به گزارش خبرگزاری دانشجو، نشست رسانهای شب طلایی به کارگردانی یوسف حاتمیکیا و تهیهکنندگی ابراهیم حاتمیکیا شامگاه ۱۶ بهمنماه در حالی برگزار شد که ابراهیم حاتمیکیا به دلیل بیماری حضور نداشت.
او به صورت تلفنی روی خط آمد و گفت: قسمت نشد در نشست باشم. کرونا یک سال به سراغم نیامد اما وقتی که آمد در چنین شبی آمد. دو بار سر صحنه رفتم و هر دو باری که رفتم برایم تجربه فیلمهایی که بازیگران زیادی دارد برایم زنده شد. خدا را شکر که یک تیم محجوب داشتیم و همه تلاش داشتند کار را درست انجام دهند. من فقط یک اسم در این فیلم هستم. من با فاصله کنار بچهها هستم و بقیه کارها را بچهها انجام دادند.
وی افزود: جهان فیلم با جهان فیلمهای من فرق دارد جهان خودش را دارد و این به معنای منفی نیست دوستانی که کار اول انجام میدهند چون قرار است یاد بگیرند که باید بگویند فیلمنامه را خودشان باید بنویسند، این چهارمین فیلمنامه یوسف است همین باعث شد خودش را بهتر پیدا کند این یافتن خود در فیلمهای اول محقق میشود ابتدای امر بهتر است هر کسی خودش بنویسد جهان خودش را تصویر کند. امیدوارم مهربانانه با این اثر برخورد کنند.
اویس طوفانی درباره سرمایه این فیلم بیان کرد: این فیلم اصلاً سرمایه دولتی نداشته است، امیرحسین سرمایه فیلم را تامین کرد، او کسب و کار شناخته شده دارد شهرداری قرار بود یکی از اسپانسرها باشد اما تا الان یک ریال نگرفتهایم.
یوسف حاتمیکیا هم درباره تله فیلم بودن فیلم اظهار کرد: ناراحت شدم چنین احساسی نسبت به فیلم دارید تلاش کردم این چنین نباشد. من به نظرات احترام میگذارم اما تلاش کردم یک اثر سینمایی باشد.
حسن معجونی بازیگر این اثر هم بیان کرد: تئاتر میتواند به بازی هم کمک کند هم نه اما بخش عمده طراحی به یوسف برمیگردد و ما فقط مجری این کار بودیم.
حاتمیکیا بیان کرد: ایده از یک نگرانی و دغدغه بود، وقتی مینوشتم روزهای ناامید کننده داشتم چون تا لحظه آخر میرفتم اما به یکباره کار متوقف میشود تلاش کردم با بخش خصوصی کار کنم دوست داشتم باد بگیرم که اگر یک فیلم ساخته میشود باید بازگشت سرمایه داشته باشد. وقتی طرح شب طلایی را نوشتم فکر میکردم باید به رمان تبدیل کنم و دیگر قرار نیست فیلم بسازم اما اویس و مهراد کمکم کردند آن را بسازم. کاراکترهای فیلم زیاد و کار سخت بود. در پیشتولید به این نتیجه رسیدیم که زمان کار زیاد است و سعی کردیم یک خانواده را از کار دربیاوریم.
طوفانی مطرح کرد: واقعیت این است فیلم برای ما سهل و ممتنع بود ما کم تجربه هم بودیم و فکر میکردیم کار ارزان و سادهای بود ضمن اینکه توقف به خاطر کرونا هم داشتیم اما خدا را شکر کار جمع شد.
مریم سعادت مطرح کرد: همیشه به دنبال نقشهای خاصی هستم که چالشی برایم داشته باشد این نقش برایم سخت بود اما با جان و دل از آن استقبال کردم همیشه به دنبال نقشهایی هستم که از من دور باشد مادربزرگ و راس یک خانواده بودن از من دور است، اما تجربه جذابی بود و یوسف حاتمیکیا خیلی مراقبم بود که ریتم تندی نداشته باشم چون در زندگی عادی خیلی ریتم بالایی دارم، او کمک کرد که ریتم خوبی داشته باشم کارم یک دست شده و مدیون حاتمیکیا هستم.
یوسف حاتمیکیا بیان کرد: افتخار میکنم فرزند ابراهیم حاتمیکیا هستم چه به لحاظ فیلمساز چه به لحاظ پدر، با این حال پله اول را با طولانی برداشتیم اما چون کارت تهیهکنندگی نداشتیم از تجربه پدر استفاده کردیم، خدا را شکر فیلمنامه را دوست داشت فرد صریح الکلامی است اگر دوست نداشت به من میگفت طرحهای دیگری هم نشان داده بودم اما به من گفت اینها را بیرون بریز، سعی کرد استقلال من حفظ شود، او از دور ما را هدایت کرد.
امیرحسین حداد طراح صحنه گفت: در ابتدای فیلم پیدا کردن لوکیشن مهم است که جغرافیای فیلم را پیدا کنیم. تجربه جالبی که داشتم این بود که باورپذیری این فیلم زیاد بود. این خانواده از فیلم بیرون نزده و اتمسفر یک خانواده را رعایت کرده است.
انتهای پیام/