از ۴ هزار کودک زباله‌گرد تهرانی چه خبر؟ / ابلاغیه‌های نمایشی برای کودکانی که میان زباله‌ها نفس می‌کشند

به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، فرزانه فراهانی_ پنجمین دوره فعالیت شورای اسلامی شهر در پایتخت، رو به پایان است و وعده و وعیدهای اعضای این مجموعه پر حاشیه نه تنها محقق نشده، بلکه وضعیت فعلی معضلات شهری در کلانشهری چون تهران وضعیت بغرنج و نابسامانی است.

نگاهی گذرا به وضعیت فعلی زباله گردی در شهر تهران از افزایش شمار کودکان زباله گرد حکایت پایتخت حکایت می‌کند و نابسامانی شرایط زندگی این گروه آسیب دیده نیز قصه پر غصه‌ای است که شاید بتوان به صراحت گفت که کمتر مسئولی در مجموعه مدیریت شهری از آن بی‌خبر باشد.

وضعیت کنونی زندگی کودکان زباله گرد که در نوک پیکان کودکان آسیب دیده قرار می‌گیرند، وضعیت تاسف بار و دردناکی است که با ماندگاری بیماری کرونا نیز تشدید شده و این کودکان از کمترین امکانات بهداشتی و درمانی برخوردارند.

۴ هزار کودکی که شبانه روز در میان زباله‌ها نفس می‌کشند!

اواخر خرداد ماه سال گذشته بود که محمدرضا جوادی یگانه معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران در پاسخ به سوال خبرنگار همشهری، درباره اینکه چه برآوردی از تعداد کودکان زباله گرد دارید؟ تصریح کرد: برآوردی از تعداد کودکان زباله گرد نداریم اما بر اساس برآوردهای آماری ناشی از زباله‌های شهر تهران، توان کودک در حمل پسماندهای خشک و ... عنوان می شود که حدود ۴۰۰۰ کودک زباله گرد داریم.

آماری که بدون هیچ شک و شبهه‌ای از سال قبل تا کنون با افزایش هم همراه بوده و حتی اگر مسئولان ادعای عدم افزایش تعداد کودکان زباله گرد پایتخت را داشته باشند، آماری فاجعه بار و قابل تامل است.

هر کدام از اعضای شورای اسلامی شهر تهران پیش از آنکه بر صندلی سبز خیابان بهشت تکیه بزنند، برنامه‌های متنوع و متعددی را در راستای حمایت از اقشار آسیب‌پذیر و آسیب دیده پایتخت و از جمله کودکان زباله گرد اعلام کردند اما حال که این مجموعه پر حاشیه روزهای پایانی خود را سپری می‌کند، خبری از تحقق آن وعده‌های خوش رنگ و لعاب نیست.

جوادی یگانه همچنین از ابلاغ دستورالعمل مقابله با بکارگیری کودک در فرآیند جمع آوری پسماند تهران از سوی شهردار تهران خبر داده بود و مقرر شده بود تا از این پس (از خرداد ماه سال گذشته) در قراردادها، سازمان پسماند باید در مورد بکارگیری کودکان زیر ۱۵ سال دقت نظر بیشتری داشته باشد، در غیر این صورت شهرداران مناطق موظف به برخورد با آنها هستند.

ابلاغیه فوق اقدام نمایشی دیگری از شهرداری تهران بود که نه تنها اجرایی نشده است بلکه بیش از ۹۰ درصد زباله گردهای تهرانی که برای تحویل بار انواع پسماند به گاراژهای تفکیک زباله مراجعه می‌کنند را کودکان زیر ۱۵ سال در بر می‌گیرند.

زباله گردهایی که فقط ۶ سال سن دارند!

بر اساس مستندات و شواهد موجود که طی گزارش میدانی خبرنگار خبرگزاری دانشجو، به دست آمده است بیش از دهها گاراژ تفکیک زباله در مناطق مختلف شهر تهران و به ویژه منطقه ۱۲ در حال حاضر فعالیت غیرمجاز به کارگیری کودکان زیر ۱۵ سال را آشکارا و بدون هیچ گونه محدودیتی دنبال می‌کنند.

دهها و شاید صدها نفر از کودکان زباله گرد از کودک ۶ تا نوجوان ۱۳_۱۴ ساله در گاراژهای تفکیک زباله مذکور و جلوی چشم مسئولان حوزه مدیریت شهری در تردد هستند و عمر این دوره مدیریت شهری‌ها به اجرای مصوباتی چون شهر دوستدار کودک و یا ممنوعیت زباله گردی کودکان قد نمی‌دهد.

باید منتظر بود و دید که مسئولان مدیریت شهری در دوره بعد چه برنامه‌هایی برای حمایت از کودکان زباله گرد دارند و آیا سهم این کودکان در دوره ششم نیز در حمایت نمایشی شورای پنجمی‌ها خلاصه می‌شود؟!

چرا کودکان خارجی غیرمجاز رد مرز نمی‌شوند؟

معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران مدعی است که اغلب کودکان زباله گرد کودکان اتباع خارجی هستند که به صورت غیر مجاز وارد پایتخت شده‌اند و ایرانی نیستند.

در صحت اظهار نظر جوادی یگانه در خصوص خارجی بودن اغلب کودکان زباله گرد پایتخت تردیدی نیست و تحقیقی ساده و کوتاه این گفته را تایید می‌کند.

حال سوال این جاست که چرا شهرداری تهران که به عنوان مجری اصلی ساماندهی بخش پسماندهای شهری به شمار می‌رود، مستندات خود را جهت رفع این معضل به مقامات مربوط در این حوزه ارائه نمی‌دهد تا با رد مرزشان، هم به بیگاری هزاران کودک بیگناه پایان بدهد و هم در ساماندهی پسماند و قطع دست مافیای آن قدمی موثر برداشته باشد؟

برخلاف درآمد نسبتا خوبی که اغلب کودکان کار در طول شبانه روز در سطح خیابان به دست می‌آورند، درآمد حاصل از کار زباله گردی برای کودکان زباله گرد به نسبت کار سخت و پر زحمتی که دارند، ناچیز و کم است.

کودکان در مسیر انجام زباله گردی، از جنبه‌های مختلف مورد تهدید هستند و به گفته برخی از فعالان حقوق کودک و همچنین فعالان اجتماعی، گاهی هم مورد تعرض و تجاوز واقع می‌شوند.

ساماندهی کودکان زباله گرد و پایان دادن به رنج بی‌پایانی که در این شغل کاذب سخت و زیان آور می‌کشند، نیازمند عزم جزم مسئولانی است که باید برای درک سختی این کودکان از پشت میز کار دل کنده و در کنار این کودکان پا در میدان بگذارند.