به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، به نقل ازمرکز خبر شورای عالی انقلاب فرهنگی،  هدف‌کلی پژوهشگران این پیمایش فراهم ساختن مجموعه‌ای از داده‌ها درباره شیوه گذرندان زمان فراغت مردم در شهرها و روستاهای ایران و «مصرف فرهنگی» آنان بوده است. همچنین این پژوهش از نظر هدف، کاربردی بوده و از نظر زمانی، از نوع مقطعی می‌باشد. از نظر گستره، از نوع پهنانگر می‌باشد. در این پژوهش در دو سطح توصیفی و تحلیلی و با بهره‌گیری از پارادایم مطرح در چهارچوب نظری، یافته‌های به‌دست آمده ارائه شده است. داده‎‌های این پژوهش به شیوه پیمایش گردآوری شده است. اطلاعات مربوط به شهروندان ایرانی از طریق پرسشنامه ساختاریافته به‌صورت مصاحبه رودرو، جمع‌آوری شده است.همچنین جمعیت آماری این پژوهش، شامل تمامی افراد ۱۵ سال به بالای ساکن شهر و روستاهای کشور است.

تعداد نمونه در این بررسی ۱۵۶۰۶ نفر در ۳۱ استان کشور هستند.

در بخش «تئاتر» این پیمایش درباره رفتن به تئاتر، از پاسخ‌گویان سؤال شده که "سالی چندبار به تئاتر می‌روید؟" که به شرح زیر نگاشته شده است: ۸۷.۲ درصد گفته‌اند که اصلاً تئاتر نمی‌روند و تنها ۴.۳ درصد گفته‌اند که تئاتر می‌روند.

۴۷.۹ درصد کسانی که تئاتر می‌روند گفته‌اند سالی یک‌بار، ۲۵.۴ درصد سالی دوبار و ۲۶.۶ درصد در سال بیش از دوبار تئاتر می‌روند. میانگین دفعات رفتن به تئاتر در سال در میان تئاترروها ۲.۶۳ بار است.

در جدول ذیل «رفتن به تئاتر و میزان آن» نگاشته شده است:

این پیمایش در سال ۱۳۹۸ به مرحله اجرا رسید و در سال ۱۳۹۹ توسط پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات منتشر شده است.