به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، جشنواره فیلم فجر یک اتفاق بزرگ در تاریخ سینمای ایران است. این جشنواره یک ظرفیت بی بدیل برای بازسازی وجوه مختلف سینمای ایران از جمله وجه اقتصادی آن در اختیار متولیان امر قرار داده است. سینمای ایران با جشنواره فیلم فجر می‌تواند ضیافتی تمام عیار برای مخاطبان ایرانی ترتیب دهد. این جشنواره به حسب زمان برگزاری و پیشینه دیرینه آن یک سرمایه اجتماعی معتبر برای سینمای ایران محسوب می‌شود. روندی که این جشنواره پشت سر گذاشته با همه فراز و فرودهایش ارزش‌های افزوده و مزیت‌های نسبی بسیاری برای سینمای ایران داشته است.
با این وجود به نظر می‌رسد از همه ظرفیت‌ها و قابلیت‌های این رویداد فرهنگی و اجتماعی بهره برداری نشده است. این جشنواره بزرگترین رویداد فرهنگی کشور است و سرمایه اجتماعی آن برای سینمای ایران مهم و مغتنم است. از این رو، نیاز است در هر مقطعی ضمن نیازسنجی و ارزیابی کارکرد‌های اجتماعی آن به تکامل و توسعه ساختار و شاخصه‌های اجرایی اش توجه کنیم و به حسب استراتژی و برنامه‌های راهبردی در حوزه فرهنگ و هنر باید الزامات تحول آن را جدی بگیریم.
جشنواره فجر ویترین تولیدات و آیینه تمام نمای داشته‌ها و کاشته‌های سینمای ماست که در آن می‌توانیم چالش‌ها و کاستی‌ها را ببینیم. مسیر طی شده را ارزیابی کنیم و راه‌های پیش رو را طراحی و ترسیم.
در این دوره جشنواره تلاش شده تا ضمن حفظ مزیت‌های نسبی دوره‌های پیشین به نیاز‌های جدید اندیشیده شود. طراحی محتوای جدید، اهتمام به مبانی نظری و تحلیلی سینما، ورود به حوزه‌های بین رشته‌ای – معماری، جامعه شناسی، مدیریت و بازرگانی، فلسفه و... از بستر‌های است که به سینِما گره خورده اند.
جشنواره پیوند‌های محکمی با توده‌های مردم و عموم فعالان سینما دارد. بستر سازی برای نمایش فیلم‌ها برای عموم مردم است. جشنواره فیلم فجر را می‌توان نقطه ثقل سینمای ایران دانست که باعث تحرک و ایجاد انگیزه در بین فیلمسازان برای ساخت آثار بهتر خواهد شد. جشنواره فیلم فجر می‌تواند به معیشت خانواده سینما کمک کند و ان را بهبود بخشد. چرا که هر رویدادی که به دیده شدن سینمای ایران و تثبیت وارتقای آن بینجامد، قطعا به معیشت چند هزار نفری که در بدنه این سینما مشغول به کارند، کمک خواهد کرد.
ارسال نظرات