گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، محمدرضا عبدالله آبادی؛ با توجه به صحبتهای مختلف قبل از به قدرت رسیدن دولت بایدن در آمریکا نسبت به رویکرد وی به ایران و برجام به این موضوع میتوانست رسید که بایدن به راحتی به توافق برجام نخواهد پیوست، زیرا آنها با نگاهی که به برجام دارند فکرمیکنند کلاه گشادی به سرشان رفته است به همین خاطر به دنبال رسیدن به شروط دیگری هستند تا ما را وارد دور جدید مذاکرات هستهای کنند.
آمریکا حال در جایگاهی قرار دارد که به غیر از قبول کردن شروط ایران حرکت دیگری را نمیتواند انجام دهد که یعنی دست برتر ایران در مواجهه با آمریکا، ولی در صحبتهای روزهای گذشته بلینکن وزیر خارجه آمریکا به نظر میرسد آمریکا به دنبال امتحان کردن یا به تعبیری ایجاد تکانه برای ایران است تا در وهله اول تشخیص دهد که چه مقدار ایران مشتاق به بازگشت آمریکا به برجام است و در وهله دوم بتواند بدون هیچ هزینهای دوباره ایران را به میزمذاکره کشانده و شروط جدید و برجام دیگری را رقم بزند.
جو بایدن در یادداشت خود میگوید: اگر تهران به پایبندی دقیق به توافق هستهای بازگردد، ایالات متحده به عنوان نقطه آغازین برای مذاکرات بعدی به این توافق باز میگردد. دولت بایدن را اگر کاملا در تمامی رویکردها شبیه دولت اوباما ندانیم، ولی در سیاست خارجه کاملا یک خط و مسیر مشخص را دانبال میکند، باتوجه به سابقه نه چندان مثبت آمریکا نسبت به برجام میتوان این نتیجه را گرفت که اعتمادی به حرفهای بایدن نمیباشد. زیرا در سالهای اول توافق برجام در دولت اوباما با توجه به اینکه ما تماما همه شروط قید شده در برجام را انجام دادیم، ولی رفع تحریم بانکها کاملا انجام نگرفت و در همان زمان سیف، رئیس کل بانک مرکزی در بیان تبادل با بانکهای خارجی از کلمه هیچ استفاده میکند به همین خاطر نباید صحبتهای مقامات دولت بایدن را در همکاری بعداز شروط خود نسبت به برجام را دقیق و قابل قبول دانست.
مقام معظم رهبری در صحبتهای اخیرشان در ۱۹ دی ماه نسبت به بازگشت آمریکا اینگونه میفرمایند: ما هیچ اصراری نداریم، هیچ عجلهای نداریم که آمریکا به برجام برگردد؛ اصلاً مسئلهی ما این نیست که آمریکا به برجام برگردد یا برنگردد. آنچه مطالبهی منطقی ما و مطالبهی عقلانی ما است، رفع تحریمها است؛ این حقّ غصبشدهی ملّت ایران است، آقا در صحبت هایشان کاملا مسیر را برایمان شفاف میکنند که مطالبه اصلی فراموش نشود و آن هم لغو تحریمها علیه ایران است، زیرا ما به هیچ عنوان با آمریکا مستقیما مذاکره نکرده ایم و کشورهای مقابل ما ۵+۱ هستند که یکی از آنها آمریکاست و در مجموع حرف ما مستقیما به این شورا برمیگردد.
اروپاییها باتوجه به بدعملیشان در مواجهه با برجام به تازگی با ارسال پالسهایی به آمریکا قصد ورود جدی به برجام دارند تا بتوانند آمریکا را به برجام بازگردانند و فشار بیشتری را به ایران وارد کرده و با ایجاد مذاکرات جدید همان هدف بیشتر کردن شروط خود در عرصههای دیگر همچون موشکی و منقهای را انجام دهند.
نکتهای که حائز اهمیت است دولت بایدن میداند که تا چندماه آینده در ایران انتخابات ریاست جمهوری برگزار میشود و مطمئنا تصمیم در نقش آفرینی دارد، این فعالیتها دو رویکرد خواهد داشت؛ رویکرد اول میتواند با بهتر کردن فضای تبادلات اقتصادی و بانکی تاثیر در فضای داخلی گذاشته و آن را در دست گرفته و به دولت موافق خود یا به تعبیری دیگر دولت موافق سرکار بیاید تا بتواند با ادامه دادن مذاکرات به موضوعات منطقهای و موشکی بپردازد، رویکرد دوم اینگونه است که با بیشتر کردن فضای تحریمها فشار را بر مردم بیشتر کنند تا در داخل کشور بی نظمی و آشوب ایجاد کرده و مشارکت مردم را در پایینترین سطح خود نگه دارد تا در عرصه بین المللی جنگ روانی علیه حکومت راه اندازدی کرده و به سمت تغییر حکومت پیش برود؛ لذا پس اینگونه باید گفت که عرصه جدید عرصه قدرت نرم برای عقب راندن ایران از شروط قبلی و فعلی خود بوده و دومین اقدام را اجرای برجام دیگر نام برد با مولفههایی همچون موشکی و اگر این موضوع انجام شود ایران در عرصههای داخلی و منطقهای عقیم خواهد شد و نفوذ خود را از دست خواهد داد.
محمدرضا عبدالله آبادی - دبیر بین الملل اتحادیه دفتر تحکیم وحدت
انتشار یادداشتهای دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است.