حضرتی: فراکسیون امید را خود اصلاح‌طلبان به توپ بستند

 به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، الیاس حضرتی در گفتگو با روزنامه شرق اظهار کرد: ما برای مجلس دوازدهم یک فراکسیون خالص ۳۰ نفره داریم که می‌تواند با برخی طیف‌های اعتدالی و مستقل و همچنین برخی اصولگرایان میانه‌رو به ۶۰ نفر هم برسد. اگر همان فراکسیون ۳۰ نفره را بتوانیم خوب هدایت کنیم، اتفاقا می‌تواند منشأ اثر باشد. اتفاقا یکی از ایرادات و مشکلاتی که باعث شد مجلس دهم نتواند اثرگذاری مطلوب خود را داشته باشد، به دلیل تخریب‌هایی بود که از همان روز اول مجلس دهم علیه فراکسیون امید شکل گرفت. من خودم عضو فراکسیون بودم، از همان آغاز به کار مجلس دهم همین دوستان اصلاح‌طلب توپخانه خود را علیه فراکسیون گرفتند؛ بله در زمان انتخابات از آن‌ها حمایت سیاسی و رسانه‌ای شد و به این فراکسیون رأی داده بودند، اما از همان روز اول مجلس دهم رویه به کل تغییر کرد و همین دوستان اصلاح‌طلب علیه فراکسیون امید ایستادند؛ بنابراین اگر ما تخریبی علیه این فراکسیون ۳۰ نفره مجلس دوازدهم نداشته باشیم و بتوانند با ائتلاف، یک فراکسیون ۶۰ نفره را تشکیل دهند، می‌توانند کار‌های خوبی را انجام دهند.

حضرتی افزود: ما در انتخابات مجلس دهم یک لیست ۲۷۰ نفره داشتیم که نهایتا به یک لیست ۱۰۵ تا ۱۱۰ نفره رسید که به مجلس راه یافت. قرار شد که اولین اقدام در مجلس برای انتخاب رئیس مجلس باشد. وقتی یک فراکسیون ۱۱۰ نفر عضو دارد، می‌تواند با ائتلاف با دیگر جریان‌ها نامزد خود، یعنی آقای محمدرضا عارف را به عنوان رئیس فراکسیون به ریاست مجلس معرفی کند. اما چنین نشد. چرا؟ من به شما می‌گویم. در همان زمان توپخانه سیاسی خود اصلاح‌طلبان علیه آقای عارف و فراکسیون امید که من هم در آن حضور داشتم، شروع به کار کرد. اولین لابی‌های اصلاحات در مجلس دهم علیه آقای عارف شروع به کار کردند. آن زمان این سؤالات را مطرح کردند که چرا باید عارف رئیس مجلس بشود؟! اصلا او جایگاه رئیس مجلس شدن را ندارد. من نمی‌خواهم از افراد اسم ببرم، اما شخصیت‌های بسیار محبوبی از درون جبهه اصلاحات با لاریجانی دیدار داشتند و تصمیم گرفتند که از لاریجانی برای ریاست مجلس حمایت کنند.

وی می‌گوید: احزاب اصلاح‌طلبی که نمایندگان آن‌ها در فراکسیون امید بودند با آقای لاریجانی لابی کردند و نهایتا نگذاشتند که آقای عارف رئیس مجلس شود. بعدا هم که این روند ادامه پیدا کرد. به سه ماه نکشید که انتقاد‌ها علیه فراکسیون امید و آقای عارف شروع شد که این فراکسیون در مجلس چه کار کرده است؟ آن‌قدر آتش تهیه و هجمه‌های سیاسی علیه فراکسیون امید زیاد شد که من هم که به تنهائی می‌خواستم وزیر وقت اقتصاد را استیضاح کنم، فراکسیون امید روحیه‌ای برای حمایت از من در جهت استیضاح وزیر نداشت. کار به جایی رسید که من به تنهائی وزیر اقتصاد را استیضاح کردم و برکنار شد. در صورتی که درست آن بود که وقتی فراکسیون امید وارد مجلس شده است، ساختار مشخصی هم در بیرون از مجلس به وجود آید تا ضمن حمایت مداوم و پیوسته سیاسی و رسانه‌ای برای نمایندگان و اعضای این فراکسیون درون مجلس خوراک تهیه کند و آن‌ها را هدایت کند تا به وظایف خود درست عمل کرده و وعده‌های داده‌شده به مردم را عملی کنند. اما این اتفاق نیفتاد. شما خودتان روزنامه‌نگار هستید، بروید ببینید که در یک ماه اول، سه ماه اول و شش ماه اول مجلس دهم چه آتش سنگینی از سمت دوستان اصلاح‌طلب و رسانه‌های همسو علیه آقای عارف و فراکسیون امید شکل گرفت تا جایی که اعضای این فراکسیون در ادامه تمایلی نداشتند که خود را عضو آن بدانند.