به گزارش گروه استانها خبرگزاری دانشجو، محمد حسین گودرز؛ روزهای اخیر در زاهدان و بسیاری از شهرهای پرجمعیت استان سیستان و بلوچستان شاهد یک مسئله همیشگی و جلوه دیگری از محرومیت در این استان بودیم؛ صفهای طویل گاز که با شروع فصل سرما دوباره تشکیل شده است؛ در حالی که هر ساله وعدههای مختلفی از سوی مسئولین برای گازکشی داده شده بود، اما همچنان این وعده نیز در صف طولانی دیگر وعدههای محرومیت زدایی استان قرار گرفته است.
رساندن گاز به استان سیستان و بلوچستان از مهمترین وعدههای دولت یازدهم و دوازدهم بود که رئیس جمهور سابق سال ۱۳۹۵ تبلیغات بسیاری بر تحقق این وعده انجام داد و حتی در مناظرات انتخابات سال ۱۳۹۶ تحقق این وعده را یکی از مواردی بود که حسن روحانی برای دفاع از عملکرد دولت خود عنوان میکرد.
دولت سیزدهم نیز تکمیل این پروژه را از اهداف مهم در استان سیستان و بلوچستان میدانست، اما این وعدهها همچنان برای مردم محقق نشده است و با آغاز فصل سرما شاهد طولانی شدن صف برای پر کردن سیلندر گاز در مناطق شمالی استان سیستان و بلوچستان و شهرهای شمالی این استان مخصوصا مرکز استان (زاهدان) و زابل هستیم.
متاسفانه همیشه ما در اواسط آذرماه این بحران را در استان سیستان و بلوچستان داریم و نزدیک فصل سرما مسئولین تازه به یاد وعدههای داده شده میافتند و در رسانهها وعدههای قبلی خودشان را تمدید میکنند و بهانههایی مانند نبود بودجه برای لوله گذاری و تکمیل طرح را میآورند اما بعد از فصل سرما این مسئله کاملا به فراموشی سپرده میشود.
اوضاع معیشتی در برخی مناطق سیستان و بلوچستان به واسطه خشکسالی در این چند سال بحرانی است و مردم به جای اینکه به فعالیت اقتصادی بپردازند مجبور هستند ساعتها در صف گاز، بنزین و نان بایستند دلیل این صف هم کمبود عرضه گاز مایع از سوی وزارت نفت در استان است البته که در این صف ممکن است برخی از افراد به دنبال سوخت مصرفی خودرو خود باشند، چون که در منطقه سیستان به دلیل بعد مسافت بین شهرها بنزین به تنهایی برای سوخت خودروها جوابگو نیست (در استان سیستان و بلوچستان به دلیل مسائل قاچاق بنزین برای نرخ آزاد سهمیه محدودی در نظر گرفته شده و جایگاههای بنزین کارت سوخت مخصوص ندارند) علاوه بر این مورد جایگاه CNG نیز به اندازه کافی وجود ندارد به عنوان مثال در کل شهر زاهدان دو جایگاه CNG وجود دارد که یک جایگاه به تازگی احداث شده است و این موارد باعث میشود که افرادی به دنبال سوخت LPG که همان گاز مایع شهری هست برای خودروهای خود باشند و این مسئله ناخودآگاه صف تقاضا سوخت را افزایش میدهد.
برای حل مشکل صفهای طولانی گاز باید ظرفیت و عرضه گاز در استان سیستان و بلوچستان افزایش پیدا کند تا شاهد جمع شدن صف باشیم و مسئولین و نمایندگان مردم استان سیستان و بلوچستان نیز در صفحات اجتماعی خود این مسئله را مطرح کردند؛ مسئله کمبود عرضه علتهای مختلفی دارد مهمترین علت آن این است که بیشترین ظرفیت گاز استان سیستان و بلوچستان از نیروگاه اصفهان تامین میشود که طبق گفته مسئولین این نیروگاه اکنون در اورهال (تعمیرات اساسی و مقطعی) قرار دارد و این تعمیرات در حال انجام است و بعد از آن عرضه نیز افزایش پیدا خواهد کرد؛ مورد دیگر در کاهش عرضه سوخت برای مردم کمبود دستگاههای کِشنده گاز است.
مهدی سرابندی، معاون برنامه ریزی فرمانداری زابل درباره علل کمبود گاز و صف طولانی در این شهرستان عنوان کرد: ذخیره سازی گاز برای فصل تابستان و تا آبان ماه مناسب بود، اما ذخیره گاز برای ماه آذر و فصل زمستان کافی نیست؛ دستگاه کشنده گاز در شمال استان باید به حداقل ۳۰ مورد افزایش یابند تا سوخت مورد نیاز مردم تامین شود.
همچنین محمد سرگزی، نماینده مردم زابل در مجلس شورای اسلامی در دیدار با مدیرعامل شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی ایران پیرامون حل مشکل نفت سفید و گاز مایع در این جلسه نماینده سیستان پیشنهاد داد که ناوگان حمل نفت سفید به حوزه سیستان با توجه به برودت هوا تقویت شود و میزان نفت تحویلی از ۲۵۰ هزار لیتر در روز به ۵۰۰ هزار لیتر افزایش یابد و این افزایش دوبرابری سهمیه باعث جمع شدن صفوف شود.
اما مسئله اساسی که در اینجا از آن غافل شدیم این است که همه این موارد راه حل موقت برای مسئله کمبود گاز در استان سیستان و بلوچستان است و راه حل اصلی این است که شبکه گازرسانی در شهرهای شمالی سیستان و بلوچستان تکمیل شود که البته موانعی نیز دارد مانند اینکه بخش قابل توجهی از منازل مسکونی در شهر زاهدان فاقد پایان کار از شهرداری هستند و عملا قرار دادن علمک گاز غیر قانونی است که این موارد همت دولتمردان و مسئولین محلی را برای حل همیشگی مسئله میطلبد تا در سالهای آینده شاهد این صفوف طولانی در شهرهای شمالی استان نباشیم.