به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو؛ محمدحسین متقی بازپرس پرونده امیرانتظام سخنگوی دولت موقت در رابطه با این پرونده در اوایل انقلاب گفت: در آن شرایط ملتهب و تقریبا جو غالب، دادستان انقلاب مرحوم آیت الله قدوسی از ما و دوستانمان خواستند که ما برویم و به عنوان نماینده ایشان مستقر بشویم در همان جا و دیگر این پرونده‌ها و اتهامات و حجم وسیعی از نامه‌هایی را که آنجا نیاز به بررسی بود، لازم نباشد انتقال پیدا کند همانجا بررسی شود و همانجا یک حفاظتی از آن‌ها بشود. پس از بررسی‌های فراوان در بازپرسی‌ها و شنیدن دفاعیات وی تبرئه ایشان از طرف ما محرز شد و نامه‌ای با امضای آقای آلادپوش به مرحوم قدوسی دادیم و آیت الله قدوسی هم به امام گفتند اتهام جاسوسی امیرانتظام اثبات نشده است.
وی در ادامه گفت: وقتی من فهمیدم علیرغم خواست ما و علیرغم نظر ما که رفع اتهام از ایشان بود - از دید من ایشان نسبت به آن اتهام برائت حاصل کرد-، بعدها جریانات سیاسی براساس جوسازی‌ها منجر شد به این که به یک مرد با کمالی ظلم فاحش بشود و ایشان سالیان سال در زندان بماند. واقعا ما احساس دین می‌کردیم احساس گناه می‌کردیم ولو اینکه ما مقصر اصلی نبودیم و این نظر را ندادیم ولی جزئی از شروع این حرکت بودیم.
بالاخره ایشان در اختیار ما بوده و ما با ایشان صحبت می‌کردیم. من تصمیم گرفتم وقتی ایشان برای معالجه آزاد شده بود خدمت ایشان برسم و از ایشان حلالیت بطلبم.
یکی دوبار این توفیق برایم حاصل شد و چقدر خوب شد که من ایشان را از نزدیک دیدم و از ایشان طلب حلالیت کردم. البته ایشان با اقبال و روی باز پذیرا شدند و مرا بوسیدند و گفتند حتی در کتابی که نوشتند در آنجا خاطره‌ای را از ما نقل کردند و به خوبی یاد کردند که از برخوردهای ما راضی بودند.
در عین حال ایشان اظهار می‌کردند که من نه تنها از شما، بلکه از هیچکس عقده‌ای به دل ندارم، از هیچکس ناراضی نیستم حتی آن‌هایی که علیه من حکم دادند یا علیه من اقدامات تند و خشن انجام دادند، من همه را در همینجا حلال کردم، همه را بخشیدم از هیچکس هیچ عقده‌ای ندارم و فقط به ایران و آزادی ایران و افتخار و اقتدار ایران فکر می‌کنم.