در گفت‌وگو با دانشجو مطرح شد
صادقی: دولت باید منظورش از وفاق را روشن کند/ انتصاب برخی روسای دانشگاه‌ها جنبه سیاسی دارد نه نخبگانی
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، به منظور بررسی بهتر تغییر و تحولات دانشگاهی در عزل و نصب روسای جدید، نگاهی داشتیم به تغییرات مدیریتی در دانشگاه‌ها؛ چالش‌ها و دلالت‌های سیاسی آن در گفت‌وگو با علی صادقی، دبیر جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید.
صادقی در ابتدا گفت: در حالی که به آغاز سال تحصیلی جدید نزدیک می‌شویم، یکی از مهم‌ترین اخبار و اتفاقات دانشگاه‌ها تغییر روسای دانشگاه‌ها به واسطه روی کار آمدن دولت جدید است. جامعه دانشگاهی هم‌اکنون منتظر است تا ببیند چه زمانی کرسی ریاست دستخوش تغییر می‌شود. مشاهده می‌شود که انتخاب و انتصاب روسای دانشگاه‌ها بیشتر از آنکه جنبه نخبگانی و علمی داشته باشد، به بُعد سیاست و سیاست‌زدگی روی آورده است.
انتصاب‌های جنجالی یا نیاز به مدیریت جوان، قوی و غیرسیاسی؟
وی ادامه داد: هر فرد به نحوی تلاش می‌کند تا صندلی خود را حفظ کند یا به صندلی دیگری دست یابد. در این شرایط، کرسی ریاست به اهرم فشاری برای اعمال سیاست‌های گاه غلط و بده‌وبستان‌های جناحی تبدیل شده است. سیاست‌های این روزهای وزارت علوم نیز بر انتخاب روسای دانشگاه‌ها متمرکز است تا بتواند سیاست‌های خود را در دانشگاه‌ها پیاده کند.
انتظارات از مدیریت جدید: نیاز به جوانی و کارآمدی
صادقی اظهار داشت: در روزهای اخیر، یکی از مهم‌ترین تغییرات در منصب ریاست دانشگاه مربوط به دانشگاه تهران بوده است؛ تغییری که از ابتدای تغییر دولت یکی از محتمل‌ترین گزینه‌ها به حساب می‌آمد. اما انتصاب جدید به‌گونه‌ای بود که نشان‌دهنده جوانگرایی نبود و سرپرست جدید با مشکلات جسمی (به گفته خودشان) مواجه است که کار را برای مدیریت در این سطح بسیار سخت می‌کند. اگر وزیر علوم به دنبال فردی توافق‌ساز است، چرا رئیس دانشگاه از جریانی انتخاب می‌شود که درگیر جدال‌های سیاسی است؟
وزیر علوم بیان می‌کند که شخصی باید رئیس دانشگاه شود که بتواند در راستای سیاست وفاق عمل کند و قدرت توافق‌سازی بیشتری داشته باشد. ای کاش توضیحات واضح‌تری ارائه می‌شد که این وفاق با چه کسانی برقرار است و نام آن چیست.
سیاست‌های وفاق، اهداف و تناقضات آن
دبیر جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران گفت: افرادی که روزگاری مخالف نظام بوده‌اند و برخی اقدامات ضد اسلامی انجام داده‌اند، در این دولت مسئولیت‌های کلان گرفته‌اند. در نظام اسلامی، وفاق باید حول محور ولایت باشد. کدام یک از اقدامات دولت در دانشگاه‌ها حول این محور صورت پذیرفته است؟ اساتیدی که در برابر نظام اسلامی قد علم کرده و از براندازی نظام حمایت کرده‌اند، اکنون در صف بازگشت به دانشگاه قرار دارند.
دانشجویانی که به دلیل اغتشاش و ایجاد آشوب (که با معترضین اشتباه نشود) از تحصیل محروم شده‌اند، طلبکارانه منتظر بازگشت به دانشگاه هستند. برخی از این افراد به صراحت در رسانه‌ها بیان می‌کنند که هنوز از دلشان در نیامده و برای کنار گذاشتن اختلافات، باید سایه دین از این کشور برداشته شود!
وی ادامه داد: کجای اسلام اجازه می‌دهد که با این افراد وفاق کرد؟ کجای سیاست‌های کلان مقام معظم رهبری نشان‌دهنده وفاق با فتنه‌گران است؟ این سیاست‌گذاری‌ها به‌وضوح جهت‌گیری شده و با هدف تقویت جریان سکولار و لیبرال، به ویژه در دانشگاه‌ها، دنبال می‌شود. هر روز یکی از مسئولان وزارتخانه‌های علوم و بهداشت از تغییر آیین‌نامه‌های انضباطی سخن می‌گوید.
به نظر می‌رسد این بزرگان عواقب این سیاست‌گذاری‌های غلط را نادیده گرفته‌اند. آیا این سخنان به این معنا نیست که هر کسی می‌تواند نظم دانشگاه را به نام اعتراض به هم بریزد و ما برای حفظ وفاق سکوت کنیم؟
جنبش دانشجویی در برابر سیاست‌های غیرشفاف ایستاده است
صادقی در پایان تاکید کرد: دولت باید در دانشگاه‌ها به‌روشنی مشخص کند که منظورش از وفاق چیست و چرا تنها عده‌ای هنجارشکن در چارچوب وفاق قرار می‌گیرند.
این سیاست‌ها بیشتر شبیه به دورهمی و خالص‌سازی است، که خود همین بزرگواران که در دولت مسئولیت دارند، شهید رئیسی را به آن محکوم می‌کردند. قطعاً جنبش دانشجویی در برابر این گونه تصمیمات که نه تنها موجب وفاق نمی‌شود بلکه آتش اختلافات را در دانشگاه روشن می‌کند، ایستادگی خواهد کرد و اجازه نخواهد داد که عده‌ای تمامیت‌خواه دوباره به عرصه دانشگاه وارد شده و آرامش آن را سلب کنند.
ارسال نظرات