به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، ساشین لیتل فزر میگوید که بعد از شرکت در مراسم اسکار سال ۱۹۷۳ به نمایندگی از مارلون براندو، توسط هالیوود در فهرست سیاه قرار گرفته و در ادامه نیز ستاره فیلم پدر خوانده او را نادیده گرفته است. لیتل فزر توسط براندو انتخاب شد تا به جای او در مراسم اسکار آن سال روی سن برود و به جای دریافت جایزه اسکار که بهخاطر بازی در فیلم «پدرخوانده» به او داده شده بود، پیام براندو را بخواند.
این ترفند در واقع اعتراضی به نمایش دادن چهرهای وحشی و خشن از سرخپوستان در صنعت سینمایی هالیوود در آن دوران بود. اما علیرغم خوشحالی براندو از این اتفاق، لیتل فزر که یک آپاچی کوهستان سفید بود و قبل از این اتفاق در فیلمها و سریالهای کمتر شناختهشده بازی میکرد، دیگر هیچگاه فرصت حضور مجدد در سینما و تلویزیون را نیافت. او اکنون در مستندی به نام Sacheen: Breaking The Silence میگوید: «این اولین باری بود که کسی در مراسم اسکار یک بیانیه سیاسی را میخواند. اولین مراسم اسکار بود که از طریق ماهواره در سراسر جهان پخش میشد و به همین دلیل مارلون آن را انتخاب کرد. مراسم فرش قرمز عصر وجود نداشت و به همین دلیل مارلون به من گفت که لباس پوستی سرخپوستیام را بپوشم.»
او در ادامه رفتنش روی صحنه در میان سروصدا و هو کردنهای حاضران را چنین توصیف میکند: «بعداً فهمیدم که ۶ نیروی امنیتی مجبور شده بودند جان وین را نگه دارند که در گوشه سالن بود و میخواسته وارد صحنه شده و مرا بیرون ببرد.»
این ستاره فراموش شده میگوید: «در فهرست سیاه قرار گرفتم یا میتوانیم بگوییم در فهرست قرمز قرار گرفتم. به هر طرف که میرفتم نادیده گرفته میشدم. هیچکسی به داستان من گوش نمیداد یا فرصتی برای کار در اختیارم گذاشته نمیشد.» لیتل فزر میگوید که مارلون براندو بعد از این ماجرا او را به حال خود رها کرد.
تیرماه سال گذشته، حزب دموکرات اورنج کانتی کالیفرنیا در مصوبهای که به تصویب رساند خواستار تغییر نام، برداشتن مجسمه و یادبودهای «جان وین» از فرودگاه این منطقه بهدلیل دیدگاههای نژادپرستانه این ستاره سینمای وسترن هالیوود در چند دهه گذشته شد. جان وین گفته بود بابت این موضوع که این افراد چند نسل پیش برده بودند احساس گناه نمیکند.