یادداشت محمد خزاعی رئیس سازمان سینمایی کشور بمناسبت آغاز سال ۱۴۰۲
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، متن این یادداشت به شرح زیر است:
ارزیابی به عنوان یک فرآیند ذهنی در طول تاریخ، همواره با انسان بوده و هدف عمده آن، بررسی میزان وصول به اهداف است و بهار چه خجسته فصلی است که انسان را به همزادی از طبیعت تبدیل می کند و هرلحظه اش مرگ را به سبزی حیات گره می زند و شکوفه را به خشکی ساقه ها مهمان می کند و پند می دهد و پند می دهد و معلمی بی تکلف و دلسوز می شود بر فرزند آدم.
در بهار بیش از فصلهای دیگر به سرانجام کارها، تکالیف و اهدافمان می اندیشیم، به آنچه گذشت واقف اگر باشیم لاجرم چراغی بر آینده افروخته ایم. خودارزیابی و روشن‌بینی نسبت به وضعیت کمک می‌کند تا نقاط ضعف و قوت شناسایی و تکالیف به درستی شناخته شوند. خانواده سینما سالی سرشار از تلاش و تکاپو را با فراز ونشیبی منحصربفرد پشت سر گذاشت. سینمایی که از بحران کرونا عبور کرده و به سختی اما به سلامت دوران نقاهت را گذراند، سرانجام به وصال چشمان منتظر و مشتاق مخاطبانش رسید و شوری درخور فیلمهای ایرانی و تماشاچیان همیشه حاضر و شفیقش در سرسرای سینماها پدیدار شد. لیکن در بزنگاهی تاریخی نغمه این ساز نیز فرود آمد.
سالی که گذشت سال امتحانهای سخت، سال تصمیمات تاثیر گذار و سال اتفاقات بی مانند در این حوزه بود. سالی که درخت تنومند سینمای ایران در برابر تبر به دستان بدخواه، عزتمندانه و شریف به رستن و بالندگی اصرار ورزید و سرانجام با همه مرارتها و زخمهایی که بر تن داشت به بهار لبخند زد.
سال ۱۴۰۱ برای سینمای ایران، سالی غریب و عبرت انگیز بود . در تاریخ سینما قهرمانان بسیاری به دست فیلمسازان متولد شده اند. سینما پرده نقره ای قهرمان ها و چه بسا ابرقهرمانان بی شماری بوده است. هیجان انگیزترین لحظات فیلم ها صحنه هایی بوده که قهرمان فیلم برای نیل به اهدافی آرمانی، ارزشمند و باشکوه جان خود را به خطر انداخته و به آب و آتش زده تا جهان قصه را به جای بهتری برای انسانها تبدیل کند. اما امسال سال متفاوتی برای سینمای ایران بود . سالی که سینما دیگر قهرمان نداشت و قهرمانان اصلی فیلمها در خارج از قاب برای حیات سینما نه تنها مجدانه کوشیدند بلکه شجاعانه جنگیدند . سالی که سینمای شریف و مظلوم ایران در برابر موریانه های مهاجم اتاق فکرهای رنگارنگ یک تنه ایستاد و مقاومت کرد، سرمای خزان را تاب آورد و به بهار سلامی دوباره داد.
سینمای ایران ، اخلاق را خوب می شناسد و به اهمیت جایگاه خانواده واقف است. رکن اساسی این سینما احترام به انسان و اخلاقیات است. سینمای شکوهمندی که در همه این سالها تلاش کرده تا گوشه ای از تاریخ ، فرهنگ ، هنر و ادب این مرز و بوم را منعکس کند و خواسته یا ناخواسته به تعریف فرهنگ ایرانی – اسلامی مردم این دیار همت گمارده است.
سینمای ایران با وجود همه درخشش و توانمندی ها نیازمند توجه و حمایت تمامی هنرمندان، مخاطبین، مدیران و دست اندرکاران است تا سینما را جزئی جدا نشدنی از این جامعه متمدن و رو به پیشرفت بدانند و همچون دونده ای که با پیوستگی مسیری ناهموار را طی می کند بی آنکه حتی یک لحظه ، از حفظ شعله مشعل غافل شود، یادمان باشد که می بایست این پرده نقره ای با همان درخشش همیشگی، پرصلابت و پر طنین به تصویرگری و روایت بپردازد. سینمای ایران در حالی به استقبال سال نو می رود که در همه این سالها نشان داده، مجموعه ای همراه، همدل و همپای مردم و آیینه ی تمام نمای ارزشها و آرمانهای انقلاب شکوهمند اسلامی است. سینمای ما، سینمایی مردمی مبتنی بر سلائق و علایق آنان است لذا از هر منظری که نگریسته شود، شایسته تقدیر و احترامی عمیق است.
در آستانه حلول سال نو، بهار برترین بهانه است برای کاشتن دانه های امید در قلب سینما دوستان ایران، برای ترسیم شروع فصلی سرشار از خیر و برکت در نهاد خانواده سینما به یمن نیایش گردش سال و برای قدردانی و ستایش از همراهان و یاوران پرده‌های نقره‌ای در سراسر ایران زمین.
در سال جدید، باید بیش از همیشه به گفتمان همدلی و همگرایی در زیر پرچم جمهوری اسلامی برای تقویت اقتصاد سینمای ملی و ارتقای معیشت و رفاه خانواده سینما توجه کنیم.
بهار ، تابستان ، پاییز ، زمستان و دوباره بهار ! خداوند
خداوند بزرگ را شاکریم که این دوباره بهار به ما نوید روزهای رستن و بالندگی دوباره ی سینما پس از پاییز و زمستانی سخت را می دهد.
یا مقلّب الْقلوب و الْأبْصار یا مدبّر اللّیْل و النّهار یا محوّل الْحوْل و الْأحْوال حوّلْ حالنا إلی أحْسن الْحال
ارسال نظرات