به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، تجهیزات محافظت شخصی، مانند ماسک های صورت یا روپوش ها به طور کلی از پلیمر‌ها ساخته شده اند، اما بطور معمول به غیر از خواص فیزیکی، توجه خاصی به آنها نمی شود.
محققان دانشگاه ناتینگهام و دانشگاه فیلیپس برای کمک به شناسایی موادی که به ویروس متصل شده و برای استفاده در تجهیزات محافظت شخصی سریع تر آنها را غیرفعال می کند، رویکردی جدید را با بهره وری بالا برای تجزیه و تحلیل فعل و انفعالات بین مواد و ذرات ویروس مانند ایجاد کردند.
مورگان الکساندرا نویسنده این مقاله گفت: «ما به این واقعیت که پلیمر‌ها می توانند روی سلول های سطح ویروس تاثیر بگذارند علاقمند بودیم. ما می توانیم پلیمر‌هایی بدست آوریم که در برابر باکتری های مقاومت می کنند، بدون اینکه ماده خاص هوشمندی با دخالت آنتی بیوتیک در آن طراحی کنیم. تنهای کاری که باید انجام داد انتخاب پلیمر مناسب است.»
این گروه میکروآرایه هایی از ۳۰۰ ترکیب مونومری مختلف از پلیمر‌ها را که نمایانگر طیف گسترده ای از ویژگی های آنها هستند، ایجاد کرد. آنها این پلیمر‌ها را در معرض ذرات شبیه ویروس لاسا و ربولا بدون فعال شدن ژنومهای عفونی قرار دادند تا ببینند کدام مواد قادر به جذب ذرات هستند. غربالگری این مواد ممکن است ساده به نظر برسد، اما این گروه فعالیت بساری در این زمینه انجام داده اند.
الکساندار بیان کرد: «دانستن اینکه پلیمر‌های مختلف چگونه به ویروس های مختلف متصل شده و آنها را غیر فعال می کنند به این معنی است که ما می توانیم توصیه هایی را درباره بهترین ماده ارائه دهیم.»
تا کنون آزمایش هایی که این گروه انجام داده اند تنها به بررسی ذرات ویروسی مانند لاسا و ربولا پرداخته است، اما این گروه امیدوار است که با بودجه مناسب آزمایش هایی روی ذرات ویروسی مانند SARS-CoV-۲ و ویروس کووید-۱۹ را نیز انجام دهند.
پس از تعیین تعداد انگشت شماری از بهترین مواد موجود، مرحله بعدی پروژه استفاده از ویروس های زنده برای ارزیابی طول عمر عفونی ویروسی بر روی مواد، با در نظر گرفتن شرایط محیطی دنیای واقعی مانند رطوبت و دما است. درنهایت نیز با داده‌های کافی می‌توان یک مدل مولکولی برای توصیف فعل و انفعالات بین مواد و ویروس طراحی کرد.
ارسال نظرات