به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، پژوهشگران با استفاده از نانوساختار‌های کورکومین ابزاری برای کپسوله کردن RNA تداخلی ارائه کردند که می‌تواند برای مقابله با سرطان استفاده شود. این فناوری نتایج جالب توجهی روی دو مدل سرطان در موش‌های آزمایشگاهی نشان داده است.
سرطان یکی از علل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است. تلاش برای یافتن روش‌های درمانی قابل قبول برای جایگزینی داروهای شیمی درمانی در سراسر جهان انجام می‌شود که این تلاش‌ها به توسعه راهبرد‌های جدید برای مبارزه با سرطان منجر شده است.
RNA تداخلی (RNAi)، یک رویکرد خاموش کردن ژن بوده که ابزاری امیدوارکننده برای درمان هدفمند و متمرکز برای بیماری‌های مزمن مانند سرطان است. فقدان روش‌های تحویل ایمن و مؤثر برای مولکول‌های RNAi یکی از چالش‌های کلیدی در برابر استفاده از درمان مبتنی بر RNAi در سیستم‌های زیستی است.
لخا دینش کومار و گروهش در CSIR-CCMB، با همکاری بخش علوم و مهندسی پلیمر در CSIR-NCL، ساختارهای نانو کورکومین (استخراج شده از زردچوبه) را برای کپسوله کردن RNAi (Ephb ۴ shRNA) و سایر مولکول‌ها توسعه داده‌اند.
این داروی زیستی پیشنهادی توسط محققان این پروژه کاملا غیر سمی و زیست سازگار بوده و همچنین بازده جذب بالاتری نسبت به روش‌های پیشین دارد. بررسی‌های انجام شده روی این فناوری نشان می‌دهد که تحویل موضعی دارو به خوبی انجام شده که این کار با پسرفت تومور‌ها در دو مدل موش مختلف مبتلا به سرطان کولون و سینه همراه بوده است.
کومار گفت: «استفاده از کورکومین، که یک ماده مغذی شناخته شده با خواص ضد سرطانی و ضد التهابی بالا است، با RNAi، پسرفت تومور را با بقای شش ماهه در مدل‌های تهاجمی سرطان روده بزرگ و سینه نشان داد.»
در مطالعه دیگری که در دانشکده علوم نانو، دانشگاه مرکزی گجرات و مرکز مواد پیشرفته و شیمی صنعتی، RMIT استرالیا انجام شده است، محققان یک نانودستگاه مبتنی بر اینولین فیبر رژیمی، سازگار با محیط زیست و پاسخگو به pH، را برای هدف قرار دادن سرطان روده طراحی کردند.
این دستگاه امکان جایگزینی مواد مصنوعی با ترکیبات طبیعی در فرمولاسیون‌های دارویی زیستی را برای تجزیه زیستی بهتر، تجمع بافت و سمیت کمتر پیشنهاد می‌کند. نتایج این کار در مجله Nanomedicine منتشر شده است.
کومار گفت: «در مطالعات خود نشان داده‌ایم که RNAi همراه با عوامل هدف‌گیری مناسب و کپسوله‌سازی‌هایی از جنس بیومواد طبیعی ظرفیت انتقال بالایی در مدل‌های سرطانی موش دارد. این گروه از داروهای زیستی می‌تواند انقلابی در زمینه درمان سرطان در جهان ایجاد کند. این فناوری باید در سایر سیستم‌های مدل سرطان ارزیابی شود تا کاربرد این روش‌های درمانی در کارآزمایی‌های بالینی آشکار شود.»
