به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، امرالله احمدجو کارگردان سریال «روزی روزگاری» درخصوص سیاهنمایی برخی فیلمسازان علیه کشور و لزوم ریلگذاری مدیران سینمای ایران برای حضور در عرصه جهانی گفت: مدیران سینما باید مانع حضور سوداگران و کاسبکاران که تصویری مخدوش از کشور در آثارشان ارائه میکنند در جشنوارههای جهانی شوند؛ سازمان سینمایی باید با کسانی که تصویری زننده از کشور ارائه میکنند و دنبال دیده شدن در جشنوارههای جهانی هستند مقابله شدید داشته باشد چرا که فیلمهای این افراد باعث بدنامی برای ایران و سینمای ایران میشود.
احمدجو افزود: آنچه من میخواهم به مدیران سینمایی گوشزد کنم این است که دکان سوداگران را تخته کنند! البته ما نباید هر فیلم اجتماعی را اثر سیاه بدانیم! اگر یک فیلمی مثلاً راجع به فقر است الزاماً فیلم سیاهی نیست کما اینکه در سینمای نئورئالیسم ایتالیا نیز چنین وضعیتی را میبینیم. در واقع نیت فیلم مهم است که چه باشد؛ قصد اصلاحگری و آسیبشناسی دارد یا فلکزده نشان دادن کشور؟
وی ادامه داد: باید دید فیلمساز در پی چیست؟ دیده شدن و تشویق شدن در جشنوارههای جهانی و روی فرش قرمز رفتن یا توجه به فرهنگ اصیل ملی خود؟ بیتردید برخی سینماگران هستند که فقط دنبال ویزا گرفتن از کشورهای غربی و جایزه گرفتن و دلالی و سوداگری هستند. خوب باید حساب این افراد را جدا کرد و اصلاً آنها را سینماگر ندانست.
احمدجو با بیان اینکه فیلمسازی که مردمان کشور خود را فلکزده نشان میدهد در پی اهداف جشنوارهها و سیاستمداران غربی گام برمیدارد یادآور شد: سالها قبل اگر یک فرد افغانستانی در فیلمی حضور داشت به آن فیلم توجه میشد چرا که این زمینهای برای استکبار جهانی بود که میخواستند افغانستان را به بدبختی و بیچارگی بکشانند؛ فیلمسازانی که این کار را میکردند به نوعی با استعمارگران همراه بودند و نشان دادن افغانستانیها در فیلمها برای عدهای تازه از راه رسیده و ناشی، اما کاسبکار بدل به دکانی شده بود که روزبهروز هم به جمعیتشان اضافه میشد.
این سینماگر تصریح کرد: فیلم و فیلمسازی شریف است که تصویری آبرومند از کشور نشان دهد. البته این به معنای خنثی و بیخاصیت بودن فیلم نیست چرا که نه فیلم خنثی و بیخاصیت خوب است، نه فیلم سیاهنمای مطلق! فیلمی شریف است که اشاعه دهنده فرهنگ ایرانی- اسلامی باشد.
کارگردان سریال «تفنگ سرپر» اظهار داشت: متأسفانه برخی برای عقب نماندن از جریان روز تصویری مخدوش از جامعه و کشور خود به دنیا ارائه میدهند. اینها افرادی هستند که اگر از آنها سوأل شود اصلاً نمیدانند فیلم چیست؟ سینما چیست؟ اینها منافع شخصیشان بیش از منافع ملی و جمعی کشور برایشان اهمیت دارد.
احمدجو در پایان افزود: متأسفانه این وضعیت نه فقط شامل حال این قبیل فیلمسازان که شامل حال برخی مدیران فرهنگی هم میشود. برخی از این افراد حتی مفاخر ملی و فرهنگی کشور را نمیشناسند و یا حتی یک بار لای کتابی مانند شاهنامه را باز نکردهاند! خوب معلوم است چنین افرادی میروند و فیلمی میسازند یا از فیلمی حمایت میکنند که چهرهای زشت و خراب از جامعه ارائه میدهد.
منبع: سینماپرس