گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، ریحانه خداداد*: انسان قدر نعمتی که دارد را نمی داند و وقتی آن را از دست بدهد تازه ارزش آن را درک می کند. جمهوری اسلامی یک نعمت است ولی حجاب های مجاورت و معاصرت نمی گذارند متوجه باشیم. برای اینکه این حجاب ها را کنار بزنیم باید دید کلی داشته باشیم ، باید از بالا به مسائل نگاه کنیم و به تاریخ اشراف داشته باشیم و از این همه پیشرفت جمهوری اسلامی طی این سالها آگاه باشیم و ارزشش را بدانیم. بعضی ها می گویند این پیشرفت ناشی از گذر زمان است و هر حکومت و دولتی که حاکم باشد برایش پیش می آید ، اما می خواهم خاطر نشان کنم که چرا از اول تا آخر همین حکومت پهلوی شاهد چنین پیشرفت هایی نبودیم که هیچ بلکه گاها پسرفت هم داشتیم؟
کشور های بی شمار بوده اند که در اثر نداشتن حکومت دینی دچار فروپاشی شده اند و ملت آنها دچار ضعف و انحراف در ایمان شده اند ، کشور هایی که قبلا در سایه ی حکومت اسلامی خود چنان پیشرفته بودند که اروپا حسرت آنها را می خورد ولی حالا ببینید به چه روزی افتاده اند؛ وقتی حکومت نباشد هیچ چیز باقی نمی ماند.
نکته اول اینکه الان وقت دعوا سر شیعه و سنی نیست و هدف همه باید حفظ حکومت اسلامی باشد ، همین حکومت اسلامی فعلی در ایران است که می تواند به اهل سنت در فلسطین کمک کند و قبل از آن طاغوت با اسرائیل همدستی می کرد.
دوم اینکه مفاهیم آزادی،استقلال و .. زیر سایه ی حکومت داشتن معنی پیدا می کند و اکثر دستورات خداوند نیز وقتی عملی می شود که حکومتی حاکم باشد و قصد و تلاش امامان ما نیز هموار در پی برپا کردن حکومت اسلامی بوده است.
باید توجه داشته باشیم که ضعف ها نباید باعث شود که از پیشرفت ها غافل بمانیم ، ما هنوز بعد از ۴۴ سال آرمان هایمان همان است ، اما اگر به انقلاب سایر کشور ها از جمله فرانسه و آمریکا نگاه کنیم میبینیم که هیچ کدام بعد از انقلابشان روی اهدافشان ثابت نماندند. ما باید از این ثبات و در عین حال پیشرفت در مسیر اهداف انقلابمان آگاه باشیم و به آن افتخار کنیم.
وظیفه ی هر مسلمانی دفاع از جمهوری اسلامی است. ما باید قدر این نعمت را بدانیم. نعمتی که با وجودش می توانیم در مسیر اهدافمان پیشرفت کنیم ، نعمتی که زیر سایه ی آن است که مفاهیم با ارزشی چون عدالت ، استقلال و آزادی معنا پیدا می کنند و می توانیم در راستای تحقق آنها تلاش بکنیم.
بنابراین ما مسلمانان در هر جایی از جهان که باشیم باید از اسلام و حکومت اسلامی دفاعی کنیم و ارزش آن حتی بالاتر از جانمان است چرا که امامان معصوم ما نیز جان خود را در راه دفاع و محافظت از این ارزش فدا کرده اند. ما باید حافظ این نظام باشیم.
البته حفظ نظام هدف اصلی نیست بلکه در لایه های بالاتر هدف حفظ انقلاب و در آخر هدف اصلی حفظ مکتب اسلام است. درنتیجه مصلحت نظام امری مهم خواهد بود و حکومت اسلامی می تواند درمورد هر مسئله ای که مخالف مصالح نظام است دخالت کرده و اقدامات لازم را انجام دهد. چرا که اگر اسلام در ایران با شکست مواجه شود و ضربه بخورد دیگر به این راحتی ها سرپا نخواهد شد و این ضربه نه تنها در ایران بلکه در کل جهان نیز منعکس خواهد شد لذا حفظ آن از قبل هم مهم تر می شود ، حفظ چیزی که اگر از دست برود مهیا شدن دوباره آن سخت و دور است بسیار مهم تر است. خب حالا برای حفظ نظام چه کار باید کرد ؟ اول باید بدانیم که در مقابل فتنه ها باید ایستادگی کرد چنانچه خداوند در آیه ۲۲ سوره ی فتح می گوید اگر مسلمانان ایستادگی کنند دشمنان به آنان پشت کرده و فرار می کنند. دوم قضیه ی وحدت است ، اینکه همه دست به دست هم داده و این ایستادگی را به جا بیاوریم و نباید این اختلاف سلیقه ها و نظر ها باعث شود یکرنگی ما از بین برود. و در پله سوم باید حق را بشناسیم و از هوای نفس و جریان های باطل پیروی نکنیم که این کار در سایه ی افزایش بصیرت و تلاش ما برای رشد در شناخت و سایر مسائل مربوطه می باشد.
نکته ی قابل توجه این ست که ما دو دسته آرمان داریم، آرمان های ثبات و تغییر ، آرمان های ثبات آن دسته از آرمان هایی از حکومت است که ابتدایی و مهم هستند مانند حفظ نظام و امنیت و مصلحت ولی آرمان های تغییر شامل عدالت ، آزادی و پیشرفت هستند که باعث می شود حکومت پویا باشه.
همچنین اینکه می گوییم ما باید حافظ نظام باشیم هم در دولایه هست ، یعنی هم قالب و ظاهر بیرونی را باید حفظ کنیم هم آن روح و آرمان های درونی . درواقع حکومتی که از اسلامی بودنش فقط آن ظاهر و ساختار بیرونی را دارد ولی از درون اسلامی نیست و آرمان های اسلام را تحقق نمی بخشد ارزشی ندارد و خیلی راحت هم از هم می پاشد.
البته ضمن حفظ آرمان های ثبات و تغییر ، یعنی ضمن تلاش برای حفظ ساختار و چارچوب کلی نظام و همچنین حفظ عدالت و پیشرفت باید تلاش کنیم تا نظام و حکومت برای مردم کارآمد باشد یعنی سودی برای مردم داشته باشد و در جهت برآورده کردن نیاز آنها بکوشد وگرنه خود به خود ازبین خواهد رفت.
ما باید در عین تلاش برای حفظ و پیشرفت حکومت اسلامی ، سعی کنیم تا اشکالات آن را برطرف کنیم . مثلا اگر حکومت امام علی (ع) را مثال بزنم ، مالک اشتر ضمن اینکه طرفدار بزرگ آن حکومت بود و برای حفظ و پیشرفت آن تلاش می کرد در عین حال اگر مشکلی می دید آن را با حضرت علی(ع) در میان می گذاشت که البته این به معنای این نیست که مانند خوارج بی نظمی و اغتشاش به وجود می اورد.
درواقع شکر نعمت جمهوری اسلامی تلاش برای پیشرفت جامعه و نظام به همراه حفظ داشته های فعلی است. اینکه ما بعد از ۵۰ سال یا بعد از گام دوم انقلاب به رتبه های برتر علمی برسیم و مردم برای اینکه به علم روز دسترسی داشته باشند مجبور شوند زبان فارسی را یاد بگیرند همه اش به ما و الان بستگی دارد . فقط باید تلاش کنیم و دست از تنبلی بکشیم ، باید در صحنه حاضر باشیم و از وفادارن باشیم ، آنهایی که حتی اگر ظلمی ببینیم پا پس نخواهند کشید بلکه برای برطرف کردن آن ظلم تلاش خواهند کرد. نباید بگذاریم اسلاممان اسلام آمریکایی شود . باید روح اسلام را در حکومتمان زنده نگه داریم و برای پیشرفتش دغدغه مند باشیم.
اللهم عجل لولیک الفرج.
ریحانه خداداد، دانشجو حسابداری دانشگاه ارومیه
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.