به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری دانشجو، «میچ مک کانل»، رهبر جمهوری خواه سنای آمریکا در سخنانی با اتهام زنی به ایران مدعی شد: ایالات متحده در کنار شرکایی مانند اسرائیل و امارات با تهدیدات مورد حمایت ایران مواجه است، اما در سیاست خارجی رئیس جمهور بایدن توجه به این تهدید دیده نمیشود.
رهبر جمهوری خواهان با انتقاد از حذف نام گروه انصارالله از فهرست تروریستی آمریکا در سال گذشته مدعی شد: از آن زمان، نیروهای نیابتی ایرانی حملات خود را افزایش دادهاند.
به ادعای کانل، راهبرد ایران استفاده از خشونت برای بیرون راندن ایالات متحده از خاورمیانه است و جای تعجب نیست که آنها پس از عقب نشینی تحقیرآمیز دولت واشنگتن از افغانستان، این استراتژی را دو چندان دنبال کنند.
به گفته کانل، عدم پاسخگویی قاطعانه به حملات مورد حمایت ایران علیه نیروهای آمریکایی در منطقه، قدرت بازدارندگی آمریکا را از بین برده و خطر را برای نیروهای آمریکایی به طرز چشمگیری افزایش داده است.
رهبر جمهوری خواهان سنا همچنین افزود: وقتی ایران دوستان و منافع ما را مورد هدف قرار میدهد، اگر واشنگتن تصمیم بگیرد که شانههای خود را بالا بیندازد یا به سمت دیگری نگاه کند. شرکای سنتی ما شروع به نگاه به مسکو و پکن برای پر کردن خلاء خود میکنند. البته، بزرگترین عامل حواسپرتی که دولت بایدن را از حفظ منافع ما در خاورمیانه دور میکند، وسواس مداوم آن برای بازگشت به توافق هستهای شکستخورده دولت اوباما در سال ۲۰۱۵ است و از زمان روی کار آمدن رئیس جمهور بایدن، پیوستن مجدد به توافق را به یک هدف دیپلماتیک مهم تبدیل کرده است.
مک کانل در ادامه با انتقاد از سیاستهای دولت بایدن در قبال ایران گفت: این فقط جمهوری خواهان نیستند که نگران هستند. سناتور منندز اخیراً نگرانیهای مشابهی را در صحن سنا ابراز کرد و از دولت بایدن و شرکای ما خواست - فشار بیشتری بر ایران برای مقابله با برنامه هستهای، برنامه موشکیاش و رفتار خطرناکش در سراسر خاورمیانه، از جمله حملات به آمریکا، اعمال کنند. گزارشهای اخیر حاکی از آن است که برخی از دیپلماتهای خود بایدن نیز با این نگرانیها موافق هستند و به دلیل نگرانی از مواضع ملایم مذاکرهکننده ارشد دولت نسبت به تهران از تیم کنارهگیری کردهاند.
رهبر جمهوری خواهان با اشاره به توافق و مذاکرات وین با ایران گفت: بهترین تضمین برای یک توافق دیپلماتیک پایدار با ایران و جامعه بینالمللی، ایجاد توافقی است که حمایت سیاسی هر دو حزب را به دست آورد. هنوز برای تلاش برای ایجاد رویکردی دو حزبی در قبال خاورمیانه دیر نیست.