به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو؛ «عمران خان» نخستوزیر پاکستان در واکنش به اوضاع کنونی افغانستان اظهار داشت: اگر طالبان با زور تمام افغانستان را تصرف کرده و بر این کشور مسلط شود، ارتش پاکستان اقدامی نکرده و مرزها را میبندیم.
وی افزود: پاکستان خواستار تجارت با کشورهای آسیای مرکزی است و از طریق افغانستان با این کشورها ارتباط برقرار خواهد کرد.
به گفته وی، توافقنامههای تجاری با برخی کشورهای آسیای مرکزی امضا شده اما در صورت تداوم جنگ داخلی در افغانستان، این فرصت ها از دست می رود.
نخستوزیر پاکستان تصریح کرد: ما به دولت افغانستان و رئیس جمهور این کشور در مورد حمایتهای خود از روند صلح اطمینان داده و برای افغانستان ثابت کردیم پاکستان تمام تلاش خود را در این رابطه انجام داده است.
وی افزود: ارتباطات و تماسها بین آژانسهای اطلاعاتی پاکستان و افغانستان وجود دارد و اطلاعات لازم رد و بدل می شود.
عمرانخان گفت: ژنرال «قمر جاوید باجوا» فرمانده ارتش دائماً با مقامات سیاسی و نظامی افغانستان در ارتباط است اما متأسفانه این احساس در افغانستان وجود دارد که پاکستان باید گامهای بیشتری بردارد. این موضوع، ناامیدکننده است که ما را به عدم توافق متهم می کنند. ما همه اقدامات برای صلح در افغانستان را انجام خواهیم داد جز اقدام نظامی علیه طالبان.
به گفته وی، چند صد نفر از اعضای القاعده پس از بمبگذاری در «تورا بورا» به پاکستان آمده بودند. در آن زمان، هیچ محدودیتی در مرز طولانی پاکستان و افغانستان وجود نداشت. اکنون حصارکشی در مرزها ایجاد شده است.
وی تصریح کرد: اگر طالبان با زور افغانستان را تصرف کند، مرز مشترک ما با افغانستان باید کاملاً بسته شود و بستن مرز برای دور ماندن از درگیری افغانستان و جلوگیری از ورود غیر قانونی پناهندگان ضروری است.
به گفته خان، پاکستان و هند بزرگترین بازارهای جهان در منطقه هستند؛ من متعهد به روابط بهتر با هند در آینده هستم و امیدوارم روابط با هند بهتر شود. من هند را از هر پاکستانی بهتر می شناسم حتی به محض به قدرت رسیدن، با «نارندرا مودی» تماس گرفته گفتم که بزرگترین هدف من ریشهکن کردن فقر است اما تلاشها برای بهبود روابط با هند نتیجه ای نداشته است.
نخستوزیر پاکستان تصریح کرد: اگر جای «مودی» فرد دیگری نخستوزیر هند بود، این امکان وجود داشت که اختلافات را از طریق گفتوگو برطرف کند.
خان افزود: متأسفانه دولتهای پیشین پاکستان فراتر از توان خود به آمریکا کمک کردند که این موضوع باعث ایجاد بیاعتمادی بین دو کشور شد و مردم نیز هزینه زیادی را در روابط پاکستان و ایالات متحده پرداختند.