به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، هادی طحان نظیف عضو حقوقدان شورای نگهبان در صفحه اینستاگرام خود، نوشت: هفته قبل توفیق شد تا از نمایشگاه دائمی توانمندی‌های راهبردی هوا فضای سپاه بازدید کنم.
پرده اول نمایشگاه از موشک‌باران دزفول شروع می‌شد: «الف. دزفول»؛ راوی داشت علت این نامگذاری را توضیح می‌داد و من در مرور خاطرات کودکی‌ام غرق بودم: صدای ما را از بغداد می‌شنوید… تا ساعاتی دیگر نیروی هوایی ارتش قدرتمند عراق شهر‌های زیر را بمباران خواهد کرد:
الف) دزفول
ب) ...
ج) ...
***
جوک شده بود: «الف) دزفول». رادیو بغداد اسم تمام شهر‌هایی را که می‌خواستند بمباران کنند اعلام می‌کرد. در صدر لیست، «الف) دزفول تا آخر جنگ». *
چه خوب کوچه و خیابان و بازار ویران شده و حتی مدرسه‌ای را که موشکی در یکی از کلاس‌های آن فرود آمده بود، بازسازی کرده بودند بله به همان صورت که از آن روزها در ذهنم مانده بود همراه با صدای آژیر خطر… دشمن دون ما به هیچ چیزی رحم نمی‌کرد. یادم هست برادرم کلاس دوم ابتدایی‌اش را در هفت هشت مدرسه خواند...
سپاه چگونه از تحریم سیم خاردار به مدرن‌ترین فناوری‌های موشکی و پهپادی دست یافت
چه شروع واقع‌گرایانه‌ای...
پس از این پرده، با ذکر فاتحه‌ای نثار شهید طهرانی‌مقدم، رسماً بازدید از دستاورد‌ها و توانمندی‌های راهبردی نیروی هوا فضای سپاه آغاز می‌شد.
همان ابتدا چشمت به یک سیم خاردار می‌افتاد؛ برایت سوال می‌شد این دیگر چیست و احیاناً چه ربطی به هوا و فضا دارد، جواب می‌دادند این یک نماد است؛ همین سیم خاردار که ساخت آن از تکنولوژی خاصی هم برخوردار نیست، در وقت نیاز از مردم این سرزمین ولو برای محافظت از کشورشان دریغ شده است و کشور از آن محروم؛ این نمادی است از تنگنا‌ها و شرایط آن روزها.
نمایشگاه از همین نماد سیم خاردار شروع و در بخش‌های مختلف به موشک‌های نقطه‌زن، پهپاد، رادار، اورهال هواپیما و ساخت بالگرد و ارسال ماهواره نور به فضا با تکنولوژی‌های عجیب و غریب ختم می‌شود و این یعنی ما می‌توانیم؛ بله می‌توانیم با جوانان این سرزمین، مرز‌های علمی دنیا را پشت سر نهیم. البته از یاد نمی‌بریم که ما با مقاومت به چنین توانمندی‌هایی دست یافتیم. ما هیچ‌گاه جنگ‌طلب نبوده و نیستیم، اما به لطف خدا و به مدد چنین ابزار‌هایی اجازه تکرار آن روز‌های تلخ را برای این مردم نمی‌دهیم و این یعنی اقتدار یک کشور مظلوم.
به عزیزان نیروی هوا فضای سپاه خدا قوت و دست مریزاد می‌گویم و فکر و اندیشه‌ای که علاوه ساخت این توانمندی‌های راهبردی چشمگیری به فکر آگاهی‌رسانی در این زمینه به عموم مردم خصوصاً نسل جوان کشور است را می‌ستایم و همگان خصوصاً جوانان این سرزمین را به بازدید از چنین نمایشگاه ارزشمند و رشک‌برانگیزی دعوت می‌کنم.
* از کتاب دزفول در جنگ
پرده اول نمایشگاه از موشک‌باران دزفول شروع می‌شد: «الف. دزفول»؛ راوی داشت علت این نامگذاری را توضیح می‌داد و من در مرور خاطرات کودکی‌ام غرق بودم: صدای ما را از بغداد می‌شنوید… تا ساعاتی دیگر نیروی هوایی ارتش قدرتمند عراق شهر‌های زیر را بمباران خواهد کرد:
الف) دزفول
ب) ...
ج) ...
***
جوک شده بود: «الف) دزفول». رادیو بغداد اسم تمام شهر‌هایی را که می‌خواستند بمباران کنند اعلام می‌کرد. در صدر لیست، «الف) دزفول تا آخر جنگ». *
چه خوب کوچه و خیابان و بازار ویران شده و حتی مدرسه‌ای را که موشکی در یکی از کلاس‌های آن فرود آمده بود، بازسازی کرده بودند بله به همان صورت که از آن روزها در ذهنم مانده بود همراه با صدای آژیر خطر… دشمن دون ما به هیچ چیزی رحم نمی‌کرد. یادم هست برادرم کلاس دوم ابتدایی‌اش را در هفت هشت مدرسه خواند...
سپاه چگونه از تحریم سیم خاردار به مدرن‌ترین فناوری‌های موشکی و پهپادی دست یافت
چه شروع واقع‌گرایانه‌ای...
پس از این پرده، با ذکر فاتحه‌ای نثار شهید طهرانی‌مقدم، رسماً بازدید از دستاورد‌ها و توانمندی‌های راهبردی نیروی هوا فضای سپاه آغاز می‌شد.
همان ابتدا چشمت به یک سیم خاردار می‌افتاد؛ برایت سوال می‌شد این دیگر چیست و احیاناً چه ربطی به هوا و فضا دارد، جواب می‌دادند این یک نماد است؛ همین سیم خاردار که ساخت آن از تکنولوژی خاصی هم برخوردار نیست، در وقت نیاز از مردم این سرزمین ولو برای محافظت از کشورشان دریغ شده است و کشور از آن محروم؛ این نمادی است از تنگنا‌ها و شرایط آن روزها.
نمایشگاه از همین نماد سیم خاردار شروع و در بخش‌های مختلف به موشک‌های نقطه‌زن، پهپاد، رادار، اورهال هواپیما و ساخت بالگرد و ارسال ماهواره نور به فضا با تکنولوژی‌های عجیب و غریب ختم می‌شود و این یعنی ما می‌توانیم؛ بله می‌توانیم با جوانان این سرزمین، مرز‌های علمی دنیا را پشت سر نهیم. البته از یاد نمی‌بریم که ما با مقاومت به چنین توانمندی‌هایی دست یافتیم. ما هیچ‌گاه جنگ‌طلب نبوده و نیستیم، اما به لطف خدا و به مدد چنین ابزار‌هایی اجازه تکرار آن روز‌های تلخ را برای این مردم نمی‌دهیم و این یعنی اقتدار یک کشور مظلوم.
به عزیزان نیروی هوا فضای سپاه خدا قوت و دست مریزاد می‌گویم و فکر و اندیشه‌ای که علاوه ساخت این توانمندی‌های راهبردی چشمگیری به فکر آگاهی‌رسانی در این زمینه به عموم مردم خصوصاً نسل جوان کشور است را می‌ستایم و همگان خصوصاً جوانان این سرزمین را به بازدید از چنین نمایشگاه ارزشمند و رشک‌برانگیزی دعوت می‌کنم.
* از کتاب دزفول در جنگ
ارسال نظرات