به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو به نقل از روابط عمومی سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران، در این نشست دو روزه، علاوه بر بررسی آخرین یافته‌های مدیریت بحران در ایران و جهان، نحوه تعامل، هم‌افزایی و هماهنگی بیشتر کلانشهر‌ها در چرخه مدیریت بحران مورد بررسی قرار گرفت؛ بنابراین گزارش، در این همایش موضوعاتی همچون گزارش رؤسای کمیته‌های پنجگانه، نحوه اجرای دستورالعمل استان‌های معین و پیشتاز و مسئول در مدیریت بحران کلانشهر تهران، تحلیل و بررسی چالش‌ها و مباحث پیشنهادی اعضای کمیسیون، مدیریت خطر تجمعات انبوه، لزوم پیاده سازی نظام مدیریت HSE درکلانشهرها، ارزیابی و مدیریت خطرحوادث و بحران‌ها و مدیریت ریسک شهری و موضوعات دیگر مربوط به کمیته‌های تخصصی این کمیسیون بررسی و تحلیل شد.
علی نصیری رئیس سازمان در جمع اعضای کمیسیون به تشریح ساختار تخصصی سازمان، سامانه‌ها و امکانات مورد استفاده در مرکز عملیات اضطراری پایتخت، مخاطرات شهر تهران و برنامه‌های سازمان برای مقابله با این مخاطرات پرداخت؛ بنابراین گزارش، تشریح نحوه فعالیت سامانه هشدار سریع زلزله و سامانه تخمین سیل، اقدامات اجرایی برای رفع خطر در خصوص گود‌های شهر تهران، تشریح فعالیت‌های انجام گرفته در قالب راه‌اندازی قرارگاه ایمنی کالبدی، تشریح فعالیت‌های انجام گرفته در حوزه آمادگی و عملیات، نحوه فعال‌سازی EOC و استقرار میدانی در تجمعات انبوه، بازطراحی ماموریت‌ها و ساختار خانه‌های دوام مستقر در سرای محلات، پدافند غیرعامل، تشکیل و راه‌اندازی جلسات هیات اندیشه‌ورز و کمیته‌های تخصصی ۱۵ گانه و طرح جامع مدیریت بحران شهر تهران بخشی از موضوعاتی بود که در نشست مشترک با اعضای کمیسیون مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
توسعه‌ای که مبتنی بر ریسک نباشد، پایدار نیست
در روز دوم این نشست، حمیدرضا خانکه عضو هیات علمی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی به بررسی موضوع ارزیابی و مدیریت خطر حوادث پرداخت.
وی با اشاره به این نکته که ریسک نتیجه یک اتفاق بد در محیطی آسیب‌پذیر است به بررسی نگاه‌های مختلف به مخاطرات پرداخت و تاثیر هر کدام را به صورت جداگانه تحلیل کرد و یادآور شد: اگر جامعه‌ای بتواند اورژانس‌های روزانه‌اش را مدیریت کند، می‌تواند بحران‌های بزرگ را هم خوب مدیریت کند.
وی در ادامه گفت: تا سال ۲۰۳۰، بحران‌های طبیعی جهانی ۴۰ درصد افزایش پیدا می‌کنند که بیشتر مرتبط با تغییرات اقلیم است.
وی افزود: توسعه‌ای که مبتنی بر ریسک نباشد، پایدار نیست. این موضوع مهم است و هر طرح توسعه‌ای باید پیوست ریسک داشته باشد. شما نیاز دارید در این زمینه دانشگاه‌ها را درگیر کنید و دانشگاه هویت تزئینی نداشته باشد.
خانکه در ادامه خاطرنشان کرد: در تمامی نشست‌های بین‌المللی می‌گویند باید تاب‌آوری خود را افرایش دهیم، این در حالیست که نباید خود را به تاب‌آوری محدود کنیم. باید به ارتقا فکر کرد و صرفا در تله تاب‌آوری نیفتیم. نکته دیگر این است که درک خطر را افزایش دهیم.
وی در پایان گفت: مزمن شدن بحران‌ها زمانی اتفاق می‌افتد که زیرساخت‌ها ضعیف‌اند و اجازه نمی‌دهند به حالت عادی بر‌گردیم.
ارسال نظرات