فداکاری مدافعان حرم عبرتی برای آمریکا شد تا دیگر خیالِ خامِ حمله به ایران را در سر نپرورند

به گزارش خبرنگار استان‌های خبرگزاری دانشجو، بسیج داشجویی دانشگاه یاسوج در واکنش به یاداشت میرحسین موسوی در بیانیه‌ای نوشت: مدافعان حرم و سلیمانی عزیز با فداکردنِ جان‌شان عبرتی بزرگ برای آمریکا و هم‌پیمانانش شدند تا دیگر خیالِ خامِ حمله به ایران را در سر نپرورند چرا که اینجا سرزمینِ شیر بچه‌های حیدر کرّار است!

متن بیانیه به شرخ زیر است:

تنها ظلمی که به انقلاب اسلامی ما روا رفته است از جانبِ یار‌های راه‌گم کرده‌ای است که هم‌چون طلحه و زبیر بر دل علیِ زمان زخم می‌گذارند و با لحظه‌ای غفلت از آن‌ها فتنه به پا می‌کنند.

کیست که ذره‌ای طالبِ حقیقت باشد و نداند در سوریه چه گذشت؟!

غم‌نامه‌ی سوریه حاصلِ مدت‌ها جنگِ روانی و رسانه‌ای آمریکا و عمالش در آن کشور بود تا سوریه را به دست مردمش به ظلمات جنگ داخلی بکشانند. در آن روز‌های تاریک تنها کشوری که به کمک سوریه شتافت و بیشترین حمله‌ی رسانه‌ای به آن می‌شد ایران بود.

غم‌نامه‌ی سوریه از این جهت غم‌نامه است که مردمش با خواست اشتباه و نداشتنِ تحلیلِ درست از اوضاعِ کشور و منطقه در دامی که برایشان پهن شده بود افتادند، وگرنه آنچه از جانب ایران برای سوریه رقم خورد جز نشانِ برادری و مسلمانی نبود؛ جز جوششِ ایمان و غیرت برای حرم اهل‌بیت حسین (علیه‌السلام) نبود. مدافعان حرم هزار و اندی سال بعد از عباس (علیه‌السلام) ماموریتش را به خوبی پی گرفتند و نمود "کُلُنا عباسکَ یا زینب" شدند.

مهاجران سوری که نشانه‌ای بر نژادپرستیِ غربی‌ها شدند و کشته‌های آنان که داغی بر دلِ مسلمانان نهادند و ننگی بر پیشانیِ به وجودآورندگانِ داعش!

داعش را که دیگر همه‌ی دنیا می‌دانند کدام کشور به وجود‌آورد، خودشان در مناظراتِ انتخابات ریاست جمهوری‌شان به آن اعتراف کردند.

هواپیما‌های آمریکایی با سرنشینان سعودی که بمب بر سرِ مردمِ بی‌دفاعِ یمن می‌ریزند را جنگِ قوم و قبیله‌ای می‌خوانید؟!
«گرایش کشور‌های عربی به اسرائیل»؟!

شما که دم از مردم و خواست مردم می‌زنید خواسته‌ی مردم این کشور‌ها را نمی‌بینید؟ خفقانی که دولت‌های عربی همسو با اسرائیل و آمریکا بر مردم‌شان روا می‌دارند را چطور؟!

بهتر است بگویید گرایش دولت‌های عربی از سر ترس و با وعده و وعید به سوی اسرائیل!

«دست بردن در مضمونِ حقیقیِ خواستِ ملت‌ها»؟!

این راه و روشِ نظامِ سلطه است. آن را به تنها حکومتی نسبت می‌دهید که پس از پیروزی انقلابش، اصلِ خودش، یعنی جمهوری اسلامی را به همه پرسی گذاشت تا مشروعیتش بر همگان ثابت شود!

«گناه بزرگ حکومت ما دست بردن در حقیقتِ معانی است...»

«هر نامِ پرشکوهی به ننگین‌ترین جرائم تعلق می‌گیرد...»

جداً آقای میرحسین؟ این رفتار متناقض تا جایی که تاریخ به یاد دارد در سرانِ آمریکایی دیده شده است! این آمریکاست که در سرنوشت ملّت‌ها دست می‌برد و در کشور‌های دیگر جنگ به راه می‌اندازد و برای جنایت‌های سربازان و ژنرال‌هایش به آن‌ها مدالِ افتخار می‌دهد! نمونه‌اش اهدای مدال به خلبانی که بمب اتم را بر سرِ هیروشیما انداخت یا اهدای مدال به ژنرالِ ناوِ وینسِنس که هواپیمای مسافربری ایرانی را هدف قرارداد و دیگر جنگ‌ها و جنایت‌ها در ویتنام و عراق و افغانستان و...!

شما دیگر دم از دفاع از حرم و حراست از ارزش و حریم قلب نزنید.

کمترین گرایش به ستمگران را حسین‌بن‌علی داشت که الگوی همه‌ی قیام کنندگان علیه ظلم و ستم است و طرفداران شما در عاشورای ۸۸ نشان دادند برای او که نماد ایستادگی در برابر ستمگرِ زمانش بود، چقدر ارزش و احترام قائل‌اند!
«سردارِ بی افتخار»؟!

«نه آسمان برای او گریست، نه زمین»؟!

این شلوغیِ جمعیتی که در تشییعِ هر کدام از مدافعان حرم و سردارِ سرافرازشان سلیمانی عزیز به وجود آمد را تنها با عینکِ انکار به چشم زدن می‌توان ندید!

واقعاً نمی‌بینید یا خودتان را به کوری زده‌اید یا نمی‌گذارند حقیقت را درک کنید؟!

مدافعان حرم و سلیمانی عزیز با فداکردنِ جان‌شان عبرتی بزرگ برای آمریکا و هم‌پیمانانش شدند تا دیگر خیالِ خامِ حمله به ایران را در سر نپرورند چرا که اینجا سرزمینِ شیر بچه‌های حیدر کرّار است!

آن‌ها (مدافعان حرم) اگر هم عشقی به آنکس که خودکامه خواندیدش داشته باشند -که حاشا و کلّا که رهبر ما این‌گونه باشد- برای این است که پرچم ولایت در دستانِ این حکیم فرزانه و مرد خداست و اوست که رهروی حقیقیِ راهِ خمینی است.

تاریخ تَکرار می‌شود آقای میر حسین!

خمینی، حسینِ (ع) زمانِ ما بود که قیام کرد و مردمِ ایران کوفی صفت نبودند که تنهایش بگذارند و خامنه‌ای عزیز -که جانم فدای او باد- حسنِ (ع) زمانِ ماست؛ این که در این دوره هم نادان‌هایی هستند که او را به طرق مختلف مُذل‌المومنین می‌خوانند اصلاً برای ما عجیب نیست. حق برای اهلش مانند روز روشن است!

بوی ستم‌شاهی می‌شنوید؟!

به شامه‌تان شک کنید؛ ما بوی آمدن یار می‌شنویم!

امروز کشور‌های عربی که سال‌هاست به سمت بیداری اسلامی رفته‌اند، به سردمداری ایران سرود «سلام فرمانده» می‌خوانند و تجدید بیعت می‌کنند با آن عدل وعده داده‌شده!

اشتباه به عرض‌تان رسانده‌اند؛ ان‌شاءالله حکومت پس از ایشان به دستِ فرزندِ جدشان، مهدیِ فاطمه خواهد رسید.

آن جانِ بیدار هم کم از دست امثال شما غم نخورد و همه‌ی جان‌های بیدارِ تاریخ هم همین گونه بودند.

اما چه خوب برای‌تان نوشته‌اند، حقّا که غلط می‌کنند بخواهند ملّتی که خودش را ملّت امام حسین می‌خواند به قهقرا برگردانند.

«اگر شاهنشاهی هستید بگویید...» ما ایمان داریم که چنین چیزی نیست، حال شما برای کفرتان ما را بازخواست می‌کنید؟!
این سخن امام صادق است که:《 در آخرالزمان آیات قرآن طبق دلخواه توجیه می‌شود... 》

ما که همراهی از جانب شما ندیدیم، امّا ما مردم ایران، ما جوان‌های این مرز و بوم به شما و همفکران‌تان می‌گوییم: با گذشتِ ۴۴ سال از انقلابِ پدران‌مان، انقلاب را از آن خود می‌دانیم و برای آرمان‌های آن با همه‌ی توانایی‌ها و استعدادهایمان به میدان می‌آییم؛ همان‌گونه که سردار دل‌ها و مدافعان حرم به میدان رفتند.

باشد که ۱۱۸۴ سال دوری از امام زمانمان پایان یابد. باشد که خداوند توفیقِ ملّتِ امام حسین بودن را از ما نگیرد و فرزند حسین را بفرستد تا خداجویانِ ایرانی، مهدی (عج) را با جان‌هایشان یاری کنند. (اللهم عجل لولیک الفرج)

و در آخر پاسخ همه‌ی صحبت‌های شما یک کلام است: کافر همه را به کیش خود پندارد!

هرآنچه که در بیانیه‌تان به رهبر ما و شهدای ما و راه و رسم‌شان نسبت دادید، همه و همه در رفتار خودتان و قبله‌ی آمال‌تان نمود عینی دارد.