کشف روشی جدید برای نجات بیماران کرونایی

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، کشف یک روش درمانی ارزان برای عفونت جهت نجات جان مبتلایان با علائم جدی و خطرناک، یکی از موفق‌ترین نتایج برای مقابله با پاندمی کوید ۱۹ بود، این در حالی است که ۳ مورد از درمان‌های بسیار تبلیغ شده تاثیری نداشتند.

به گفته پروفسور مارتین لندری، بنیانگذار برنامه ریکاوری (بزرگترین آزمایش تصادفی دارو‌های کوید ۱۹ در جهان) که این دارو را کشف کرد، اکنون تخمین زده شده است که کشف اثربخشی دگزامتازون جان حدود ۶۵۰ هزار نفر را در سراسر جهان نجات داده است.

لندری گفت: فقط در انگلستان، دگزامتازون از وقوع بیش از ۱۲ هزار مورد مرگ و میر ناشی از کرونا پیشگیری کرده است.

این پیشرفت علمی قدرت آزمایش‌های تصادفی در مقیاس گسترده برای شناسایی دارو‌های موثر را نشان می‌دهد و طبق گزارش گاردین، نتایج چند درمان امیدوار کننده دیگر که به عنوان بخشی از برنامه ریکاوری در حال مطالعه و بررسی هستند، طی چند هفته آینده دنبال خواهد شد.

دارو‌هایی که می‌توانند در نبرد برای مهار کرونا در سال آینده بسیار مهم باشند، عبارتند از:

پلاسمای گرفته شده از خون بیماران بهبود یافته

آنتی بادی‌های مونوکلونال، ساخت شرکت آمریکایی «ریگنرون» که برای درمان «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا استفاده شد.

«توسیلیزوماب» و «کلشی سین»؛ دو داروی ضد التهابی که گمان می‌رود در مبارزه با بیماری کرونا امیدوار کننده است.

آسپرین: یک داروی رقیق کننده خون است که می‌تواند به کاهش لخته خون در ریه‌ها کمک کند.

همه این دارو‌ها تحت آزمایش هزاران پزشک و پرستار بر روی ده‌ها هزار بیمار در بیمارستان‌های سراسر انگلیس قرار دارند و انتظار می‌رود نتایج اولیه در ژانویه یا اوایل فوریه مشخص شود.

لاندری و «پیتر هوربی»، استادان دانشگاه آکسفورد دریافتند که پزشکان به زودی و در پی سیل بیماران در بیمارستان‌ها به دنبال درمان می‌گردند، اما برای بررسی اینکه کدام یک موثر است، به آزمایش بالینی نیاز دارند.

از تهیه اولین دستورالعمل درمانی آن‌ها تا ثبت آن برای اولین بیمار ۹ روز طول خواهد کشید. این روند معمولا ۹ ماه طول می‌کشد. از هر ۱۰ بیمار کوید ۱۹ که نیاز به درمان در بیمارستان دارند، یک نفر در این آزمایش شرکت می‌کند.

لندری گفت: این اعداد کلید موفقیت بودند. مقایسه ۱۰۰ فرد که دارو دریافت می‌کنند با ۱۰۰ نفری که این دارو را دریافت نمی‌کنند، می‌تواند نتایج بسیار متغیری را به همراه داشته باشد، با این حال با انتخاب تصادفی هزاران بیمار برای دریافت درمان‌های متفاوت، پاسخ‌های قوی ارائه می‌شود.

او افزود: شما می‌توانید دریابید که کدام یک از آن‌ها عملا موثر است. علاوه بر این، ما می‌توانیم دریابیم که چه بیمارانی بیشترین بهره را خواهند یافت، بزرگسالان، جوانان و یا افرادی که دارای نقص ایمنی هستند. این شناخت تنها در صورت آزمایشی با هزاران نمونه عینی امکان پذیر است.

استفاده از ۴ دارو در برنامه ریکاوری برای درمان کرونا

«آزیترومایسین»، به عنوان آنتی بیوتیک، ترکیبی از دو داروی «لوپیناویر ریتوناویر» و «هیدروکسی کلروکین» که برای درمان بیماری مالاریا و بیماری‌های روماتیسمی به کار می‌رود. داروی دیگر نیز دگزامتازون است. فقط همین داروی دگزامتازون جان انسان‌های زیادی را نجات داده و به بهبودی کمک کرده است.

به نظر می‌رسد نرخ تنها یک دارو از ۴ دارو پایین است، اما تعداد فراوان افرادی که به لطف دگزامتازون نجات یافته اند، نشان دهنده ارزش برنامه بهبودی است. این برنامه همچنین تلاش می‌کند مانع هدر رفت وقت و پول برای دارو‌هایی شود که عدم کارکرد آن‌ها برای درمان بیماران مبتلا مشخص شده است.

لندری گفت: این موضوع دارای اهمیت روز افزون خواهد شد. هنگامی که ما این برنامه را شروع کردیم، ابتدا دارو‌های ارزان قیمتی را بررسی کردیم که به طور گسترده در دسترس و در عین حال امیدوار کننده هستند و متوجه شدیم که یکی از آن‌ها یعنی همان دگزامتازون موثر است.

او افزود: هزینه دارو‌هایی که ما در حال حاضر به دنبال آن‌ها هستیم صد‌ها پوند برای هر درمان هزینه خواهد داشت، بنابراین ما باید قبل از انتشار گسترده این دارو‌ها اطمینان حاصل کنیم که آن‌ها موثر هستند.

این محقق ادامه داد: وجود هزاران فرد مبتلا به عوارض شدید ناشی از کوید ۱۹ در حال حاضر واقعیت تلخی در انگلستان است، اما همزمان باید بگوییم که همین تعداد فراوان دستکم امکان انجام آزمایش‌های گسترده را فراهم می‌کند. با این حال، پیش بینی‌ها و انتظارات پزشکان محدود است.