به گزارش خبرنگار گروه استانها خبرگزاری دانشجو؛ روایت شلوغی و ازدحام خودرو در خیابانها و معابر شهر گرگان به یکی از بغرنجترین دغدغههای زیست شهری در مرکز استان گلستان تبدیل شده است؛ موضوعی که متولیان و مدیران مرتبط هر چند وقت یکبار گریزی به آن میزنند و راهکاری موقت و مُسکّن برای آن ارائه میدهند؛ اما این مباحث علاج بخش ترافیک گرگان نیست.
از شهرداری گرگان گرفته تا اعضای شورای اسلامی شهر، از فرماندار گرفته تا پلیس راهنمایی و رانندگی همه بر این باورند که یکی از اصلیترین راهکارها برای کاهش ترافیک گرگان، توسعه حمل و نقل عمومی و افزایش ناوگان عمومی در گرگان است. بخشی از این راهکارها جنبه نرمافزاری داشته و به گسترش فرهنگ به کارگیری از ناوگان عمومی در بین شهروندان مرتبط است، اما بخش دیگر متاثر از زیرساختها و مباحث سختافزاری است. تهیه ناوگان عمومی مناسب و درخور شهروندان با ایمنی، آرامش و استانداردهای مطلوب از مباحثی است که باید از سوی متولیان در دستور کار قرار بگیرد تا در مقابل شاهد رغبت بیشتر شهروندان به استفاده از ناوگان عمومی در شهر گرگان باشیم.
شهر گرگان با جمعیت حدود ۴۰۰ هزار نفری فاقد خطوط بیآرتی است و بخش زیادی از سیستم ناوگان عمومی از تاکسی و اتوبوس تشکیل شده است. از مجموع ۳۰۰۰ دستگاه تاکسی شهری نیمی از آنها فرسوده هستند و از مجموع ۹۰ دستگاه اتوبوس در اختیار اتوبوسرانی فقط حدود نیمی از آن به شهروندان خدمت میدهند و حدود ۲۰ دستگاه مربوط به خدمات دهی به دانش آموزان و دانشجویان گرگانی است.
هفته گذشته پیشنهادی از سوی سازمان حمل و نقل بار و مسافر شهرداری گرگان به کمیسیون توسعه عمران پارلمان شهری ارائه شد تا ۱۵ دستگاه از اتوبوسهای اسقاطی گرگان به فروش برسد. موضوعی که با توجه به کمبود شدید ناوگان عمومی در گرگان حاشیههای متعددی به همراه داشت
غلامرضا راهزن یکی از شهروندان گرگانی به خبرنگار دانشجو گفت: بر اساس اظهارات مدیران شهری، گرگان حدود یکصد اتوبوس دارد که فقط نیمی از آنها در مسیرهای مختلف در اختیار شهروندان است و مابقی اتوبوسها به دلایل مختلفی مانند نقص فنی و نبود راننده از چرخه سرویس دهی خارج هستند.
وی گفت: فرآیند فروش اتوبوسهای اسقاطی امری مقبول است، اما اگر بخواهیم از محل فروش این اتوبوسها اتوبوسهای دوم بخریم که فایدهای ندارد.
راهزن گفت: بر اساس اظهارات اعضای پارلمان شهری گویا قرار است از درآمد حاصل از فروش اتوبوسها، اتوبوسهای کارکرده با عمر ۶ تا ۷ ساله بخرند.
وی اظهار کرد: باید این نکته مد نظر همه مسئولان باشد اگر این اتوبوسها وضعیت مطلوبی داشتند خود مدیران کلان شهرهای ایران از آن استفاده میکردند و اقدام به فروش آنها نمیکردند.
وی ادامه داد: نباید غیر کارشناسی تصمیم گیری شود یقیناً سایر کلان شهرها اتوبوسهای خوب و درجه یک خود را در معرض فروش نمیگذارند طوری نشود و فقط هزینه تعمیر بدهیم.
راهزن گفت: اگز عجولانه تصمیم بگیریم باز مجبور میشویم دو سه سال دیگر این اتوبوسهای دست دوم را در قالب اسقاط بفروشیم و هزینهها و سرمایههای شهر بر باد میرود.
مهدی کمال غریبی رئیس سازمان حمل و نقل بار و مسافر شهرداری گرگان در این خصوص گفت: اتوبوسهایی که قرار است به فروش رسانده شود بین ۱۰ تا ۱۴ سال عمر دارند و هزینههای تعمیر و اورهال کردن آنها بسیار سنگین است.
وی ادامه داد: این اتوبوسها را اگر تعمیر اساسی هم انجام دهیم باز هم برای محیط زیست آلایندگی زیادی دارند.
وی گفت: در برخی از کلانشهرها مانند تهران و تبریز رویکرد اصلی مدیران توسعه بی آر تی است به همین دلیل اتوبوسهای عادی در این شهرها به فروش میرسانده میشود.
کمال غریبی اظهار کرد: با توجه به نیاز شدید گرگان به اتوبوس و مشکلات و تنگناهای اداری و مالی در خرید اتوبوس نو ما میتوانیم به جای پرداخت ۶ میلیارد تومان با اعتباری بالغ بر ۲ میلیارد تومان اتوبوسهای دست دوم بخریم.
رئیس سازمان حمل و نقل شهرداری گرگان گفت: با خرید اتوبوسهای با طول عمر ۷ یا ۸ سال میتوانیم در هزینهها مدیریت کنیم و هم پروسه خرید اتوبوس را تسریع کنیم، زیرا در شرایط کنونی اگر پول را کامل هم واریز کنیم باید تا دو سال منتظر آمدن اتوبوسهای نو باشیم.
کمال غریبی گفت: میتوانیم از محل درآمد حاصل از فروش اتوبوسهای اسقاطی چند اتوبوس خوب برای گرگان خریداری کنیم.
ابوالفضل تجری عضو شورای اسلامی شهر گرگان هم گفت: اگر شهرداری متعهد شود که با پول ناشی از فروش اتوبوسهای اسقاطی اتوبوسهای جدید وارد چرخه حمل و نقل کند این پیشنهاد قابل قبول است.
تجری گفت: الان که نمیتوانیم برای گرگان بی آر تی اجرا کنیم. باید توسعه ناوگان اتوبوسی را در اولویت قرار دهیم.
وی ادامه داد: ۱۵ اتوبوس پیشنهادی شهرداری باید کاملاً بررسی شود تا حتی اگر یک اتوبوس قابلیت ادامه فعالیت دارد از آن استفاده کنیم و در مقوله فروش هم باید اولویت با شهرهای کوچک استان گلستان باشد.
علی اکبر بصیر دیگر عضو شورای اسلامی شهر گرگان هم در گفتگو با خبرنگار دانشجو گفت: شهردار تهران با همه نفوذی که در بدنه دولت و جریانات سیاسی اقتصادی کشور دارد در خرید اتوبوس برای پایتخت دچار چالش شده است.
وی گفت: الان حتی اگر تمام پول اتوبوس نو را به صورت یکجا پرداخت کنیم شرکتهای سازنده با محدودیتهای جدی برای فروش و تحویل اتوبوس به مشتری روبرو هستند.
بصیرنیا ادامه داد: در حفظ اتوبوسهای فعلی شهر باید نهایت کوشش را به خرج دهیم، زیرا خرید و تحویل اتوبوس یک رویه سخت و پیچیده شده است به طوری که برخی شهرهای کلان به سراغ خرید اتوبوس از سایر کشورها رفتند.
مهران کاظم نژاد دیگر عضو شورای شهر گرگان هم گفت: پیشنهاد شهرداری به صورت مشروط تصویب خواهد شد تا شهرداری مکلف شود پول حاصله را برای خرید اتوبوس و توسعه ناوگان عمومی خرج کند.
وی ادامه داد: تا جایی که امکان دارد باید از ظرفیت فعلی اتوبوسها استفاده کنیم، اما نباید از حفظ محیط زیست غافل شویم و اتوبوسهای دودزا و مخرب وارد چرخه شود.
وی گفت: طی ۱۰ سال اخیر تعداد خودروهای شهر گرگان ۳ برابر افزایش یافته است که این امر مهمترین دلیل ترافیک شهر گرگان است باید تا میتوانیم ناوگان عمومی را افزایش دهیم.
به گزارش دانشجو بسیاری از کارشناسان بر این باورند که خرید اتوبوس دست دوم راهکاری پر ریسک و کوتاه مدت است؛ تنگناهای موجود در تامین قطعات اتوبوس و هزینههای سنگین تعمیر و نگهداری از جمله مباحثی است که ضرورت بازنگری در این تصمیم شهرداری را دوچندان میکند.
مدیران شهرداری گرگان اگر به دنبال توسعه ناوگان اتوبوسرانی هستند باید به سراغ خرید و تهیه اتوبوسهای نو بروند و یا اینکه منابع مورد نیاز برای ایجاد بیآرتی در گرگان را تامین کنند؛ تصمیم گرفته نشود که علاوه بر اینکه هیچ کمکی به ترافیک شهر نمیکند موجب هدر رفت و اتلاف منابع مالی شهروندان گرگانی شود.