اگر می‌خواستید روحانی استعفا دهد چرا سال ۹۶ مجدداً حمایت کردید!

 به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، روزنامه اجاره‌ای اعتماد (متعلق به الیاس حضرتی) که اخیرا «پیشنهاد کناره‌گیری به روحانی» را از قول عباس عبدی تیتر کرد، همین موضوع را به حسین انصاری‌راد عضو فراکسیون اصلاح‌طلبان در مجلس ششم در میان گذاشته است. انصاری‌راد در این گفتگو می‌گوید: آقای روحانی وعده‌های بسیاری داده و آن وعده‌ها را در عرصه عمومی به صورت پرشوری مطرح و مردم را امیدوار کرده بود. شخصا به عنوان یک اصلاح‌طلب شعار‌های حسن روحانی را اصلاح‌طلبانه می‌دانستم و در دوره اول و دوم هم از او حمایت کردم. گمان می‌کردم روحانی در مسیر همان شعار‌های اصلاح‌طلبانه حرکت خواهد کرد. حقیقتا برگشت روحانی از شعار‌های اصلاح‌طلبانه مردم را بسیار مأیوس و رفتار او اساس انتخابات را مخدوش کرد؛ به این معنا که مردم را از اینکه بتوان از طریق صندوق رای و انتخابات، کاری انجام داد، اصلاحی صورت داد و گشایشی ایجاد کرد، مأیوس کرد.

وی می‌افزاید: روحانی اگر نمی‌توانست شعارهایش را پیاده کند و شرایط انجام آن‌ها فراهم نبود و موانعی وجود داشت که روحانی قادر به عبور از آن‌ها نبود، حق این بود که همان ابتدا استعفا می‌کرد. در این شرایط هم امید و اراده مردم حفظ می‌شد و هم اعتبار حسن روحانی، اما اینکه الان روحانی استعفا بدهد هم قابل تامل است. در واقع هر جا که جلوی ضرر را بگیریم، منفعت است. اگر روحانی استعفا بدهد، در اعتراض به اینکه موانعی وجود داشته که نتوانسته به شعار‌ها عمل و مردم را امیدوار و خواست آن‌ها را محقق کند، به حق و بجاست.

انصاری راد همچنین گفته است: حاکمیت باید به رئیس‌جمهوری اختیار کامل بدهد که بر اساس آنچه کارشناسان به او یادآوری می‌کنند، سیاست خارجی و داخلی را پیش ببرد هم داخل کشور پاسخگوی عملکردش باشد و هم در مواجهه با جامعه‌جهانی و در سطح بین‌المللی بتواند بدون مانع ارتباط گرفته و مسائل کشور را حل‌وفصل کند.

این سخنان انصاری‌راد غیرصادقانه ارزیابی می‌شود؛ و اینکه طیف متبوع وی در دوره موسوم به اصلاحات نیز به مدت ۸ سال دولت را در اختیار داشتند و از اختیارات رئیس‌جمهور و دولت با خبر بودند. آن‌ها همچنین در دولت اول روحانی هم در مسند کار بودند و مجددا اختیارات را مشاهده کردند؛ بنابراین اگر واقعا اعتقاد داشتند رئیس‌جمهور اختیارات ندارد، نباید در انتخابات شرکت کرده و ادعا می‌کردند که تضمین وعده‌های روحانی هستند.

ثانیا اغلب مردم نه به خاطر شعار‌های سیاسی اصلاح‌طلبان بلکه به خاطر وعده‌های اقتصادی و معیشتی روحانی به او رای دادند و برعکس شدن همین وعده‌ها موجب شد مردم از دولت و اصلاح‌طلبان ناراضی شوند؛ که اگر غیر از این بود، مردم باید در انتخابات مجلس به فهرست‌های چندگانه اصلاح‌طلبان رای بدهند نه اینکه سرلیست همه آن‌ها همه آن‌ها در تهران (آقای مجید انصاری) کلا ۶۷ هزار رای کسب کند؛ بنابراین نارضایتی مردم از خود اصلاح‌طلبان هم بود و نه فقط دولت.

نکته سوم این است که دولت علاوه بر اختیارات قانونی، برخی اختیارات مضاعف را هم از رهبری درخواست کرد که بسیاری از موارد اجابت هم شد؛ تا جایی که سعید لیلاز عضو شورای مرکزی کارگزاران تصریح کرد با این اختیاراتی که به دولت داده شده، اگر به چوب خشک هم داده می‌شد، تا به حال مشکلات اقتصادی حل شده بود.

اجمالا اینکه اصلاح‌طلبان هرگز با مردم صادق نبوده‌اند؛ چه آن موقع که وعده اصلاحات به مردم دادند، اما برعکس عمل کردند و چه زمانی که مدعی خروج از حاکمیت و عبور از خاتمی شدند؛ چه در سال ۹۲ و ۹۶ که از روحانی به‌عنوان نامزد اجاره‌ای حمایت کردند و چه حالا که می‌گویند روحانی استعفا دهد. در واقع آن‌ها می‌خواهند از این طریق، در حالی که کمتر از ۹ ماه به انتخابات مانده، مظلوم‌نمایی و از خود رفع تکلیف کنند.