به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو؛ نمایشگاه نگارگری گروهی به همت استاد امیر حسین اقا میری و هنرجویان با عنوان «نگارگران» در گالری ابوالفضل عالی حوزه هنری کار خود را اغاز کرده است. این نمایشگاه علاوه بر هنرجویان و علاقه مندان، میزبان رئیس مرکز هنرهای تجسمی حوزه هنری، مسعود شجاعی طباطبایی بود. طباطبایی ضمن بازدید از نمایشگاه به همراه امیر حسین اقا میری و گفت و گویی کوتاه درباره برخی از اثار با ایشان، از برپایی این نمایشگاه ابراز خرسندی کرد و به نمایش گذاشته شدن اثار هنرجویان در کنار استاد اقامیری را اتفاق قابل تحسینی دانست. به همین خاطر در محل نمایشگاه با ایشان به گفتگو نشستیم.
ارزیابی شما از نگارگری به صورت کلی در مقایسه با نمایشگاههایی که در این حوزه برگزار میشوند چیست؟
شجاعی طباطبایی: نگارگری یعنی خیالی نگاری و این خیالی نگاری بر اساس شعر و ایات قرانی است. کاری که اقای اقا میری میکنند از این جهت ارزشمند است که نسلی از هنرمندان جوان را با نگارگری اشنا میکنند و شرایط به گونهای رقم میخورد که برخی از ان دوستان جایگزین شوند، چون نگارگری جزو هنرهایی است که اگر کار نشوند مانند نقاشی قهوه خانهای از بین میرود. هنری که با پرده خوانی و نقالی همراه بود و از دل مردم بیرون امد و در یک مقطعی به شدت مورد اقبال قرار گرفت، اما امروز تعداد کسانی که این حوزه کار میکنند به انگشتها یک دست هم نمیرسند.
هدفی که از ارائه این اثار در قالب نمایشگاه مورد انتظار است چیست؟
شجاعی طباطبایی: در وهله اول نگارگری هنری است که باید مورد توجه قرار گیرد. در حال حاضر نیز زمینهای برای تشویق هنرمندان جوان به همراهی استاد در این نمایشگاه فراهم شده که این اثار دیده شوند.
در وهله بعدی شناسایی هنرمندان است. اینکه به مسئولین تاکید کنیم هنرمندان را دریابند، چون نگارگری بسیار وقت گیر و پر زحمت است. برخی از کارهای خود استاد به گفته ایشان یک سال طول کشیده. این هنر، چون خیالی است و از ذهن هنرمند میاید به علاوه با اشعار ایات قران همراه است، میشود در فضای اجتماعی ان را به نمایش گذاشت و از ان بهره برد؛ کما اینکه برخی کارها در فضای شهری به نمایش در امدند مثل اثر «مادر شهید» استاد محمد علی رجبی روی یکی از دیوارهای میدان فردوسی که کار بسیاری فاخری است. این بسیار اتفاق خوبی است و مردم فرصت بیشتری در فضای شهری دارند تا با مکث و تماشای این اثار از مضامین ان بهره ببرند. به علاوه در این دوره با حمایت شهرداری و سازمان زیبا سازی هم رو به رو شدیم که به دنبال محتوا هستند. ما همین محتواها را میتوانیم معرفی کنیم و تبدیل به اثاری کنیم که روی دیوار قرار بگیرند. اثار فاخر و پر از رنگی که هر تماشاگری با هر بار رد شدن از مقابل ان بخشی از معنا را دریافت میکند و این به خود خودی اتفاق خوبی است.
گرچه در فصای مجازی هم تمهیدانی صورت گرفته و میتوان تمام این اثار را از طریق سایت حوزه هنری به صورت تور مجازی و با حرکت داخل نمایشگاه مشاهده کرد. اطلاعات مربوط به هر تابلو نیز در کنار ان در دسترس است. در حال حاضر بیشترین بازدید ما از طریق همین فضاهای مجازی است.
پیوند حوزه هنری و شهرداری به چه صورت باید اتفاق بیفتد تا کارها دیده و در معرض عموم قرار بگیرد؟
شجاعی طباطبایی: در حال حاضر میتوان با همین نمایشگاه پیش رفت و پیشنهاد داد که از اثار در فضای مجازی دیدن کنند و بعضی را روی دیوار قرار دهند مثل سعی صفا ومروه که خود استاد کار کردند.
دانشجو:در نمایشگاه اثار از یک میلیون تا پانزده میلیون قیمت گذاری شده اند؛ اصول قیمت گذاری اثار چیست؟
شجاعی طباطبایی: به جز کارهای استاد که قیمت ندارند و اصولا به جهت جایگاه والای معنوی ان ها، قابل قیمت گذاری هم نیستند، باقی کارها به جهت سابقه و مبتدی بودن و استادی است. برخی کارها نیز اثار مشق هستند و از اثار فاخر مثل اثار استاد نیز کپی شده اند. ما باید در زمینه اموزش نیر کار کنیم. گرچه اموزش نگارگری کار پیچیدهای است و نمیشود به چند جلسه ساده اکفتا کرد بلکه باید استاد و هنرجو در ارتباط باشند و اثار عیب یابی شوند.
دانشجو:تذهیب چرا موفقتر از نگارگری است و جایگاه اشنا تری نسبت به نگارگری در میان مردم دارد؟
شجاعی طباطبایی:، چون تذهیب همراه با خوش نویسی است و خوش نویسی همیشه خواهان و مشتری دارد و با تذهیب که امیخته میشود به هنر جذاب و از نظر کیفی خوبی تبدیل میشود. به علاوه کار تذهیب در بازار هنر جایگاه خوبی دارد، اما نگارگری نه، باید وقت گذاشت و ان را معرفی کرد هم از طریق نمایشگاه هم از طریق ارائه ان در نمایشگاه ها.
به جز مواردی که ذکر شد نگارگری را چگونه به کار بگیریم تا هم بیشتر شناخته شود هم علاقهمندان بیشتری به جهت یادگیری آن اقدام کنند؟
شجاعی طباطبایی: نگارگری هنری است که از سنین پایین باید با ان ارتباط گرفت. فضایی که به زیبایی نقش زده شده و باید از سنین پایین در معرض کودکان قرار بگیرد و در کتابهای درسی با این هنر فاخر ارتباط گرفته شود. از دوران کودکی و نوجوانی است که باید در این زمینه کار جدی صورت بگیرد. این پیشنهاد ما به وزارت اموزش پرورش است که نگارگری در هنرستان یک سر فصل کامل داشته باشد تا دانش اموزان با این فضا اشنا شوند.