اگر قالیباف، رضایی و حداد عادل به جای روحانی، رئیس جمهور بودند، چه می‌شد؟

به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، علی جعفری، فعال سیاسی و اجتماعی در همایش دانشجویی ـ مردمی «بن بست تکرار» که عصر امروز در حوزه هنری برگزار شد، گفت: بنده همواره از خودم می‌پرسم که اگر آقای قالیباف، رضائی و حداد عادل به جای آقای روحانی رئیس جمهور می‌شدند چه اتفاقی در کشور می‌افتاد در حالی که به گفته ظریف او به عنوان گزینه وزارت امور خارجه از سوی تمام کاندیدا‌ها دعوت شده است.

وی با بیان اینکه برنامه‌های کاندیدا‌ها عینا کپی برنامه‌های همدیگر است؛ با این وجود اساسا باید پارادایم را عوض کنیم؛ وگرنه ممکن است با همین قاعده بن بست تکرار مجدد تکرار شود، افزود: ما امروز با کاندیدا‌هایی مواجه هستیم که در اجرای سیاست‌های اقتصادی، فرهنگی و سیاست خارجی عملا یک حرف را می‌زنند. مثلا در هفته گذشته ماجرای FATF در مجمع تشخیص مصلحت نظام مطرح شده است؛ با این وجود آقایان فکر می‌کنند که عصر حجر است و هیچ خبری از مجمع درز نمی‌کند و مردم متوجه نمی‌شوند موضع کسانی که چند وقت دیگر می‌خواهند در انتخابات ثبت نام کنند در مورد FATF چه بوده است.

جعفری اظهار داشت: در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ شعار آقای رئیسی این بود که من چک برجام را نقد می‌کنم و یا یکی دیگر از آقایان حتی جرات نقد کردن به برجام را نداشت؛ با این وجود وقتی فقط به نام‌ها توجه می‌کنیم و فقط از اصول گرا و اصلاح طلب دم می‌زنیم ته ماجرا آن چیزی می‌شود که امروز می‌بینیم و در واقع اتفاق خاصی نمی‌افتد.

وی با بیان اینکه ما وقتی حصار چپ و راست، انقلابی و غیرانقلابی و خودی و غیرخودی را کنار می‌زنیم تازه به یک گوهری می‌رسیم که می‌خواهیم ببینیم چه کسی حرف جدی و انقلابی برای اداره کشور دارد، افزود: دلیل بن بست انتخابات سال ۹۲ این بود که آقای ولایتی، رضائی، قالیباف و روحانی در عرصه سیاست خارجه همه یک حرف مشترک را می‌زدند؛ با این وجود قضاوت مردم این بود که اگر ما می‌خواهیم توافق با آمریکا را تجربه کنیم؛ چرا با گزینه اصل آن یعنی با روحانی که سابقه مذاکره در سعد آباد را داشت تجربه نکنیم.

جعفری با اشاره به اینکه برخی از کاندیدا‌های اصولگرا که مشاور رهبری هم هستند در سال ۹۲ همان حرفی را در مورد مذاکره با آمریکا زدند که آقای روحانی می‌زد؛ با این وجود ما باید برای هشت سال بی خانمانی، بدبختی، فلاکت، زجر و زحمت مردم این مسائل را هم ببینیم، چون این مسائل در انتخابات پیش رو هم ممکن است عینا تکرار شوند، اظهار داشت: سوال این است که جریان انقلابی از خرداد ۹۲ تا به امروز برای اداره کشور چه کرده جز اینکه چند ماه قبل انتخابات‌ها دور هم بنشینند و در شانا، همنا و جمنا تصمیم بگیرند که چه کسی در لیست باشد و چه کسی نباشد و چه کار کنیم که پیروز شویم. خب پیروز هم شدید، اما آیا در اقتصاد، سیاست خارجی، فرهنگ، تجارت خارجی و صنعت حرفی برای گفتن دارید.

وی افزود: کسی که می‌خواهد به قیمت ناکارآمدی جمهوری اسلامی و مشارکت حداقلی در انتخابات پیروز شود قطعا نمی‌تواند جمهوری اسلامی را هم کارآمد کند.

این فعال سیاسی و اجتماعی گفت: من معتقدم که آقای احمدی نژاد نباید در صحنه انتخابات ریاست جمهوری حاضر شود، چون اگر بیاید کشور قفل می‌شود؛ اما آیا ما این سوال را از خود پرسیدیم که چرا احمدی نژاد در تمام نظرسنجی‌ها پیشتاز بوده و در بین مردم محبوب است، اما روحانی و برخی از چهره‌های اصولگرا منفور هستند؟ واقعیت این است که احمدی نژاد در اداره دولت الگویی را به نمایش گذاشت که مردم نسبت به آن رغبت نشان دادند و این همان الگویی است که حضرت علی (ع) آن را مطرح کرد و امثال شهید رجایی و رهبر معظم انقلاب آن را ادامه داند و در نهایت احمدی نژاد سوار بر این الگو شد. خب جریان انقلابی هم امروز برای سوار شدن بر این الگو باید سراغ مردم برود.

جعفری با بیان اینکه اشرافی گری و فساد، بی توجهی به مردم، غرب گرایی، محافظه کاری و تنبلی فقط مخصوص دولت روحانی نیست و فقط برادر جهانگیری و روحانی مرتکب فساد نمی‌شوند، افزود: کسی که ۱۲ سال دست راست شهردار اسبق تهران بوده امروز به جرم فساد در زندان به سر می‌برد با این وجود می‌گویند آقای شهردار مقصر نبوده خب قبول پس چرا می‌گویید این آقا کارآمد است. معتقدم کسی که در کنار دست او فساد می‌کنند و متوجه نمی‌شود کارآمد نیست و اگر از فساد خبر داشته پس خودش هم فاسد است.

وی با بیان اینکه ما برای اداره کشور باید چپ و راست و اصلاح طلب و اصولگرا را رها کنیم و به متن گفتمان ۵۷ و همان روحیه بسیجی اول انقلاب برگردیم، تصریح کرد: باید تخصصی‌هایی را که در این چهار در کشور تلنبار شده اند به میدان بیاوریم، چون با وجود یک گروه خاص نمی‌توان از بن بست موجود فرار کرد. در واقع همه حرف این است که ما برای پایان بن بست تکرار و دولت روحانی نباید به یک بن بست و چاله دیگر بیفتیم و از ترس اینکه اصلاح طلب‌ها رای بیاورند خود را در دامن یک عده اصولگرای محافظه کار و سیاست زده بیندازیم.

این فعال سیاسی و اجتماعی با تاکید بر اینکه با نگاه تنگ نظرانه نه تنها نمی‌توان یک کشور بلکه حتی به تعبیر امام نمی‌توان یک نانوایی را هم اداره کرد، افزود: ما باید ببینیم که حرف کاندیدا‌ها برای اداره کشور چیست نه اینکه اصولگرا و اصلاح طلب بودن برای ما اصالت داشته باشد.

جعفری بیان کرد: اصلاح‌طلبی یا اصول‌گرایی، برای من مهم نیست، باید ببینیم برنامه کاندیداها برای برون رفت از مشکلات چیست. با این وجود دانشجوی انقلابی نباید در انتخابات به اسامی نگاه کند بلکه باید برنامه ها را ببیند.