به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، شاخص کل بورس از ۲۰ مرداد ماه تاکنون حدود ۷۰۰ هزار واحد سقوط داشته است و عده بسیاری مقصر اصلی را دولت و سیاست‌های آن می‌دانند. مال باختگان اصلی سهامداران خردی هستند که با دعوت دولت "سرمایه خود را به دست بورس" سپردند. در همین راستا روز گذشته نیز جمعی از سهامداران حقیقی در تجمع اعتراضی مسالمت آمیز در مقابل مجلس خواستار پاسخگویی مسئولان و جبران زیان‌های به بار آمده شدند.
پرویز امینی استاد دانشگاه و تحلیلگر مسائل سیاسی در کانال تلگرامی خود نوشت: امروز در برابر مجلس یک تجمع آرام و مسالمت‌آمیز و در اعتراض به مالباختگی در بورس انجام شد. اقتصاد آشفته و بی‌سروسامان کشور، زندگی بخش بزرگی از مردم را با رنج، توام کرده است و در این بین، جمعیت بزرگی علاوه بر این درد و رنج مشترک، رنج مضاعفی پیدا کرده اند.
کسانی که با اعتماد به وعده دولت در تضمین اصل دارایی‌ها و نیز سودآوری قابل‌قبول، وارد این بازار شدند و اینک با یک سقوط بهمن‌وارِ حدود ۷۰۰ تا ۸۰۰ هزار واحدی در بورس، احساس می‌کنند همه سرمایه‌ای که اندوخته بودند یا با رنج سالیان بدست آورده بودند یا با فروش خانه و ماشین در این بازار سرمایه‌گذاری کرده بودند یا از اطرافیان قرض کرده بودند و حتی وام‌های ازدواج خود را وارد بورس کرده بودند، در کمتر از دوماه پیش چشمانشان در حال دود شدن است و وعده‌های مکرر دولتی‌ها و رئیس مجلس در بهبود وضعیت بازار بورس تحقق نیافته که هیچ، وضعیت اسفناک‌تر شده است.
سازمان حکمرانی ج. ا.ا به دلایلی نمی‌تواند نسبت به این وضعیت بی‌تفاوت باشد:
دلیل اول؛ دعوت‌ها، وعده‌ها و اعلام تعهدها و اطمینان‌بخشیِ بخش مهمی از سازمان حکمرانی کشور به مردم از شخص رئیس‌جمهور روحانی و بخش‌های اقتصادی دولت و اظهارات خودسرانه افرادی در رسانه ملی که دوره حضور در بورس را دوره خوش باشی ملت می‌دانستند. بخش قابل‌توجهی از مردم با اعتماد به این عناصر سطح بالای حکومت، تن به ریسک سرمایه‌گذاری در این بازار دادند. اگر غیر از این بود و افراد مستقل از وعده سازمان حکمرانی وارد بورس می شدند، اخلاقا وضعیت متفاوت میشد و حکومت می توانست از نظر اخلاقی عدم دخالت خود را موجه کند. اما اینک استدلال عمومی مردم که متکی به شواهد و قرائن بیَن است، اطمینان آنها به وعده و حمایت دولت برای حضور در بورس است.
دلیل دوم؛ در بین سرمایه گذاران و بسیاری از کارشناسان این ریزش بهمن وار طبیعی نیست و دولت و قوه مجربه با ورود "دستوری" و "دست‌کاری" عامدانه در بورس، سرمایه ملت را برای جبران مشکلات اقتصادی خود از جمله کسری بودجه، به این وضعیت کشانده اند. این ادعا را نمی توان مسکوت گذاشت و بدون اقناع افکارعمومی از کنارش گذشت.
دلیل سوم؛ بخش بزرگ و اصلی خسارت دیدگان در بورس از طبقات متوسط و زیر متوسط جامعه‌اند که در این وانفسای اقتصادی بنا بر اعتماد به حکومت برای بی‌ارزش نشدن دارایی خود و نیز کسب سود متناسب با تورم و از دست ندادن قدرت خرید خود در مقایسه با سایر بازارها، وارد بورس شده‌اند و اینک نه تنها از عهده این هدف برنیامده‌اند بلکه هست و نیست خود را بر باد رفته می‌دانند.
دلیل چهارم؛ جمعیت بزرگ و قابل‌توجه خسارت‌دیدگان از بورس است که نشان دهنده عمومیت مسئله است. این جمعیت بزرگ در این شرایط بد اقتصادی، به تنگنای مضاعفی دچار شده‌اند و شرایط دشواری را به لحاظ روحی و روانی و خانوادگی، علاوه بر مشکل اقتصادی تجربه می‌کنند.
دلیل پنجم؛ همچنان امیدوار بودن این جمعیت زیان‌داده در بورس به تدبیر حکومت و رفع خسارت از آنهاست که تجمع اعتراضی آرام و مسالمت‌آمیز امروز مردم مؤید آن است و این فرصتی است که بدون تنش اجتماعی این چالش حل و فصل شود و از عواقب امنیتی کار در آینده پرهیز کرد.
دلیل ششم؛ ضرورت بازیابی اعتبار بازار بورس و مدعاهای اقتصادی و مهمتر بازیابی اعتبار وعده های حکومت به شکل عام نزد مردم و سرمایه‌گذاران به عنوان یکی از محورهای حل و فصل مسائل اقتصادی کشور در آینده است.
دلیل هفتم؛ بر اساس نظر برخی کارشناسان، به دلیل غیرطبیعی و دستوری بودن این ریزش، اتخاذ سیاست‌ها و راهکارهایی که بتوان وضعیت بد کنونی بورس را تغییر داد و خسارت‌های مردم را جبران کرد، ممکن و محتمل است.
بنابراین به دلایل گوناگون اخلاقی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی که بیان شد، سازمان حکمرانی در کلیت خود نمی‌تواند نسبت به وضعیت فعلی بورس و این جمعیت بزرگ خسارت دیده و از رنجی که این هم‌وطنان از ناحیه اطمینان به حکومت متحمل شده‌اند، بی‌توجه باشد. دست کم حکومت اخلاقا به خاطر وعده ای که داده است در برابر این افراد مسئول است.
خودتان یه راه حل پیشنهاد بدید
سهام ۱۶۰۰۰ هزاری چه جوری شده ۴۰۰ تومان خالی ، با این تورم ثانیه ای