واکنش وزیر بهداشت به توئیت «جهانپور»

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو،  سعید نمکی، وزیر بهداشت در نامه‌ای به کیانوش جهان پور، رئیس مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت بهداشت درباره توئیت اخیر وی بیان داشت: اخیراً در فضای مجازی مطالبی از شما منتشر شد که به محض اطلاع خواستم تا به نحوی شایسته و با گفتمان در شأن مجموعه نظام سلامت، کدورت را از اذهان بزدائید و فضای درهم ریخته را مرمت کنید و اشاره کردم هرگونه تأخیر و تعلل در این ترمیم دوستانمان را شگفت­زده تر، مردم بی ­اطلاع را رنجورتر و اندکی را که سد راه سوء استفاده­‌هایشان بوده‌­ایم آماده­‌تر برای سوارشدن بر ارابه تخریب و شخم زدن مغرضانه دستاورد‌های ارزشمند ایام پرملالمان خواهد کرد.

تلاش کردیم در این روزگاران سخت، در اوج کاستی­‌های ناشی از تحریم­‌های مالی بیرونی و بعضاً عاطفی درونی بی­ توجه به رانش­ها و کشمکش­‌های فضای سیاسی کشور و در زیر بار آثار سیل، زلزله، آنفلوآنزا و کرونا فقط به مردم و نجاتشان از این بلای تاریخی بیندیشیم و با صبوری، خوشرویی، خستگی­ها و بیخوابی­‌های مستمر خود و همکاران جان­برکف را به تاب­آوری بدل کنیم تا مردم دلگرم باشند و نهراسند که شاید مدافعان سلامت کشورشان وامانده­اند و چهار موج هولناک را با جمیع کاستی­ها به لطف الهی مدیریت کردیم و مردم مهربان این سرزمین بخوبی می‌فهمند و کریمانه پاسدار خدمتگزاری صادقانه مدافعان سلامتند.

برای کاستن از تلخی لحظه­‌های جانکاه این ایام سخت گفتمانی تازه را برگزیدیم و با شیرینی قند پارسی ادبیات کهن این سرزمین درآمیختیم و حتی سخنان نامربوط را با شعری، طنزی، تمثیلی برگرفته از گنجینه نفیس هنر و ادب دیرینه این سرزمین پاسخ گفتیم تا اندیشه­‌های پریشان و خسته مردم را مشوش­‌تر و منزلت خویش را نازل­تر نکنیم.

اینک گفتار و نوشتاری با واژه­‌های زمخت حتی برای آنان که دشنام می­‌دهند شأن مجموعه صبور و بردبار نظام سلامت نیست. گفتمان سخیف در ذهن دیگران خفیفمان می­‌کند و نخبه را گویش پخته باید و خدمتگزاران صبور را تندخوئی و درشت­گوئی نشاید. در همین کارزار‌های تبلیغاتی انتخاباتی بعضی از دوستان ۱۶ ماه زحمت ما را چگونه به چالش کشیدند؟ و ما فقط با طنز و شوخی از کنارش گذشتیم.

صبوری، تاب‌­آوری و خوشرویی در کردار و بهره‌­گیری از واژگان نفیس و پاکیزه در گفتار، انتظار همه فرهیختگان، بزرگان و مردم شریف و نجیب و قدرشناس کشور از همه ماست.

کرونا می­‌رود، البته نه چندان زود همانگونه که اجدادش رفتند و ما نیز می‌­رویم همانگونه که پیشینیانمان رفتند و آنچه می­‌ماند پژواک زیبائی­‌ها و زشتی‌­های گفتار ماست در زیر این گنبد مینا و نیکی‌­ها و بدی­‌های رفتار ماست که ثبت می­‌شود در صفحه تاریخ این سرزمین کهن؛ که به قول خواجه شیراز: بر این رواق زبرجد نوشته‌­اند به زرکه جز نکوئی اهل کرم نخواهد ماند.