به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، «سید نظامالدین موسوی» در برنامه «بدون توقف» در خصوص ارزیابی عملکرد دولتهای گذشته گفت: قضاوت و ارزیابی دولتها نسبی است، ضمن اینکه ساحت دولتها نیز با هم متفاوت است، یعنی ممکن است شما به دولتی در زمینه فرهنگی و سیاسی نمره هفت دهید، اما در زمینه اقتصادی نمره ۱۴ بدهید، من کلیت همه دولتها را سراسر نفی نمیکنم، همه خوبی و بدی داشتند، البته به دولت آقای روحانی به نسبت دولتهای قبل از خودش نمره پائینتری میدهم.
نماینده مردم تهران در مجلس یازدهم در پاسخ به این سؤال که «بهتر نیست کاندیداها در زمان تبلیغات برای معرفی بهتر برنامهها، کابینه خود را معرفی کنند» اظهار کرد: خیلی خوب است، به نظرم من هم برای تعیین رئیسجمهور مطلوب باید کاندیداها تیم مشخصی داشته و آن را معرفی کنند، وقتی تیمت مشخص بود، قدرت انتخاب مردم بالاتر میرود، حداقل عناصر کلیدی دولت باید مشخص باشند، مثلا تیم اقتصادی یا سیاست خارجی باید در خصوص برنامههای خود توضیح دهند، معرفی تیم جزء مسائلی است که میتواند به انتخاب بهتر مردم کمک کند.
وی در پاسخ به این مطلب که «به نظر میرسد تیمی که مثلا دولت در حوزه اقتصادی میگذارد اصلا درکی از مسائل اقتصادی ندارند» عنوان کرد: راجع به این دولت یک نقطه کانونی و ایده مرکزی وجود داشت و آن این بود که در حوزه سیاست خارجی مسئله را حل میکنیم به طور طبیعی همه چیز حل میشود، و این ایده از ابتدا دچار اشکال بود، چون همان زمان ۳۷ سناتور آمریکایی نامه نوشتند که رئیسجمهور بعدی همه این بندها را کنار میگذارد و این ایراد است که دولت بعد از کنار گذاشتن ایده اصلی هیچ برنامه جایگزینی ندارد، در حالیکه دولت باید چند بعدی بوده و در همه ابعاد همهجانبه فکر کند.
موسوی در خصوص اهمیت اراده دولت برای انجام امور تصریح کرد: مثلا ما از سال ۹۴ مصوبه و قانون مالبات بر خانههای خالی را داشته و قرار بوده سامانه جامع املاک و اسکان شکل بگیرد تا نظم مالیات بر خانههای خالی اتفاق بیفتد، اما سال گذشته در مجلس جدید متوجه شدیم که هنوز این سامانه راهاندازی نشده، نبودن اراده این است، ما باید به این سمت برویم و چشممان را باز کنیم، ایدهها و راهکارهای عملیاتی کاندیداها را بسنجیم، حامیان کاندیداها باید در خصوص راهکارهای آنها صحبت کنند، ضمن اینکه باید با آسیبشناسی دورههای قبل به انتخابات ورود پیدا کنیم.
دبیرکل انجمن روزنامهنگاران مسلمان در پاسخ به این مطلب که «مشکلات ساختاری مانع اجرای برنامههای دولت میشود» گفت: چه مشکلاتی در ساختار است، مثلا ما با اجرای مذاکرات برجام به این شکل مخالف بودیم، اما برجام در مجلس تصویب شد، یا حتی مقام معظم رهبری با چند شرطی که گذاشتند با برجام مخالفتی نکردند، پس مانعی بر سر راه برنامههای دولت نبود و همراهی صورت گرفت، یا در تمام دولتها هر جا حکم حکومتی یا توصیههایی از جانب مقام معظم رهبری صادر شده همه در جهت کمک به دولت بوده نه مانعزایی.
وی همچنین در پاسخ به این مطلب که «اصلاحات نمیتواند گزینههای اصلی خود را برای انتخابات معرفی کند» یادآور شد: چطور گزینههای اصلی اصلاحات معرفی نشدند، در سال ۸۴ که گزینه اصلاحات آقای معین بود که رأی نیاورد، در سال ۸۸ مهندس موسوی بود که باز هم رأی نیاورد، در سال ۹۶ آقای جهانگیری بود که به نفع گزینهای که رأی میآورد کنار رفت، پس نگوئید گزینه ندارد، گزینه دارد، اما چون احساس میکنند رأی نمیآورند به نفع گزینه نزدیک به خود کنار میروند.
عضو کمیسیون اصل ۹۰ در پایان عنوان کرد: انتخابات یک صحنه واقعی است، در کشور ما طیفهای مختلف حضور دارند، طیفهایی که چارچوب نظام و قانون اساسی را پذیرفتند، در سیستم خودمان همه نوعی از کاندیداها را داریم، از هر جریانی سه چهره کاندیدا میآید، پس اینکه بگوئیم، چون همه گفتمانها نیستند این انتخابات نیست، حرف درستی نیست، چون در همه کشورها همینطور است، از اولین قانون اساسی ما هم مسؤل تأیید صلاحیتهای کاندیداها شورای نگهبان است و این چیز جدیدی نیست و از قوانین تأیید شده کشور ماست.