مرحوم حاج سیدقاسم موسوی قهار، مداح و مناجاتخوان برجسته کشور سال ۵۹ یکی از متفاوتترین اجراهای خود را در محضر امام خمینی (ره) انجام داد؛ اجرایی که هم برای او و هم محضر امام، خاص و متفاوت بود.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، ۳۱ شهریورماه سال ۵۹ بعثیها به خاک و میهن ماه حملهور شدند و در روزهای ابتدایی جنگ بخشهای زیادی از شهرهای مرزی کشور را تصرف کردند. آنان حتی شهرهای بزرگ و دور از جنگ، مثل قم، اصفهان و تهران را بمباران و موشکباران کردند.
فتوایی از امام منتشر شد که اگر جبهه به نیرو نیاز دارد، آن مقدم است و هر کس باید کارش را بگذارد و به جبهه برود و حتی ایشان در پاسخ به سوال یکی از مقلدان فرمودند تا زمانی که اطمینان حاصل نکنید در جبهه نیاز به نیرو نیست، حضور واجب است.
این فتواها موجب شد که اقشار مختلف جوانان به عنوان سربازان امام خمینی در جبههها حاضر شوند. جوانانی که کار، زندگی، همسر، فرزند و پدرومادر و ... خود را میگذاشتند و مشتاقانه برای حفظ کشور و نثار جان در مسیر اسلام به جبههها میرفتند.
مرحوم حاج سیدقاسم موسوی قهار که سال گذشته از میان ما پر کشید در سال ۵۹ سرودی را محضر امام خمینی (ره) اجرا کرد و از حال و هوای این جوانان و مادرانشان گفت.
این سرود طی سالهای پرشور دفاع مقدس در جنگ تحمیلی ایران و بعثیها با صدای مرحوم سیدقاسم موسوی قهار خوانده میشد. با آوردن پیکر مبارک شهیدان، این نوحه به یادماندنی در شهر طنین انداز میشد. شنیدن این سرود برای کسانی که در حماسه پرشور دفاع مقدّس حضور داشتند، مخصوصاً برای رزمندگان سلحشور، جانبازان سرافراز و خانوادههای معظم شهدا بالاخص مادران صبور و باایمان بسیار خاطره انگیز و باشکوه است و برای نسل جدید نیز میتواند اثرگذار و درسآموز باشد. در اشعار این سرود آمده بود:
شهیدم من شهیدم من به کام خود رسیدم من خداحافظ اَیا مادر نمیبینم تو را دیگر چرا مادر ز غم سوزی چرا مادر ز غم سوزی گذشت از ما سیه روزی که شد هنگام پیروزی علیه دشمنان یکسر منم سرباز روحالله که پیوستم به جندالله به سوی ارتش الله روان گشتم ایا مادر شدم من گر به خون غلطان مخور غم مادر نالان گلستان میشود ایران از این گلها که شد پرپر ببین مادر کفن پوشم تفنگم بر سر دوشم بیا مادر در آغوشم حلالم کن دم آخر
در بساط خویش دارد بهترین کالا شهید میکند کالای خود را با خدا سودا شهید
سینه را آماج رگبار مسلسل میکند. چون ندارد ذرهای از دشمنان پروا شهید
جهان، چون پر ز نیرنگ است برایم، چون قفس تنگ است که مردن بهتر از ننگ است چه جایی بهتر از سنگر
این سرود را میتوانید اینجا بشنوید:
البته این سرود جدای از وصف حال و هوای جوانان از بُعد دیگری نیز حائز اهمیت است و آن اجرای یک سرود زنده با آلات و ادوات موسیقی محضر امام خمینی (ره) بود.
در اولین ساعات حضور امام خمینی (ره) در کشور، محمد گلریز با حضور گروه موسیقی خود در بهشت زهرا سرود خاطرهانگیز «برخیزید» را خواند؛ این در حالی بود که بسیاری از روحانیون پس از پیروزی انقلاب اسلامی، موسیقی را به کلی حرام میدانستند.
اجرای سیدقاسم موسوی قهار هم که از مداحان و مناجاتخوانهای برجسته کشور به حساب میآمد، در آن سالها از فضایی این چنین برخوردار بود. این مداح اهل بیت (ع) یکی از متفاوتترین اجراهای خود را انجام داد که میتوانید فیلمی از آن را اینجا ببینید: