شهید برونسی؛ فرمانده‌ای که می‌دانست به مرگ طبیعی از دنیا نمی‌رود!

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، سردار شهید عبدالحسین برونسی از شهدای بزرگ دوران دفاع مقدس بود که در عملیات‌های متعددی چون عاشورا، فتح‌المبین، بیت‌المقدس، رمضان، والفجر ۳، خیبر و بدر حضور فعال داشت و سرانجام در حالی که فرماندهی تیپ ۱۸ جوادالائمه (ع) را بر عهده داشت، در تاریخ ۲۳ اسفند سال ۱۳۶۳ در شرق رودخانه دجله در هورالعظیم به فیض شهادت رسید.

معصومه سبک خیز همسر سردار شهید عبدالحسین برونسی پس از تحمل یک دوره بیماری، سه شنبه دوم بهمن ماه در یکی از بیمارستان‌های مشهد دار فانی را وداع گفت؛ او در سال ۱۳۴۷ با شهید برونسی ازدواج می‌کند که حاصل آن ۸ فرزند بود.

اوستا عبدالحسین برونسی

رهبر انقلاب چندسال پیش در بخشی از بیانات خود در دیدار با خانواده شهید برونسی در توصیف احوالات او چنین گفته بود:« خدا ان‌شاءاللَّه شهید عزیزمان را - مرحوم شهید برونسی را، یا همان‌طور که عرض کردیم اوستا عبدالحسین برونسی را - رحمت کند. این خیلی برای جامعه‌ی ما و کشور ما و تاریخ ما اهمیت دارد که یک شخص خوانده شده‌ی به عنوان «اوستا عبدالحسین» - نه دکتر عبدالحسین است، نه به معنای علمی استاد عبدالحسین است؛ بلکه اوستا عبدالحسین است، اهل بنائی و اهل کارِ دستی و اهل شاگردىِ فلان مغازه؛یعنی اوستا عبدالحسین بنا - از لحاظ معرفت و آشنائی با حقایق به جائی میرسد که قبل از پیروزی انقلاب در ظریف‌ترین کارهای انقلابىِ جوانهائی که در مسائل انقلابی کار میکردند شرکت میکند - البته من از نزدیک در جریان آن کارها نبودم و در آن زمان یادم نمی‌آید که با این شهید ارتباطی داشته باشم؛ لاکن اطلاع دارم، میدانم، شنیدم و توی کتاب هم خواندم - بعد از انقلاب هم وارد میدان جنگ میشود».

مگر قرار است به مرگ طبیعی از دنیا بروم؟

در بخشی از زندگینامه شهید برونسی، یکی از دوستانش در جریان سفر حج او خاطره جالبی را این چنین نقل می‌کند:« در هوای داغ مکه به دنبال خرید کفش بودم که از دور عبدالحسین را می‌بینم که به سمت من می‌آید؛ بعد از سلام و احوالپرسی متوجه می‌شود که عبدالحسین هم مانند من کفش‌هایش را حین طواف کعبه گم کرده است و حالا آمده بازار تا کفش بخرد. در همین حین کفن‌های «برد یمانی» را دست او دیدم و ازش پرسیدم این کفن‌ها برای کیست؟ عبدالحسین هم جواب داد که این کفن‌ها برای مادرم، پدرم و همسرم است اما اسم خودش را نبرد؛ از او پرسیدم پس کفن شما کجاست؟ عبدالحسین جواب داد مگر من می‌خواهم به مرگ طبیعی از دنیا بروم که برای خودم کفن بخرم؟ لباس رزم من کفن من است».