به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، محمدجواد حقشناس که سابقه مدیرکلی در دولت اصلاحات و عضویت در شورای شهر تهران را دارد، به ایلنا گفت: اداره امروز جوامع مخصوصا جوامع پیشرفته گفتوگومحور است و براساس جمعبندی گفتگوها که مبنایش منطق، استدلال هستند که نهایتاً میتواند با اقناع اکثریت به یک هماهنگی نزدیک شود و در بستر قانونی خودش حال چه پارلمانهای محلی و چه در قالب پارلمانهای قانونگذار مانند مجلس نمایندگان یا سنا به تصمیم سازی و تصمیمگیری میرسند.
حقشناس خاطرنشان کرد: متاسفانه مطبوعات آن توان و موقعیت لازم را ندارد برای همین است جامعه به خاطر عدم استماع و نشنیدن نظرات خودش و عدم انعکاس نظراتش در این فضای رسانهای که متعلق به خودشان است و نسبت به آنها حق مالکیت دارد و ارباب این حوزه است، دست به یک اقداماتی میزند و آن انتقال مرجعیت رسانه از داخل به خارج است اتفاقی که در جریان اتفاقات اخیر مشاهده کردیم که در مقایسه با بحرانهای بهخصوص ۸۸ یا ۹۶ و ۹۸ نقش رسانههای خارج از کشور نسبت به فضاهای مشابه گذشته جدیتر شده است و اساساً میشود گفت جوانان امروز هنگامی که مشاهده میکنند خواستههایشان شنوندهای ندارد، ترجیح میدهند برای بیانشان به کف خیابان بیایند و در میدانهای اصلی شهر فریاد بکشند که این اتفاق بسیار نگرانکننده است که امروز شاهدش هستیم.
وی درخصوص پیششرطهای گفتگو که رئیس قوه قضائیه ضرورت این امر را مطرح کرده، گفت: باید از دعوت آقای اژهای استقبال کنیم و به نظر من اگر بخواهیم منصفانه نگاه کنیم در این شرایط که مسائل ۴ هفته به درازا کشیده شده، هزینههای زیادی را به جامعه و کشور تحمیل کرده که بخشی از آنها قابل جبران نیست. انتظار این بود نهادهای منتخب مردم بیایند و صدای آنها را منعکس کنند. آقای اژهای در مقایسه با ۲ قوه دیگر از یک رویکرد بهتری برخوردار بودند و حداقل هوشمندانهتر به مسائل پرداختند که باید استقبال کرد؛ انشاءالله به بیان اکتفا نکنند و در گام اول اصلاحاتی در رسیدگی قضایی صورت دهند تا این مهم بتواند به نتیجه برسد.
حقشناس افزود: آقای اژهای میتواند با تصمیماتش نشان دهد این دعوتی که برای گفتگو میکنند، فقط یک دعوت ظاهری نیست بلکه در عمل هم وجود دارد.
وی عنوان کرد: مسئولان احساس نکنند دنیا به آخر میرسد اگر روزنامهنگاری نقدی کرد و یا حزبی اطلاعیه داد. اگر احزاب خواستههایی برای راهپیمایی و تجمع داشتند این اجازه به آنها داده شود تا در کمال امنیت درخواستهایشان را به نتیجه برسانند و قانونمند شوند؛ چرا که از حقوق مسلم مردم در این حوزهها است.
یادآور میشود این اظهارات، بخشی از سناریوی تحریفی است که برخی رسانهها و فعالان سیاسی در میان افراطیون مدعی اصلاحات در پیش گرفتهاند. آنها در عمل، تحریک به بیقانونی و ساختارشکنی و ایجاد انسداد و اغتشاش میکنند و وقتی که هزینه هنگفتی روی دست مردم و نظام گذاشتند، دم از مسالمت و تعامل و گفتگو میزنند و به زعم خود میخواهند به واسطه اغتشاشی که با کمک دشمنان خارجی و اپوزیسیون خارجنشین راه انداختند، مذاکره و چانهزنی و امتیازطلبی کنند!
در پرونده این طیف، ایجاد التهاب و انسداد و زدن زیر میز قانون و مکانیزمهای قانونی، به رویهای همیشگی تبدیل شده است چنانکه از شش ماه قبل از انتخابات سال 1388 به اقناع دروغ تقلب و بدبین کردن مردم پرداختند و سپس با ایجاد آشوب در خیابان، تلاش کردند تا انتخابات را تعطیل کرده و رای 24 میلیون نفری مردم به نامزدی غیر از نامزد آنها را که 13 میلیون رای آورده بود، زیر پا بگذارند. آنها در این روند، نه به نتایج اعتراض و بازشماری آراء که نتیجه قبلی را تایید میکرد تن دادند و نه زیر بار گفتگو برای کاهش آسیبهای امنیتی و سیاسی رفتند بلکه به مدت هشت ماه -تا زمانی که امکان شرارت- داشتند، اقدام به تحریک و آشوبافکنی کردند. تنها هنگامی که حماسه 9 دی به وقوع پیوست و کمر فتنه را شکست، افراطیون مدعی لزوم گفتگو و عفو عمومی (؟!) شدند. در واقع دعوت به گفتگو از سوی این طیف، نشانه شکست در خیانت آشوبافکنی است. بله گفتگو مهم و سازنده است، اما در چارچوب سازوکارهای قانونی و بدون آشوبافکنی و هنجارشکنی در خیابان. وگرنه نمیتوان در کف خیابان در قواره بردگان و پیادهنظام سرویسهای جاسوسی آمریکا و اسرائیل و انگلیس رفتار کرد و در عین حال پشت تابلوی گفتگو پنهان شد. اکنون هم سیاستبازانی که با تحریف و دروغپراکنی و تهییج، در آشوبآفرینی، خسارت به اموال عمومی و مردم، و آسیب به جان مردم و نیروهای انتظامی و بسیجیان مدافع امنیت مردم نقشآفرین بودند، باید در محکمه پاسخگوی خیانت و جنایت خود باشند و مجازات شوند.
گفتنی است روزنامههایی مانند هممیهن، شرق، اعتماد و... همزمان با بازی در زمین آشوبافکنی دشمن، تحلیلها و تیترهایی با مضمون گفتگو را منتشر کردند تا ردپای خود را پاک کنند.