به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، جمعی از فارغ‌التحصیلان و دانشجویان کشور طی بیانیه‌ای به تاکید رهبر انقلاب در خضوص لزوم دادن پاسخ علمی به معضل ترافیک واکنش نشان دادند.
متن این بیانیه به شرح زیر است:
پیرو تاکید مقام معظم رهبری در جمع نخبگان کشور، به تاریخ ۱۴۰۰/۰۸/۲۶ مبنی بر ضرورت پاسخ علمی به معضل ترافیک شهری، به استحضار کلیه مسئولین نظام جمهوری اسلامی ایران می‌رساند، معضل ازدحام وسایل نقلیه در شهر‌های پر جمعیت کشور، حاصلِ سال‌ها برنامه‌ریزیِ خودرومحور، به جای تمرکز بر نیاز انسان‌ها در شهر‌ها بوده است. این شیوه از برنامه‌ریزی سبب شده است، مردم برای جابجایی در سطح شهر، وابستگی زیادی به خودروی شخصی داشته باشند. دلایل وابستگی به خودرو، اتخاذ سیاست‌هایِ مدیریتی اشتباه در سالیان متمادی گذشته بوده است که به برخی از مهم‌ترین آن‌ها اشاره می‌شود:
۱- عدم یکپارچگی در برنامه‌ریزیِ شهر و حومه که منجر به پراکنده‌رویی (Sprawl) و تولید سفر‌های پرشمارِ روزانه از مبادی پیرامونی به شهر‌های پر جمعیت شده است.
۲- جدایی فرآیند تهیه طرح‌های شهرسازی از طرح‌های حمل و نقل که عدم ارتباط میان حمل و نقل و کاربری زمین در برنامه‌ریزی شهر‌ها را سبب شده است.
۳- تهیه طرح‌های توسعه و عمران شهری (طرح‌های جامع و تفصیلی) مبتنی بر اصول منطقه‌بندی عملکردی (Zoning) که جدایی مکان سکونت شهروندان از محل اشتغال، تحصیل، تفریح و سایر نیاز‌های روزمره را سبب شده و سفر‌های پرشمار و طولانی به شهر‌ها تحمیل کرده است.
۴- احداث زیرساخت‌های خودرومحورِ متعدد طی سالیان گذشته نظیر پل، تونل و بزرگراه‌های درون شهری، که افزایش تقاضا (Induced Demand) برای استفاده از این زیرساخت‌ها و ترغیب مردم به استفاده بیشتر از خودروی شخصی را به دنبال داشته است.
۵- ضعف در مدیریت پارکینگ که مردم را به نگهداری و استفاده بیشتر از خودروی شخصی ترغیب کرده است.
۶- تمرکز بر سیستم‌ها و روش‌های گران قیمت و پر هزینه به جای یافتن راه‌حل‌های نرم‌افزاری در پاسخ به چالش‌ها و معضلات ترافیکی
۷- کم‌توجهی به زیرساخت‌های انسان محور در نظام حمل و نقل شهری به ویژه پیاده‌رو‌ها و اتلافِ مبالغ هنگفتی از بودجه سالیانه شهرداری‌های کشور در زیرساخت‌های خودرومحور
۸- فرسودگی و کمبود در ناوگان حمل و نقل عمومی شهر‌ها
خطاب به کلیه مدیران و دست‌اندرکاران مرتبط با حوزه مدیریت شهری در کلیه سطوح
پاسخ علمی به معضل ترافیک شهری مستلزم اتخاذ راهکارهای زیر است:
۱- تغییر رویکرد مدیران شهری به مقوله جابجایی در شهر از نگاه سخت افزاری و کالایی به دیدگاه مبتنی بر پاسخگویی به نیاز‌های شهروندان و حفظ کرامت انسانی آنان در حوزه حمل و نقل شهری
۲- برنامه‌ریزی یکپارچه در مقیاس منطقه‌ای و جلوگیری از رشد سکونت‌گاه‌های خوابگاهیِ پراکنده در پیرامون شهر‌ها و تمرکز بر پاسخ به نیاز‌های مسکنِ جامعه در داخل شهر‌ها به ویژه در حوزه نفوذ ایستگاه‌های حمل و نقل عمومی
۳- جایگزینی طرح‌های توسعه شهریِ سنتی و مبتنی بر ناسازگاری کاربری‌ها (طرح جامع و طرح تفصیلی) با طرح‌های توسعه شهریِ مبتنی بر ارتباط میان کاربری‌ها (طرح راهبردی و ضوابط هوشمند) و بازنگری در تقسیم‌بندی و برنامه‌ریزی کالبدی محلات شهری با تاکید بر مقیاسِ پیاده و هویتِ محله
۴- پیاده‌سازی اصول زیر در شهر‌ها با تمرکز بر حوزه نفوذ ایستگاه‌های حمل و نقل عمومی با هدف کاهش مطلوبیت خودرو و اقزایش جذابیت سایر مد‌های حمل و نقل
الف) اختلاط کاربری‌ها ب) تقویت زیرساخت‌های مدپیاده ج) تغییر کارکرد معابر از خودرومحوری به انسان‌محوری د) تقویت نفوذپذیری معابر برای عابران پیاده
۵- ممنوعیت و توقف احداث هرگونه پروژه متوسط و بزرگ مقیاسِ خودرو محور درون شهر‌ها نظیر پل، زیرگذر و بزرگراه به منظور جلوگیری از اتلاف سرمایه و افزایش تقاضایِ سفر با خودرو درون شهر‌ها
۶- مدیریت پارکینگ حاشیه‌ای با استفاده از راهکارهای مبتنی بر IT به ویژه در حوزه نفوذ ایستگاه‌های حمل و نقل عمومی
۷- تغییر رویکرد در ضوابط تامین پارکینگ غیر حاشیه‌ای از الزامات تامین حداقل پارکینگ به الزامات تامین حداکثر پارکینگ
۸- بهره‌گیری از فناوری اطلاعات و راهکارهای نرم‌افزاری در پاسخ به چالش‌ها و معضلات ترافیکی
۹- طبقه‌بندی ردیف‌های بودجه سالیانه شهرداری‌ها به دو دسته خودرومحور و پیاده‌مدار، افزایش سهم ردیف‌های پیاده‌مدار و اولویت دهی تخصیص بودجه به زیرساخت‌های انسان‌محور
۱۰- تامین منابع مالی از محل صرفه‌جویی در بودجه سالیانه شهرداری‌ها و کمک‌های دولتی به منظور توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی با تمرکز بر ناوگان اتوبوسرانی