یادداشت دانشجویی|
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، محمد رضا هادی پناه؛ افزایش ظرفیت پزشکی کمکی به مردم جهت دسترسی بهتر به درمان نمی کند. دوستان ما در بحث درمان مردم دو مسئله رو در نظر گرفتند. یک مسئله دسترسی مردم به پزشکان و امکانات درمانی در محل زندگی، و دو کاهش هزینه های در حوزه درمان، راه حلشان هم افزایش ظرفیت پزشکی است. چون گمان می کنند که با افزایش ظرفیت پزشکان در شهرستان ها زیاد خواهد شد و همچنین در رقابت بین پزشکان قیمت ها کاهش پیدا خواهد کرد. بررسی های ما نشان میدهد، که در بخش دسترسی مردم به پزشکان، تمام شهرستان های استان خراسان رضوی به متخصص دسترسی دارند. نیمی از موارد مراجعه شده به مشهد، به دلیل نبود امکانات درمانی در شهرستان هاست، نه نبود پزشک متخصص، یعنی پزشک متخصص در شهرستان چون امکانات لازم را نداشته مجبور شده مریض را بفرستد مشهد. این کمبود امکانات در رشته های نیازمند جراحی به طور جدی پر رنگ تر هست.
بحث دیگری که وجود دارد در خصوص کاهش هزینه های درمان هست، بخش زیادی از هزینه های درمان مربوط به خدمات پاراکلینیک ، دارو ها و خدمات بستری است. اینها با افزایش ظرفیت پزشکی نه تنها تغییر نمی کند، بلکه به دلیل افزایش تقاضای القایی هزینه های این بخش ها افزایش پیدا می کند. به نظر می رسد افزایش ظرفیت نه به نفع پزشکان هست و نه به نفع مردم، تنها گروهی که از افزایش ظرفیت سود می برند، بخش های ارایه دهنده خدمات مثل بیمارستان ها و کلینک ها است. مدیران این بخش ها از این افزایش، سود دو طرفه می برد. از یک طرف با افزایش تقاضای القایی سود آنها از خدمات پاراکلینیک و داروها بیشتر خواهد شد و از طرف دیگر با توجه به افزایش تعداد پزشکان، دسترسی آنها به پزشکان ارزان تر خواهد شد.
برخی دوستان ما فکر میکنند که با افزایش ظرفیت پزشکان، مشکل مردم حل خواهد شد، در حال حاضر آمار ما نشان می دهد، رشد تعداد پزشکان در ایران بسیار مطلوب است. اگر براساس این شیب ظرفیت رشته های پزشکی افزایش یابد، ما تا چند سال دیگر به سرانه انگلستان می رسیم. حالا باید فکر کنیم که با این تعداد پزشکان می خواهیم چه کار کنیم. وقتی در شهرستان های ما، مثلا در رشته جراحی سوزن کبدی وجود ندارد یا سی تی اسکن وجود ندارد، یا مثلا آی سی یو های مجهزی نداریم، خب جراح مجبور است مریض را به مشهد ارجاع بدهد. حالا ما کلی هزینه کنیم تا تعداد پزشکان را زیاد کنیم باز هم متخصص ما در شهرستان مجبور است ارجاع بدهد. در واقع این گونه افزایش ظرفیت چاه ویلی است که فقط بودجه درمان را هدر می دهد. در حالیکه مشکل ما در جای دیگری است. هم نظام ارجاع باید اصلاح شود و هم زیرساخت های شهرستان ها باید تقویت شود.در غیر صورت مشکلات پا برجا خواهند ماند. به علاوه هزینه های ناشی از ایجاد تقاضای القایی که با افزایش پزشکان بروز می کند نیز بر سیستم تحمیل خواهد شد.
محمد رضا هادی پناه - دبیر جامعه اسلامی علوم پزشکی مشهد
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات