوارد اسنودن یک برنامهنویس کامپیوتر و کارمند سابق سازمان آژانس امنیت ملی آمریکا، بخشی از اسناد محرمانه این سازمان در رسانههای گاردین و واشنگتنپست منتشر میکند. وی اطلاعاتی در مورد برنامهای موسوم به PRISM در آژانس امنیت ملی را افشا کرد. طبق این برنامه، «NSA» بهصورت زنده اطلاعات شهروندان را جمعآوری میکرد.
اسنودن در مصاحبهای که در هتل خود در هنگکنگ انجام داد در مورد افشای این اطلاعات گفت: «من زندگی گذشتهی خودم را قربانی میکنم. از لحاظ وجدانی، من نمیتوانم به دولت آمریکا اجازه دهم که حریم شخصی، آزادی اینترنت و آزادیهای اساسی مردم جهان را از بین ببرد. آنها با ساخت مخفیانهی یک ماشین نظارت عظیم، در حال از بین بردن آزادیهای مردم هستند.»
راهاندازی اینترنت برای سرقت اطلاعات پس از پیامد حملات ۱۱ سپتامبر، آژانس امنیت ملی، سامانههای فناوری اطلاعات تازهای را ساخت تا پاسخگوی سیل اطلاعات فناوریهای نو مانند اینترنت و تلفن همراه باشد.
اسنودن در یک مصاحبه با «مجله وایرد» (۱۳ آگوست ۲۰۱۳)، میگوید: یک واحد نخبه نفوذی NSA در حال تلاش برای نصب بدافزار بر روی یک روتر مرکزی سوریه برای نظارت بر فعالیت اینترنت این کشور است.
بر پایه اسناد افشا شده، آژانس امنیت ملی، ارتباطات میلیاردها نفر در جهان را از جمله، شهروندان آمریکا رهگیری و نگهداری میکند. همچنین این اسناد نشان دادند که آژانس امنیت ملی، حرکت صدها میلیون نفر از مردم را با استفاده از فراداده تلفنهای همراه، ردیابی میکند.
«ریچارد فالکرنات» مقام سابق امنیت ملی کاخ سفید در گفتگو با بلومبرگ فاش کرده است: «اسناد و مدارک محرمانه که اسنودن نشت داده، بهخوبی روشن کرده است که قدرت دولت آمریکا برای دسترسی به تمامی اطلاعات شرکتهای مختلف اینترنتی، مخابراتی و رایانهای تا چه حدِ عجیبی گسترده است. اکثر این شرکتها، مانند گوگل، اپل،ای تی اند تی AT&T، توییتر و مانند آن، شرکتهای آمریکایی یا مستقر در آمریکا هستند که از لحاظ تاریخی روابط بسیار نزدیک با دولت این کشور داشتهاند. از همین رو، دولت آمریکا در این زمینه از همه دولتهای دیگر جهان جلوتر است و به راحتی و گستردگی هرچمه تمامتر میتواند به اطلاعات محرمانه و خصوصی شرکتهای یادشده دست پیدا و از آن بهرهبرداری کند.»
در سال ۲۰۱۰ میلادی، شرکت گوگل مورد حمله سایبری قرار میگیرد و این شرکت برای تأمین امنیت سایبری خود تصمیم میگیرد با عقد قراردادی با آژانس امنیت ملی حفاظت سایبری در مقابل اینگونه حملات را به این سازمان جاسوسی واگذار نماید.
به گزارش موسسه اطلاعرسانی سایبربان؛ بهجرأت میتوان گفت که تمام نرمافزارها و خدمات ارائهشده توسط گوگل دارای عنصری از جاسوسی هستند. برای مثال بدیهیترین مورد نقض حقوق کاربران میتواند این موضوع باشد که گوگل حسابهای Gmail افراد را بهصورت پیوسته مورد بررسی قرار میدهد تا با توجه به لغات و عبارات کلیدی مندرج در ایمیلهای آنها، تبلیغات ارائهشده برای حساب مذکور را هدفمند سازد. در نرمافزار وبگردی Google Chrome نیز در هنگام نصب یک شماره شناسایی (ID) تولید مینماید که تمام جستجوهای انجامشده توسط کاربر به نام ID مذکور ثبت میشود.
جولیان آسانژ، مؤسس وبسایت «ویکی لیکس» درباره سرقت اطلاعاتی آمریکا از شبکههای اجتماعی میگوید: «فیسبوک تنفرآمیزترین ابزار جاسوسی است که تاکنون ایجاد شده است. هرکس که نام و مشخصات دوستان خود را به شبکه اجتماعی فیسبوک اضافه میکند باید بداند که به شکل رایگان در خدمت دستگاههای اطلاعاتی آمریکاست و این گنجینه اطلاعاتی را برای آنها تکمیل میکند.»
شرکتهایی با هدف جاسوسی
پالانتیر (Palantir) یکی از شرکتهای همکار «NSA» و متخصص در جمعآوری و تحلیل دیتا برای نهادهای دولتی است. طی سالهای گذشته، بسیاری از کمپانیها از لیست مشتریان پالانتیر خارج شدند از جمله کوکاکولا، امریکن اکسپرس، زنزدک و جی پی مورگان و دلیل قطع همکاری آنها با پالانتیر، همکاری این شرکت با «NSA» بوده است.
این شرکت به خاطر دادن اطلاعاتی از خانوادههای مهاجر به دولت آمریکا که منجر به جداسازی آنها شده نیز مورد انتقاد زیادی قرار گرفت.
داستان شرکت GTT چیست؟ نخستین بار در سال ۹۴، نام شرکت آمریکایی GTT از رسانههای ایران مطرح شد. در آن مقطع زمانی روزنامه آمریکایی دیلی بیست (thedailybeast) در مقالهای به معرفی شرکت مخابراتی و ارائهکننده خدمات اینترنتی جیتیتی (GTT Communications Inc) پرداخت. این روزنامه معتقد است که جیتیتی توسط مأمورانی از سازمان CIA و وزارت جنگ آمریکا اداره میشود.
«محمدرضا فرنقی زاد» رئیس مرکز روابط عمومی و اطلاعرسانی وزارت ارتباطات ایران در روز ۱۳ آبان ۹۴ مدعی شده بود: فقط شرکت ارتباطات زیرساخت (تیآیسی) در ایران خدمات اینترنت میدهد و این شرکت با شرکت مخابراتی جیتیتی (گلوبال تلکام و تکنولوژی) در آمریکا ارتباط ندارد.
محمود واعظی وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات وقت کشورمان، در حاشیه همایش پدافند غیرعامل (سال ۹۴) در جمع خبرنگاران در پاسخ به این پرسش مبنی بر احتمال همکاری اپراتور «ای پی اند تی» آمریکایی با این وزارتخانه برای راهاندازی شبکه ملی اطلاعات تصریح کرد: این موضوع را تکذیب میکنم، اما درعینحال راهاندازی و توسعه این شبکه را با همکاری ۱۲ مشاور خارجی پیش خواهیم برد.
اهمیت اینترنت ملی در وبگاه پلیس فتا در تعریف اینترنت ملی (شبکه ملی اطلاعات) آماده است که شبکه ملی اطلاعات در سال ۱۳۸۴ با نام «شبکه ملی اینترنت» در دستور کار مجلس قرار گرفت ولی به دلایلی هنوز محقق نشده است. شبکه ملی اطلاعات یعنی: «اینترنت» باید توأمان، «سالم، سریع، امن و ارزان» باشد و با توجه به اقدامات خرابکارانه گسترده توسط دولتهای متخاصم علیه جمهوری اسلامی ایران در حوزه سایبری، اینترنت داخلی بستری ایجاد میکند که بتوان جلوی این خرابکاریها را تا حد زیادی گرفت.
رهبر انقلاب نیز در بخشی از بیانات خود در دیدار با کارگزاران نظام، «فضای مجازی» را از دیگر مسائل مهم و تأثیرگذار در اداره صحیح کشور خواندند و هشدار دادند: «بهمنی از مسائل ضد ارزشی و مخالف منافع ملی، مطالب درست و نارست، اطلاعات غلط یا صحیح و حتی شبهاطلاعات بر ذهن جامعه فرود میآید که باید این فضا کنترل شود، اما نباید ملت را از فضای مجازی محروم کرد.»
حال با توجه به اسناد متعدد و افشاگریهای فراوان از جاسوسی آژانس امنیت ملی آمریکا از کاربران اینترنت و همکاری شرکتهای IT دره سیلیکون برای فروش اطلاعات کاربران، حضور یک بستر ملی و امن پیش از پیش احساس میشود تا بتوان مبتنی بر آن، از خدمات دولت الکترونیک مانند آموزش، بهداشت و درمان بهرهمند شد.
به این ترتیب وابستگی به منابع خارجی اینترنت از بین میرود و استقلال در این زمینه برای کشور به دست میآید و کشور از حملات متعدد سایبری در امان خواهد ماند.