به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو؛ روز سیزدهم ماه رجب از بزرگترین ایام سال است چرا که امام اول شیعیان، امام على (ع) در روز جمعه ۱۳ رجب سال سىام عام الفیل و در خانهی خدا متولد شدند. پدر آن حضرت ابوطالب فرزند عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف (عموی پیامبر (ص)) و مادرش هم فاطمه دختر اسد بن هاشم بود. بنابراین امام على (ع) از هر دو طرف هاشمى نسب است.
در کتاب مفاتیح الجنان دربارۀ این روز سیزدهم چنین آمده است:
آگاه باش که در هر یک از ماههای رجب و شعبان و رمضان، در شب سیزدهم مستحب است دو رکعت نماز بگزارند به این صورت که: در هر رکعت پس از سوره «حمد»، سورههای «یس» و «تَبارَکَ الْمُلک» و «توحید» را بخوانند.
روز ۱۳ رجب اول ایام البیض است و ثواب بسیاری برای روزه این روزه و دوروز بعد وارد شده و اگر کسی خواهد، عمل «امّ داوود» بجا آورد و باید این روز را روزه بگیرد و در این روز بنا بر مشهور بعد از ۳۰ سال از عام الفیل، ولادت باسعادت حضرت امیرالمومنین (ع) در میان کعبه معظمه واقع شده است.
شب چهاردهم و پانزدهم: چهار رکعت با همان کیفیت شب سیزدهم و با دو سلام و در شب پانزدهم ۶ رکعت با سه سلام و به همین صورت.
از امام صادق علیهالسلام روایت شده است: هر که چنین کند تمام فضیلت این سه ماه را دریابد و همه گناهانش جز شرک آمرزیده شود.
روز سیزدهم اوّل «ایام البیض» است و برای روزه این روز و روز چهاردهم و پانزدهم، ثواب بسیاری وارد شده؛ و اگر کسی بخواهد «عمل اُمّداود» را بهجا آورد، باید این روز را روزه بدارد.