«مبانی آفرینش در موسیقی ایران» کتاب شد
کتاب «مبانی آفرینش در موسیقی ایران (روش شریف لطفی)» نوشته علی ابراهیمی منتشر و راهی بازار موسیقی کشور شد.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، با گذشت سال‌ها از تدریس متد آموزشی شریف لطفی مدرس موسیقی در مراکز آکادمیک موسیقی، کتاب «مبانیِ آفرینش در موسیقیِ ایران (روش شریف لطفی)» به نگارش و تحلیل علی ابراهیمی کارشناس‌ارشد موسیقی ایرانی از دانشگاه هنر تهران، منتشر و در دسترس جامعه دانشگاهی موسیقی و سایر مخاطبان و علاقه‌مندان آهنگسازی در حوزه موسیقی ایرانی قرار گرفت.
علی ابراهیمی در توصیف ویژگی‌های مِتُد مطرح شده در کتاب «مبانی آفرینش در موسیقی ایران» می‌نویسد:
«مقوله آهنگسازی در موسیقی کلاسیک ایرانی از دیرباز غالباً بر عهده نوازندگان، محدود به ساخت ملودی، سلیقه‌محور و فاقد اصول و روش‌مندی مدوّن بوده‌است؛ بنابراین مسیری روشن برای پرورش هنرجویی که به حوزه آهنگسازی (مختص موسیقی دستگاهی ایران) ورود کند، دیده نمی‌شود.
آنچه مقصود و همّیّت استاد شریف لطفی (مُبدع متد) بوده‌است ارائه یک روش آهنگسازی بر اساس «چندصدایی» در موسیقی ایران است که بتواند هنرجو را از نقطه آغازین ساخت یک ملودی اصلی به نقطه نهایی در ساخت و پرداخت یک اثر تام و تمام ببرد. بدین منظور به صورت گام‌به‌گام به آموزش چگونگی ساخت لایه‌های صوتی متفاوتی می‌پردازد که به‌ظاهر ارتباطی نداشته و به‌صورت مجزا معنای موسیقایی خاصی ارائه نمی‌کنند؛ ولی در هم‌زمانی بافتی را ایجاد می‌کنند که مکمل یکدیگر و نماینده لایه‌های صوتی پس‌زمینه، میان‌زمینه و ملودی اصلی هستند. نمایش نهایی این بافت، غالباً به تدریج و در نقطه اوج اثر انجام می‌پذیرد.»
علی ابراهیمی در توصیف ویژگی‌های مِتُد مطرح شده در کتاب «مبانی آفرینش در موسیقی ایران» می‌نویسد:
«مقوله آهنگسازی در موسیقی کلاسیک ایرانی از دیرباز غالباً بر عهده نوازندگان، محدود به ساخت ملودی، سلیقه‌محور و فاقد اصول و روش‌مندی مدوّن بوده‌است؛ بنابراین مسیری روشن برای پرورش هنرجویی که به حوزه آهنگسازی (مختص موسیقی دستگاهی ایران) ورود کند، دیده نمی‌شود.
آنچه مقصود و همّیّت استاد شریف لطفی (مُبدع متد) بوده‌است ارائه یک روش آهنگسازی بر اساس «چندصدایی» در موسیقی ایران است که بتواند هنرجو را از نقطه آغازین ساخت یک ملودی اصلی به نقطه نهایی در ساخت و پرداخت یک اثر تام و تمام ببرد. بدین منظور به صورت گام‌به‌گام به آموزش چگونگی ساخت لایه‌های صوتی متفاوتی می‌پردازد که به‌ظاهر ارتباطی نداشته و به‌صورت مجزا معنای موسیقایی خاصی ارائه نمی‌کنند؛ ولی در هم‌زمانی بافتی را ایجاد می‌کنند که مکمل یکدیگر و نماینده لایه‌های صوتی پس‌زمینه، میان‌زمینه و ملودی اصلی هستند. نمایش نهایی این بافت، غالباً به تدریج و در نقطه اوج اثر انجام می‌پذیرد.»
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
اخبار مرتبط
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.