علی اصغر زارعی نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی دار فانی را وداع گفت.
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، علیاصغر زارعی نماینده سابق مردم تهران و جانشین سابق پدافند غیرعامل دقایقی پیش جان به جانآفرین تسلیم کرد.
وی از فرماندهان سپاه و از مؤسسان مرکز جنگ الکترونیک سپاه بود که بعد از جراحی سر و بستری شدن در بیمارستان دعوت حق را لبیک گفت.
زارعی نمایندهٔ حوزهٔ انتخابیهٔ تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر در دورهٔ هشتم مجلس شورای اسلامی بوده است.
علیاصغر زارعی، در سال ۱۳۳۵ در تهران متولد شد. وی دارای دکترای مدیریت سیستم مهندسی برق و مخابرات و از اعضای مؤسس جبهه پایداری انقلاب اسلامی بوده است. زارعی پس از پیروزی انقلاب عهدهدار مسئولیتهای سیاسی نظیر ریاست ادارهٔ تحقیقات ستاد مشترک سپاه در سال ۱۳۸۲، ریاست دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه امام حسین (ع)، مشاور امور آموزش عالی رئیس جمهور در دولت نهم و نمایندگی مجلس شورای اسلامی بهنمایندگی از مردم تهران بوده است. دکتر علیاصغر زارعی تحصیلات ابتدایی خود را در تهران و در دبستان «ادب» و دوران متوسطه را در دبیرستان «حافظ» و دبیرستان دکتر «هشترودی» طی نمود، در همان دوران با گروههای سیاسی مرتبط بوده در فعالیتهای مذهبی منطقه مشارکت جدی داشت. وی سپس در رشتهٔ «انفورماتیک» دانشگاه تهران پذیرفته شد. بهدلیل فشارها و آزار و اذیتهای خانوادهاش توسط ساواک راهی آبادان گردید و در رشتهٔ مهندسی برق دانشکدهٔ نفت به تحصیل پرداخت. وی در دانشکدهٔ نفت فعالیتهای مذهبی و سیاسی خود را ادامه داد و با گسترش فعالیتهایش در منطقهٔ خوزستان در توسعهٔ جنبشهای دانشجویی در این منطقه نقش مؤثر و فعال داشت. پس از حضور در جبهههای دفاع مقدس و بازگشایی مجدد دانشگاهها با اتمام دروس دانشگاهی، دانشنامهٔ مهندسی برق را در گرایش مخابرات دریافت کرد. علیاصغر زارعی، در سال ۱۳۷۷ در مقطع دکترای مدیریت (گرایش سیستم) دانشگاه تهران پذیرفته شده این دوره را با موضوع پایاننامه «تبیین مدلی برای تبدیل سازمانهای فعلی به سازمان چابک» به پایان رسانید. علیاصغر زارعی، با پیروزی انقلاب اسلامی به کمیتهٔ انقلاب پیوست. با تشکیل سپاه پاسداران مسئول آموزش سپاه آبادان و مسئول بسیج آبادان شد. پس از شروع جنگ تحمیلی به سازماندهی نیروهای مردمی در آبادان و منطقهٔ خوزستان پرداخت، در همین دوران بود که دو بار زخمی شده به افتخار ۴۵ درصد جانبازی نائل آمد. در سال ۱۳۷۹ درحالی که قائممقام دانشگاه امام حسین (ع) بود با مجموعهٔ اعضای هیئت علمی دانشگاهها که در حرکتی خودجوش نسبت به تشکیل بسج اساتید اقدام نمودند، همکاری کرد و یک سال بعد به ریاست سازمان بسیج اساتید دانشگاهها و مراکز آموزشی و پژوهشی کشور انتخاب گردیده تا سال ۱۳۸۵ در این مسئولیت انجام وظیفه کرد.