برنامه‌های «لوکارنو» از زبان مدیرش؛
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو به نقل از ورایتی، جیونا نازارو مدیر جشنواره فیلم لوکارنو که در عین حال منتقد سینمایی هم هست، درباره هفتاد و پنجمین دوره این جشنواره سوییسی که کارش را با فیلم «قطار سریع‌السیر» شروع می‌کند و برنامه‌های متنوع و فراگیر آن توضیحاتی ارائه کرد.
این فیلم ساخته دیوید لیچ که سازنده «بلوند اتمی» هم بود، با بازی برد پیت در شب افتتاحیه این رویداد سینمایی در فضای باز پیاتزا گرانده با ظرفیت ۸ هزار صندلی به نمایش درمی‌آید.
این فیلم اکشن آمریکایی دقیقاً از آن نوع برنامه‌های سرگرم‌کننده هوشمندانه است که نازارو در این رویداد که به عنوان معبد سینمای مستقل اروپا شناخته می‌شود، در کنار فیلم‌هایی با بودجه پایین و با جذابیت بیشتر به نمایش درمی‌آورد.
مثل همیشه لوکارنو امسال ترکیبی از کشف چهره‌های تازه و بالقوه موثر در کنار آثار کارگردان‌های شناخته شده است.
نازارو درباره این رویداد در مصاحبه با ورایتی چنین گفته است:
* اول از همه درباره فیلم افتتاحیه بگویید. آیا برد پیت در جشنواره حضور می‌یابد؟
بیایید در این باره حرف نزنیم. راستش او نمی‌آید. اما ما داریم برنامه‌ریزی می‌کنیم تا زوایای دیگری از این فیلم و بازیگرانش را ارایه کنیم که بعداً خواهید دید. ما این فرصت را داشتیم که فیلم «قطار سریع‌السیر» را ببینیم و می‌دانم نمایش آن در پیاتزا یک لذت واقعی برای دوستداران سینما خواهد بود. یک اکشن فوق‌العاده، پر از طنز با انرژی عالی و هوشمندانه. این فیلم ثابت می‌کند که می‌توان فیلم‌های بلاک‌باستری ساخت و در عین حال بسیار هوشمند و سرگرم کننده هم بود.
* یکی دیگر از فیلم‌های جذاب این دوره که در پیاتزا نمایش داده می‌شود «بزرگراه بهشت» با بازی ژولیت بینوش در نقش یک راننده کامیون است. او به جشنواره می‌آید؟
بله. او تایید کرده که می‌آید. از بازگشت او به لوکارنو استقبال می‌کنیم.
* کمی بیشتر درباره این فیلم توضیح دهید.
این فیلم درباره موضوع مهم قاچاق کودکان است؛ اما یک فیلم تاریک نیست، امیدوارکننده و نشاط‌بخش است. نشان دهنده پیوندی است که یک زن با یک کودک ربوده شده برقرار می‌کند و آنها موفق می‌شوند با یک پلیس-با بازی مورگان فریمن- که در حال بررسی این پرونده است، یک پیوند موفق دیگر ایجاد کنند.
* از دیگر عناوین منتخب برای پیاتزا گرانده و اصلاً فلسفه نمایش فیلم در فضای باز بگویید که وجه ممیزه این جشنواره است.
فلسفه ما این است که طیف وسیعی از فیلم‌ها را که در عین حال بسیار سرگرم کننده باشند و از توجه به مسایل مهم هم خودداری نکنند، به نمایش درآوریم.
مثلاً امسال فیلم «جایی که خرچنگ‌ها آواز می‌خوانند» ساخته اولیایا نیومن کارگردان آمریکایی را داریم که درباره این است که چگونه یک زن می‌تواند سرنوشت خود را تعیین کند و با اقتباس از یک کتاب پرفروش و شناخته شده ساخته شده است. فیلم فرانسوی «آنی خشمگین» را داریم که درباره مقررات فرانسه است و «نفرت من را نخواهی داشت» را داریم که به پیامدهای ترومای حمله به تئاتر باتاکلان (پاریس در سال ۲۰۱۵ و کشته شدن ۱۳۰ نفر) می‌پردازد، اما به شیوه‌ای که ایدئولوژیک یا سیاسی نیست. یک فیلم تریلر محیط زیستی ایتالیایی با نام «دلتا» و یک کمدی سوییسی با عنوان «آخرین رقص» را هم از فرانسواز برلن داریم.
همه تلاش ما این بوده که فیلم‌هایی از زنان را هم داشته باشیم که ۶ فیلم از ۱۷ فیلم بخش اصلی توسط زنان کارگردانی شده‌اند. در عین حال فیلم‌های سرگرم کننده داشته باشیم اما نه اینکه نگاهی بی‌تفاوت به جشنواره بدهیم. دیدگاه ما این است که سرگرمی می‌تواند جدی هم باشد.
* درباره رقابت کارگردان‌های تازه‌وارد و کارگردان‌های شناخته‌شده چطور؟
خوب چند تا کارگردان جوان داریم که کشف‌شان کرده‌ایم. حداقل ۳ فیلم به طور مستقیم در ارتباط با نویسندگان یا اقتباسی از کتاب است. یکی از آنها مستند سوییسی کاسپار کاسیکس با عنوان «اریک جونگ: شکستن دیوار» است. بعد «همه چیز درباره مارتین سوتر» ساخته آندره شافر را داریم که به مارتین سوتر تقدیم شده که بزرگ‌ترین نویسنده زنده سوییس است. همچنین «پاتافیو» را داریم که از آثار نویسنده ایتالیایی لوئیجی مالربا اقتباس شده است.
* شما هم مثل جشنواره‌های کن و کارلووی‌واری تصمیم گرفتید که فیلم روسی «داستان پریان» ساخته جدید سوروکوف را تحریم نکنید و هر چند این تصمیم با مخالفت جامعه فیلم اوکراین روبه‌رو شد، سر تصمیم خودتان ماندید. چه ملاحظاتی در این تصمیم‌گیری داشتید؟
ما در کنار مردم اوکراین هستیم. در این شکی نیست؛ به خصوص که جنگ دارد طولانی می‌شود و برخی فکر می‌کنند جنگ به هر نحوی تمام شود که زندگی بقیه تهدید نشود. در کنار فیلمسازان اوکراینی هم هستیم؛ اما هر فیلم روسی را نشان نمی‌دهیم. این فیلم از ساخته‌های آلکساندر سوروکوف است که موضع روشنی در برابر سیاست‌های کشورش دارد و در برابر این حمله نیز موضع‌گیری کرده است. حتی در ماه ژوئن به او اجازه داده نشد تا روسیه ار ترک کند و برای کنفرانس به میلان برود. گرچه امید داریم او به لوکارنو برسد و نکته مهم‌تر اینکه این فیلم، مستقل است و کاملاً با بودجه خصوصی ساخته شده و هیچ پول دولت روسیه در ساخت آن دخیل نبوده است؛ در غیر این صورت امکان نداشت آن را نمایش دهیم.
توضیح اینکه هفتاد و پنجمین دوره جشنواره لوکارنو امسال از ۳ تا ۱۳ آگوست (۱۲ تا ۲۲ مرداد) برگزار می‌شود و شهرام مکری به‌عنوان یکی از داوران آن انتخاب شده است.
ارسال نظرات