تجاری‌سازی حسگر‌های ردیابی چشم مجهز به نانولوله‌کربنی

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، حسگر‌های ردیابی چشم سومالیتیکس (Somalytics) می‌توانند فناوری حسگر‌های ردیاب موجود در بازار را منسوخ کنند. این شرکت بر تولید انبوه حسگر‌های کاغذی نامرئی و بسیار حساس، با هدف تغییر تجربه انسان با دنیای دیجیتال متمرکز است. نمونه اولیه محصول سومالیتیکس، به کاربران امکان می‌دهد تا دستگاه‌های دیجیتال را با استفاده از حرکات، به تنهایی یا همراه با لمس کنترل نمایند. این شرکت بر توسعه و تولید انبوه حسگر خازنی نانولوله کربنی کاغذی مینیاتوری متمرکز شده است که انعطاف‌پذیر و بسیار حساس به بدن انسان است و کاربرد‌های جدیدی را امکان پذیر می‌کند.

نمایشگاه CES همیشه مملو از گجت‌های منحصر به‌فرد و جالب است و یکی از جالب‌ترین آن‌ها، نوع جدیدی از حسگر‌های شرکتی به نام سومالیتیکس است. این شرکت توسط تیمی از متخصصان صنعت، از جمله باربارا بارکلی، هدایت می‌شود. سومالیتیکس می‌گوید که حسگر‌های آن‌ها تعاملات طبیعی بیشتری با ابزار‌های موجود در بازار ایجاد می‌کنند.

حسگر‌های جدید ساخته شده سومالیتیکس از جنس کاغذ مبتنی بر نانولوله کربنی است که برای اندازه‌گیری تکانه‌های الکتریکی از آن‌ها استفاده می‌شود. حسگر‌های خازنی در هر ابزاری که با ضربه زدن یا کشیدن انگشت کار می‌کند، قابل استفاده هستند. از این حسگر‌ها در ادواتی مانند صفحه نمایش لمسی گوشی هوشمند یا دکمه‌های لمسی روی یک دستگاه استفاده می‌شود. این حسگر‌ها در خانه هوشمند می‌توانند ژست‌های سه‌بعدی را تشخیص دهند و به اندازه کافی حساس هستند تا انگشتان فرد را نیز تشخیص دهند. دکمه‌های بدون لمس برای مصارف عمومی مانند آسانسور و حتی ردیابی چشم در هدست‌های VR قابل استفاده هستند.

PSVR ۲ سونی با پشتیبانی از ردیابی چشم به تازگی معرفی شده است. این هدست از دوربین‌های IR برای تشخیص حرکت چشم استفاده می‌کند، در حالی که هدست مجهز به حسگر‌های سومالیتیکس حرکت را از طریق تکانه‌های الکتریکی تشخیص می‌دهد.

علاوه بر این، حسگر‌های سومالیتیکس می‌توانند حرکات چشم را بسیار سریع‌تر از یک دوربین تشخیص دهند. این حسگر‌ها می‌توانند تا ۱۰۰۰ هرتز کار کنند، در مقایسه با ۶۰ هرتز برای اکثر دوربین‌ها، به این معنی که این حسگر‌ها می‌توانند با حرکات سریع و به ظاهر تصادفی چشم‌ها هماهنگی داشته باشند. آن‌ها همچنین تأخیر قابل توجه کمتری نسبت به دوربین ارائه می‌دهند، با تأخیر کمتر از ۳ میلی ثانیه در مقابل حدود ۳۰ میلی ثانیه برای یک دوربین.

سومالیتیکس می‌گوید حسگر‌های آن‌ها به اندازه‌ای حساس هستند که می‌توانند چندین اینچ از خود حسگر فاصله داشته باشند، که کاربرد‌های متنوعی را به آن‌ها می‌دهد و می‌تواند برخی از بهترین گجت‌های خانه هوشمند را در آینده تامین کند.

کاملاً محتمل است که در آینده نزدیک شاهد تجاری‌سازی این محصول باشیم. حسگر‌های خازنی سومالیتیکس دارای یک ضریب شکلی انعطاف‌پذیر و بسیار نازک هستند که می‌تواند ۱۰۰ برابر یا بیشتر از حسگر‌های معمولی کوچک‌تر باشد. این حسگر‌ها از نانولوله‌های کربنی تعبیه شده در کاغذ تشکیل شده‌اند که اندازه آن‌ها ۱۰ هزارم موی انسان است. با وجود اندازه کوچک، حسگر‌های سومالیتیکس سیگنال تشخیص قوی را ارائه می‌دهند در حالی که نیاز به مصرف انرژی بسیار کم دارند. آن‌ها همچنین یک جایگزین استثنایی و مقرون به صرفه برای فناوری‌های فعلی ردیابی چشم ارائه می‌دهند.