هرچند شرایط اسفناک فعلی برخی کارخانههای واگذار شده، تابع عوامل و دلایل متعددی است اما شاید مهمترین یا دستکم یکی از عوامل بسیار مهم آن، بیتوجهی به مسئله اهلیت متقاضیان و خریداران این شرکتهاست.
هفته گذشته شاید پرماجرا ترین هفته گروه استانها نبود اما از تعیین و تکلیف شدن شرکتهایی که در بلاتکلیفی بعد از خلع ید مالکان خود هستند تا رسیدگی به وضعیت بیشناسنامههای سیستان و بحران آبی در کهکیلوی و بویر احمد را در خود جای داده بود.
آذری، ابراز داشت: اصلاح ساختاری در خصوصی سازی بسیار بسیار مهم است و این موضوع مشهود است که یکی از علتهای عدم حسن جریان امور به سبب این است که ما فقط واگذار میکنیم که فروخته باشیم. ما در بعضی موارد فراموش کردهایم که واگذاری برای استمرار در تولید است نه برای توقف!
نگاهی به عملکرد رؤسای سازمان خصوصیسازی از ابتدا تا زمان فعلی، به بهانه انتصاب رئیس جدید آن نشان میدهد که شاید این ذات صندلی ریاست سازمان خصوصیسازی است که به دلیل قرار گرفتن در مقابل اصحاب سلطه و قدرت و سیاستمداران به یک جایگاه متزلزل تبدیل شده است.
قطار خصوصیسازی پس از فراز و فرودهای بسیار و دست به دست شدن در دولتهای مختلف حال به سیدابراهیم رئیسی در جایگاه رئیس دولت و احسان خاندوزی به عنوان وزیر اقتصاد رسیده است و باید دید افرادی که شعار و سبقه آنان مبارزه با فساد بوده است، در این راه چند مرده حلاج هستند.
کارخانههای مختلفی طی سالهای اخیر پس از خلع ید مالک آن و با وجود اینکه انتظار میرفت، وضعیت بهتری پیدا کنند، سرنوشت مبهم و بعضاً تلخی پیدا کردند و باید دید آیا شرکت تازه خلع ید شده هفت تپه نیز این فرآیند را طی میکند؟
پالایشگاه نفت کرمانشاه شاید مثل هفتتپه با اعتراضات کارگری همراه نبوده و اوضاع ظاهری خوبی داشته باشد؛ اما نوع واگذاری رانتی این مجموعه برای مطالبهگران محل پرسش است که این روزها همه سکوت کردهاند.