پیشرفت حداکثری سد کمالخان در رودخانه هیرمند/ دلیل تعلل مسئولان برای گرفتن حقآبه ایران از افغانستان

امین کمالی، دبیر جنبش دانشجویان عدالتخواه استان سیستان و بلوچستان در گفتگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، در خصوص انتشار تصاویری از ساخت سد کمالخان در رودخانه هیرمند گفت: روز گذشته تصاویری از پیشرفت پروژه بند کمالخان در رودخانه هیرمند از سوی افغانستان منتشر شد. این بند در مرز ایران و این کشور همسایه قرار دارد و از روز گذشته آبگیری خود را آغاز کرده است.

کمالی ادامه داد: اگر این اتفاق به همین روال پیش برود، آب در استان سیستان و بلوچستان از قبل کیمیاتر و کمیاب‌تر می‌شود. این مسئله در دو بعد برای کشور و منطقه حائز اهمیت است. اقتصاد استان به آب وابسته است و در صورت نبود زندگی معیشتی مردم به خطر می افتد و در نهایت با مهاجرت اجباری مردم مواجه خواهیم شد. همچنین تداوم کم‌آبی به معنای بروز و شیوع ریزگرد‌ها در جنوب کشور است. این ریزگرد‌ها آلودگی هوا را تا چند ده برابر از حد مجاز می‌رسانند و در بلندمدت باعث بیماری‌های ریوی می‌شود.

دبیر جنبش عدالتخواه استان سیستان و بلوچستان اظهار کرد: مردم برای بقای معیشتی ملزم به مهاجرت شده‌اند. رهبری از این استان به عنوان تنگه احد یاد کرده‌اند؛ اما مسئولان خودشان را به بی خیالی زده‌اند و کشور افغانستان که تقریبا دست نشانده آمریکا در منطقه است، را نادیده گرفته‌اند. اگر تراکم جمعیت در این استان مرزی کم شود، امنیت مرز‌های کشور با مشکل مواجه خواهد شد.

وی تاکید کرد: اگر امروز به فکر حل کردن مشکلات استان سیستان و بلوچستان نباشیم، باید در آینده‌ای نزدیک به جای هر شهروند یک نیروی نظامی را در استان جای‌گذاری کنیم تا امینت حفظ شود؛ در حالی که با حل کردن مشکلات آب مهاجرت معکوس را مشاهده خواهیم کرد. رهبر انقلاب ۸۵۰ میلیون دلار از صندوق توسعه ملی برای طرح ۴۶ هزار هکتاری اختصاص دادند تا زندگی مردم با خللی رو به رو نشود؛ اما با کوتاهی‌های مسئولان، افغان‌ها روز به روز طمع خود را بیشتر کردند و با ساختن بند کمالخان عملا مانع ورود آب به ایران شدند.

 

کمالی افزود: این اتفاق یک امری خلاف مسائل بین‌المللی است. مسئولان ما حتی نتوانستند در برابر کشور همسایه خود بایستند. حقآبه هیرمند یک حق بین‌المللی است؛ اما افغانستان فقط حقآبه هامون را به ایران وارد می‌کند. دولتمردان با این رویکرد، کشور را به تاراج گذاشته و مردم را محکوم به فنا و نابودی کرده‌اند. استان سیستان و بلوچستان حق برخورداری از ۸ نماینده را در مجلس شورای اسلامی دارد؛ اما تاکنون با گذشت حدود یک سال هیچ واکنش قاطعی از سوی این افراد برای مسئله حقآبه از سوی نمایندگان استان ندیده‌ایم. همانگونه که نمایندگان جنوب استان نسبت به عدم جداسازی و تقسیم استان اظهار نظر می‌کنند، باید در این مورد حیاتی نیز شاهد اتحاد منتخبین خانه ملت باشیم.

این فعال دانشجویی ادامه داد: سیستان و بلوچستان، بهشت بی‌توجهی‌های مسئولین است. دولت تدبیر و امید با گذشت حدود ۸ سال باید پاسخگوی کم‌کاری‌های خود باشد. اگر ما امروز به دنیال احیای هیرمند نباشیم باید فردا منتظر مرگ پهناورترین استان کشور باشیم. چه اتفاقی باید در اینجا رخ بدهد که کمیسیون امنیت ملی به ماجرا ورود کند و رویکردی قاطعانه داشته باشد.

وی در پایان گفت: در شرایطی که تمامی مسئولان در بی‌تفاوتی مطلق به سر می‌برند و فقط به دادن وعده بسنده می‌کنند، امید ما به نگاه ویژه مقام معظم رهبری است. ناگفته نماند که دولت ما برای فشار به افغانستان راه‌های زیادی پیش رو دارد. افغان‌های بسیاری چه باهویت و چه بی‌هویت در ایران زندگی می‌کنند، به تجارت می‌پردازند از مرز‌های ما رد می‌شوند؛ به وسیله مهاجرین این کشور، ما می‌توانیم اهرم فشاری برای افغانستان بسازیم.