به گزارش گروه فرهنگی دانشجو، حجت الاسلام نجف لک زایی رئیس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی گفت:تمایز اصلی حکمرانی اسلامی نسبت به حکمرانی غیراسلامی در این است که در حکمرانی اسلامی هدف فقط،اداره جامعه به بهترین وضع نیست بلکه علاوه برآن هدایت جامعه به سوی بهترین وضع هم می باشد.
وی افزو:اگر بحث هدایت مطرح شود آن وقت انسان مسافر خواهد بود نه مقیم و این نتیجه این تمایز است. یعنی در حالی که در حکمرانی سکولار هدف خوش گذراندن و ماندن و مقیم شدن در این دنیا است در حکمرانی اسلامی هدف پیشرفت، تکامل، تغییر و در نتیجه رفتن به سوی خدا است.هدف بودن و ماندن نیست بلکه سفر و سلوک در مسیر صراط مستقیم است.و آن وقت اینجا مسئله قیامت، آخرت غیب و معاد فوق العاده مهم می شود.
لک زایی ادامه داد: اگر ما در سالهای پس از انقلاب اسلامی جایگاه توجه به بحث معاد و قیامت و غیب را در برنامه های صدا و سیما بررسی کنیم متوجه می شویم که هیچ برنامه ای لااقل تا جایی که بنده اطلاع دارم نبوده که به اندازه برنامه "زندگی پس از زندگی" بحث غیب، معاد، قیامت، مرگ و آخرت را برای مردم اینقدر ساده و به زبان خودمانی بیان کند و باعث تامل و تفکر آنها شود.آن هم توسط کسانی که از جنس خودشان هستند، نه فیلسوف، نه حکیم و نه عارف.
وی درخصوص اهمیت برنامه "زندگی پس از زندگی" از نظر حکمرانی گفت:این برنامه مردم را وارد این فضای هدایت میکند. یعنی مردمی که این برنامه را تماشا می کنند لااقل بخش متنابهی ازآنها با اندیشه غیب، روح، رابطه روح و بدن و آخرت نسبت به دنیا آشنا می شوند و اعتقادشان قوی ترمی شود و به دنبال هادی راه می افتند و اینجاست که حکومت اسلامی و حکمرانی اسلامی می تواند به ایفای ویژه هدایتی خودش هم بپردازد. درواقع جامعه را امام به سمت خدای متعال راهنمایی میکند. پیوند امت و امامت اینجاست که شکل می گیرد.
رئیس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی گفت:نسبت به پیوند دولت و شهروندان که در حکمرانی سکولار خیلی برجسته است، در حکمرانی دینی سطح روابط از روابط دولت و شهروندان به سطح روابط امت و امام ارتقا پیدا می کند.امام هادی است امام وظیفه ذاتی اش این است که امت را به سوی لقاء الهی و دارالاخره هدایت کند و کمک کند مردم متوجه شوند که همانطور که به فکر ارتقا نیازهای بدنی و تامین نیازهای دنیایی خودشان هستند از آن مهم تر باید به فکر ارتقا وجود روحانی شان هم باشند.
وی در انتها گفت:از این منظر هست که من گمان میکنم برنامه "زندگی پس از زندگی" برنامه ی موفقی هست و جا دارد که مورد حمایت بیشتر قرار بگیرد و ادامه پیدا کند و حتی خیلی زیباتر و موثرتر واقع خواهد شد اگر بتواند بیش از این مقداری که الان می پردازد به تجربه های مردمان در دیگر اقصی نقاط دنیا هم بپردازد.جا دارد از دست اندرکاران این برنامه تشکر کنیم که توانستند با این زبان خیلی روان و با بهره گیری از زبان هنر مفاهیم پیچیده مربوط به مرگ، معاد، قیامت و عالم غیب را برای مردم مطرح کند.