امام رضای همه
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، حجت الاسلام قنبریان نوشت: امام رضای همه!
امام رضا (ع) امام همه است؛ هم انحراف مسلمان در لباس بیگانه و هم بازیش در لباس دین را می‌بیند، نه بر تبرج‌ها تسامح می‌کند و نه چفیه بازی‌های زمانش را ندید میگیرد!
جامعه تنوع و تکثر دارد و معمولا به شکل طیفی است. در دو سر طیف ممکن است "انگشت نمایی" -به تعبیر روایات: اَن یُشِیرَ الناسُ إلَیهِ بالأصابِعِ- اتفاق افتد!
برخی دنیازده در تجملات آن (لباس و ماشین و خانه و...) خود را انگشت نما می‌کنند! پیشران هبوط بیشتر و انحطاط میشوند! برخی هم دین بازی پیشه کرده در عبادت و نماز و زیارت و... خود را شهره می‌کنند! با تظاهر دینی، خود را جلو می‌اندازند!
جمع درست دین و دنیا نقطه تعادل اسلام است. ولایت و دستگاه سرپرستی اجتماعی در راهبری جامعه از هر دو انحراف در دو سر طیف حذر می‌دهد.
بر لباس شهرت و مُدها و فشن‌های انگشت نما نهیب نمی‌زند مگر اینکه از انگشت نمایی مناسکی، نماز بازی و زیارت بازی و مقدس مآبی هم نهی می‌کند. (روایاتش را ببینید!)
امام رضا (ع) امام همه است؛ هم انحراف مسلمان در لباس بیگانه و هم بازیش در لباس دین را می‌بیند، نه بر تبرج‌ها تسامح می‌کند و نه چفیه بازی‌های زمانش را ندید میگیرد! فرمود: "هرکه خود را به عبادت شهره سازد، به دینداری او بدگمان باشید؛ زیرا خداوند از شهرت عبادت و شهرت لباس نفرت دارد"!
اگر این توازن موجود در روایات در تریبون‌های دین هم رعایت شود، جامعه بهتر به تعادل می‌رسد! دنیازدگی و دین بازی دو روی یک سکه‌اند. هردو دنیا طلبی و دین فروشی است.
اگر باور کنیم سهمی از انگشت نماییِ پوشش، رهیدن از شهیدبازی، ولایت بازی و... است؛ تازیانه وعظ و تشر خطابه را متعادل می‌نوازیم!