سهم سیستان و بلوچستان از دیپلماسی تقریبا صفر است / حقابه ایران از سوی افغانستان نقض شد

احمد علی احمدی، عضو کارگروه سیاسی و مطالبه گری بسیج دانشجویی دانشگاه زابل در گفتگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو گفت: در سال‌های اخیر باتوجه به این که با کاهش میزان بارندگی و خشکسالی کامل روبه روهستیم، هرکشوری تلاش بر این دارد تا از منابع خود به طور کامل استفاده ببرد؛ کما این که افغان‌ها هم با احداث چندین سد، به روی رودخانه هیرمند سعی براستفاده کامل از منابع آبی خود دارند.

علی احمدی اظهار کرد: بر اساس معاهدات بین المللی هیچ کشوری حق ندارد بر رود‌های مزری و مشترک به صورت خودسرانه دخل و تصرف کند، اما رفته رفته این حقابه با ایجاد سد‌ها و بند‌های انحرافی از سوی افغان‌ها نقض شد؛ به طوری که در دو دهه گذشته فقط سر ریز آب سد‌ها آن هم برای جلوگیری از خسارت دیدن سد‌ها رهاسازی می‌کردند درحالی که طبق قرارداد دائما آب باید وارد دریاچه می‌شد.

عضو کارگروه سیاسی و مطالبه گری بسیج دانشجویی دانشگاه زابل ادامه داد: این امر از وظایف وزارت امور خارجه است که قرارداد‌ها و مدیریت آب‌های فرامرزی را دنبال کند. در این باره جلسات و مذاکرات کمیساران آبی متعددی دایر شده؛ اما تا کنون ماحصل آن چه بوده؟ قابل کتمان نیست که سیاست خارجی ما در چند سال اخیر در بحث زیست محیطی قوی عمل نکرده است. جمهوری اسلامی ایران همواره در تبادلات فرهنگی و اقتصادی و در عرصه سیاسی و حتی در زمان مبارزه با تروریسم درکنار کشور دوست و برادر خود افغانستان بوده، ولی نباید از نفوذ قدرت‌های خارجی در کشور افغانستان غافل شد.

وی تاکید کرد: باید گفت آقای ظریف از پیکر بی جان برجام دست بردارید و به داد هامون برسید. در این فرصت باقی مانده اقدامی عاجل و قدرتمند انجام دهید وحتی اگرهم لازم بود اقدامات متقابلی صورت گیرد. چرا که سهم مردم سیستان از این دیپلماسی شما تا کنون به اندازه یک قطره آب هم نشده است.

علی احمدی یادآور شد: مسئله حقابه رودخانه هیرمند و دریاچه هامون سال‌هاست مطالبه اصلی و حق مسلم مردم این خطه است؛ چرا که زندگی و امرار معاش مردم که بر پایه کشاورزی و دامپروری است به آن وابسته است.

 

این فعال دانشجویی یادآور شد: به عنوان مثال، طرح امید آفرین آب رسانی به ۴۶۰۰۰ هکتار از مزارع کشاورزی دشت سیستان که درحال اجراست، گرچه انتقاداتی در نحوه اجرای آن وارد است اما، ازهمه مهم‌تر این است که منبع آبی طرح آبرسانی به دشت سیستان، امید آفرین و به رود هیرمند و حقابه آن وابسته است؛ به همین دلیل لازم است یکبار و برای همیشه اقدامی قاطع و موثر صورت گیرد.