به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو - سید رضا میرجعفری، بیانیه انحلال شبکه «منوتو» باعث واکنش بسیاری از کاربران شبکههای اجتماعی و به خصوص کارشناسان و اصحاب رسانه شد، به همین بهانه گفت و گویی با محمد لسانی کارشناس و استاد رسانه داشتیم.
لسانی در ابتدا در مورد اهمیت بودجه وسرمایهگذار در رسانه توضیح داد و در مورد شبکههای ماهوارهای مثل «منوتو» گفت: یکی از مسائلی که همیشه در رسانه اهمیت داشته بحث بودجه و تأمین سرمایه برای سرپا نگاه داشتن آن به خصوص در حوزه فرهنگی که بازگشت سرمایه مهم است.
وی در مورد انواع رسانهها در شبکه ماهواره ای به انواع آنها اشاره کرد و افزود: سه نوع رسانه داریم برخی شبکه خبری هستند، برخی شبکه نمایشی و تفریحی و بعضی دیگر شبکه ترکیبی هستند که هم پوشش اخباری داشته باشند و هم از گفت و گوهای شبانه و جُنگهای کمدی بتوانند یک سبد متنوعی داشته باشند و شبکه منوتو اصولا در دسته دوم قرار می گیرد بنابراین هزینه تولید بالایی دارد و از شبکه هایی است که کست و نیروی انسانی لازم را داشته و در بین ایرانیان نیز مخاطبینی برای خود دست و پا کرده بود.
لسانی چالش اصلی که امروز شبکه منوتو با آن رو به رو است را موضوع تأمین سرمایه دانست و گفت: سرمایه گذار قبلی به هر دلیلی هرکس و یا کسانی بودند دیگر حاضر به تأمین سرمایه آن نیستند.
وی در مورد مواضع ضد و نقیض این شبکه و همچنین حامیان اصلی آن نیز گفت: علامت سوال این است که چطور شبکه منوتو همپای شبکه خبری دیگر ایران اینترنشنال به صورت کامل آنتن خود را در اتفاقات غزه و فلسطین در اختیار رژیم صهیونیستی قرار داد؟ و مجریانی که در ایام محرم حسینی (ع) میگفتند: چرا باید عزاداری کنیم و سیاه پوش شویم؟ که این مسائل افسردگی می آورد حالا برای اسرائیل سیاه پوش شدند و غم و اندوه آنها را فراگرفت؟ و اشک تمساح ریختند.
این کارشناس رسانه در بخش دیگری از صحبتهای خود اضافه کرد: این نشان می دهد که کاملا سیاست این شبکه همسان و همپا با رژیم صهیونیستی بوده و به قول سیاستمداران ساعتشان را به وقت اسرئیل تنظیم میکردند و قطعا جنگ اخیر و هزینه های آن در ماجرای کم آوردن پول برای تأمین مالی بیتأثیر نیست.
وی در مورد نزدیکی این شبکه معاند به سلطنت طلبان هم توضیحاتی داد: هر چند می دانیم رویکرد شبکه منوتو و به صورت خاص قرابتش با پهلوی و رضا پهلوی هم مسجل است و این شبکه عملا سر در چند آبشخور داشته هم رژیم صهیونیستی و هم پهلوی و سلطنت طلبها لذا اتفاقی که در حال رقم خوردن است این است که این دوجریان سرمایه گذار اصلی منوتو در تزلزل هستند.
هم انتقادات شدیدی که از سوی سایر براندازان علیه سلطنت طلبان و در رأس آن رضا پهلوی از طرف مسیح علینژاد و هوادارانش میشود و هم از سوی اسماعیلیون و دار و دستهاش که پنبه رضا پهلوی میزد دیگر هیچ رنگی به حنای سلطنت طلبها نمانده و این گویای این است که اسپانسرهای این شبکه ها که از سال 1400 خیز برداشته بودند و برنامه ریزی برای 1401 داشتند که تیرهایشان به سنگ خورد.
کارشناس رسانه در مورد سناریوهای اصلی احتمالی بیانیه انحلال شبکه منوتو نیز گفت: سه سناریو میتوان برای شبکه «منوتو» متصور بود، سناریوی اول بقاست که اصولا یک اعلان برای اسپانسر جدید است و منوتو به دلیل نوع رسانه اش پرخرج است که یا باید بودجه دولتی جایی به کمکش بیاید یا گروه های بین المللی که از چند دولت در حال تغذیه هستند و برای حمایت مالی وارد شوند.
سناریوی دوم تغییر است و باید در نظر بگیریم که شبکه منوتو یک رسانه لایت و سبک زندگی بوده و برای اینکه بتواند رویکردهای تیزتر داشته باشد و بتواند به سفارش کارفرمایان خود نزدیک شود و به رویکرد سیاهنمایی شدیدتری دست بزند به نظر می رسد منوتو برای این کار نیاز به تغییر برند دارد و نمی تواند در برند سابق خود این دست فعالیتها را انجام دهد.
سناریوی سوم به معنای انحلال است که من خودم این استراتژی را جدی نمی دانم و عموما رسانه هایی که در حوزه سبک زندگی و سرگرمی کار میکنند اسپانسرهای بینالمللی خود را دارند و کسانی حاضر هستند از این شبکه حمایت مالی کنند.
همچنین جدا شدن سیما ثابت و سایر تهیه کنندگان و سردبیران شبکههای این چنینی و ایران اینترنشنال، خبر تعطیلی ژانویه منوتو همه نشان دهنده این است که علاوه بر به هم خوردن آرایش سیاسی براندازان، در آرایش رسانهایشان هم به مشکل برخوردند و دیگر حتی رسانه های اینها از پس این عدم انسجام و علنی شدن دعواها هم در حال تعطیلی و انحلال هستند و کفگیرشان به ته دیگ خورده است.